Belalım

~Kalbim~

Elimle koymuş gibi buldum hiç sevilmemişliğini, ben sevdanın polisi sen kalbimin hırsızı....

Ezgi'den..

Bütün gece uyuyamamıştım.Sırtımdaki yaralar yüzünden bir sağa bir sola dönüp durdum.Gerçekten çok canım yanıyordu.Kimsenin öğrenmemesi gerek bunu.Ama malesef Esin denen meraklı görmüştü bile.

Onu bir şekilde susturmam gerekiyor yoksa başıma iş açabilir.En iyisi sabah güzel bir dille onu uyarmam.

O gece olanları kafamdan silebilseydim keşke.Yaptıklarıma pişman mıyım yoksa değil miyim bilmiyorum.Benim tek suçum yaşamak istemem.Bunuda kimsenin elimden almasına izin veremezdim.Bu kişi babam olsada...

Bu eve geldim geleli çok rahatım.Kocaman bir ev.Hergün çeşit çeşit sıcak ev yemeyi.Elimde son model bir telefon ve cebimde harçlığım.Okulada bu sabah başlayacağım.Benden iyisi yok valla.O salak kız yüzünden bu imkanları kaybedersem elimden çekeceği var.

Bir türlü sabah olmuyordu.Bütün gece telefonu kurcaladığım için şarzıda az kalmıştı.Esin 'in yatağının başındaki telefon susmak bilmiyordu.Bu saate neden alarm kurar ki bir insan.Kendimi tutamayıp telefonu elime aldım.

-Ne yapıyorsun sen? bırak telefonumu!

-Bu ne kızım sabah sabah.Senin alarmının sesini duymak zorunda mıyım? Kapat şunu!

-Beni hergün sabah namazına kaldıracaksan, alarm kurmam bi daha.

-İyi be iyi.Bari şu alarmın sesini değiştir.

-Uf Ezgi çekil abdest almam gerekiyor.

Tam o anda ezan okundu.Ezanın sesi çok yakından geliyordu.Kendim namaz kılmasamda ezanı bitene kadar pür dikkat dinlerdim.Ezanı dinlerken hissettiğim huzuru başka hiçbiyerde bulamıyordum.

Sonunda hava aydınlanmıştı.Esin'de uyanınca baraber üzerimizi giyindik.Tam gömleyi giyecekken Esin gömleyi elimden aldı.

-Bırak şunu.

-Bu yaralar nasıl oldu anlatacaksın bana.

-Dedimya babamın eseri diye.

-İnanmıyorum sana.Bir baba evladına bunu yapamaz.

-Herkezi kendi baban gibimi sanıyorsun sen.

-Anneme söyleyeceğim.En azından bi krem felan versinde sürelim.

-Bundan kimseye bahsetmeyeceksin.İstemiyorum krem felan sen karışma.Ben alışkınım iki günde geçer.

-Bence anneme söylemelisin.

-Ya ne laftan anlamaz şeysin sen öyle.Bunu kimse öğrenmeyecek.Yoksa senin için çok kötü olur.Anladın mı beni.

-Niye ki?

-Çünkü ben çok utanıyorum.Babamın beni dövdüğünü kimsenin bilmesini istemiyorum.Lütfen kimseye söyleme.

-Tamam Ezgi nasıl istersen öyle olsun.

Bu kız gerçekten çok saf birisi.Hemen inandı.Neyse bu sorundanda kurtulduk.

Kahvaltıyı yaptıktan sonra Esin'le okula yürümeye başladık.Gerçekten okul çok ihtişamlı görünüyordu.Çalıştığım için lise ikiyi okuyamamıştım.Normalde Esin'le aynı sınıfta olmamız gerekiyordu ama ben bir sınıf geriden başladım.

Yeni bir okul yeni arkadaşlar demek.Ama şu an benim arkadaşa hiç ihtiyacım yok.İlk derse girdikten sonra biraz okulu gezdim.Kantin neredeydi acaba?

-Pardon kantin nerede?

-Yenisin galiba kaçıncı sınıf?

-Evet yeniyim.Lise iki.