~~Hediye~~

99 50 0
                                    

Sen benim yıldız kaydığında tuttuğum dileğim değil,Ezan okunurken ettiğim DUAMSIN....
Esin'den
Uzun bir yolculuktan sonra İzmir'e geldik.Babam bizi yeni evimize bırakıp bazı işlerini halletmek için gitti.Burası eski evimizden daha büyük ve daha güzeldi.Annem heyecanla benim odamı gösterdi.

- İşte güzel kızım burası senin odan.Hep denize bakan bir odam olsa derdin bak tam istediğin gibi.

Annem öyle deyince gözüm pencereye kaydı.Biraz uzakta olsa deniz tam karşımdaydı.Ve manzara çok güzeldi.

"Canım annem" deyip boynuna sarıldım.

- İnşallah burada mutlu oluruz kızım.Tek temennim seni mutlu görmek.

- İnşallah annem.Benim mutlu olmam için senin yanında olmam yeter bitanem.

- Bak kızım burası önceden yaşadığımız kasaba gibi değil.Arkadaş çevrene çok dikkat et.Baban okul işini halletti.Buraya yakın bir yer.Yürüyerek on dakikada gidersin.

- Tamam anne sen merak etme.Anne benim karnım acıktı ne yiyelim.

- Dolapta henüz birşey yok.Baban gelirken alışveriş yapacaktı.Oda ne zaman gelir Allah bilir.En iyisi sen üzerini değiştir dışarı çıkıp bir şeyler alırız.Hem belki deniz kenarında yürürüz.İstermisin?

- Tabiki isterim anne hemen üzerimi değiştirip geliyorum.

Annem odadan çıkınca hemen valizimi açıp içinden açık renk kot pantolon ve diz kapağımın altında biten gömlek tarzı tuniğimi çıkardım.Üzerimi giyindikten sonra kafamdaki kahverengi eşarbı çıkarıp kıyafetlerime daha uygun olan su yeşili şalımı yaptım.Son kez aynaya baktıktan sonra çantamıda alıp çıktım odadan.

Bundan sonra yaşayacağım evi keşfetmeye başladım.Ev tamamen baştan aşağı yeniden döşenmişti.Açık renklerin hakim olduğu oturma odasına girdim.Tam karşıda büyük ekran bir televizyon,toprak renklerinin hakim olduğu koltuk takımı ve tam ortada şık bir masa vardı.

Yerler açık gri tonlarında pakelerle döşenmişti ve üzerine gül detayları olan açık renk bir halı serilmişti.

Avize ise gereğinden fazla süslü ve ihtişamlıydı.Babam eşyaları alırken bize resimlerini göstermişti ama bu kadar gözel olacağını hiç hayal bile edemezdim.Ev iki katlıydı.Aşağı katta salon mutfak ve birkaç oda daha vardı.Yukarıda yatak odaları,banyo,tuvalet vardı.Üç kişi için fazla büyük bir evdi.Bu odaların bir kaçı muhtemelen kullanılmayacaktı.

Ama annem tasarrufu hiç sevmez illaki bir işe yarar odalar.
Merdivenin bulunduğu duvarda benim küçüklük resimlerim,Allah,Bismillahirrahmanirrahim ve Muhammet(s.a.v) yazılı tablolar vardı.Babamın zevkine hayranım doğrusu.

Ben evi hayran hayran incelerken mutfaktan annem çıktı ve "hadi gidelim kızım" dedi.Evden çıkınca bahçenin ne kadar güzel olduğu dikkatimi çekti.Rengarenk çiçekler ve orta boylu fidanlar ekiliydi.Burası şehir merkezine uzak sakin bir yerdi.İnsanlar apartman yerine ya bir katlı yada iki katlı evlerde oturmayı tercih ediyorlardı.Komşuluk ilişkileri kuvvetli ve insanlar çok cana yakındı.

Sokakta yürürken bazı amcalar ve teyzeler bizimle konuşup tanıştılar.Bu benim çok hoşuma gitti.Eski evimizde karşı komşular dahi birbirini tanımıyordu.Biraz yürüdükten sonra köşede bir market gördüm.

- Anne bak! hadi oraya girelim.

-Tamam kızım gel hadi.

İçeri girip atıştırmalık birşeyler aldık.Ben daha fazla dayanamayıp poşetten çikolata çıkartıp yemeye başladım.Annem "kızım aç karnına yeme şunu eve gidince ekmek arası birşeyler yaparım".

BelalımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin