"Το τελευταίο κομμάτι δικό μου" ακούγεται η φωνή μου την ώρα που όλοι τρώγαμε το γλυκό μας
"Πολυ αργά" είπε o Jake και άρπαξε το κομμάτι μου.
"Εεε πρόλαβα" είπα παραπονεμενα
"Όχι πια" και έφαγε μια μπουκιά
"Μαμα πες του κάτι" λέω ξανα με παράπονο στην φωνή μου
"Σαν να μην πέρασε μια μέρα" είπε γελώντας
...
"Άντε ρε Στεφ ακόμα να ντυθείς;"
"Βαφομουν ρε Jake κανε υπομονή πια.." άντρες Θεέ μου. Καθόλου υπομονή
"Ναι τελείωνε όμως γιατί μας περιμένουν τα παιδιά" μου λέει για πολλοστή φορά
"Ποια παιδιά ειναι αυτα; Γιατί δεν μου λες;"
"Ετσι. Μαζέψου τώρα" είπε και έφυγε απο το δωμάτιο μου
...
"Επιτέλους!" μου είπε ενώ κατέβαινα τις σκάλες
"Σταμάτα πια...με ζαλισες" του απαντησα
"Άντε πάμε..."
Σε όλη την διαδρομή τον ρωτάω με ποιους θα περάσουμε την βραδιά και κάθε φορα μου απαντά "Θα δεις" "Ποποοο κανε υπομονή" "Είναι έκπληξη". Μα ποιοι είναι αυτοί που θα χαρώ τόσο πολύ όταν τους δω; Δεν μπορώ να καταλάβω. Το μυαλό μου έχει κολλήσει και ο αδερφός μου δεν λέει να δώσει καμία βοήθεια.
Κι αν η παρέα που έχει κανονίσει να βγούμε δεν μ'αρέσει; Τι θα κάνω; Θα περάσω μια βραδιά με ανθρώπους που δεν γνωρίζω και αντιπαθώ; Αχ Jake αχ!
"Ορίστε φτάσαμε" ακούστηκε ο Jake διακόπτοντας τις σκέψεις μου
"Ωραία. Τα παιδιά που είναι μου λες;"
Δεν μου απάντησε. Κατεβήκαμε από το αυτοκίνητο παροτρυνοντας και εμένα να κάνω το ίδιο. Περπατήσαμε λίγο και πιο κάτω είδαμε μια παρέα παιδιών. Λογικά αυτοί θα είναι.
Είναι κάπου στα 10 άτομα αν μετράω σωστά. Η μια από την παρέα μου φαίνεται αρκετά γνωστή. Το μελαχρινό της χρώμα και τα μακρυά μελαχρινά μαλλιά της. Κάτι μου θυμίζει. Είμαι σίγουρη πως είναι γνωστή μου. Ποια όμως;
YOU ARE READING
''My disaster''
Fanfic> Η Στεφ είναι μια 20χρονη που δουλεύει ως γραμματέας σε μια μεγάλη εταιρία στο Σιάτλ. Τι θα γίνει όμως όταν η Στεφ θα γνωρίσει τον γιο του διευθυντή της, Harry? Θα έχουν καλή αρχή και κακό τέλος ή το αντίστροφο?
