Magical Kind of Love [KathNiel]

Chapter 46

Chapter 46: "The Visit"

----------------------------

Kathryn's POV

"B-ba? N-naririnig mo ba ako? P-pang ilang voice mail ko na sayo 'to, pero di akong magsasawang ipaliwanag s-sayo ng paulit-ulit ang mga nangyayari. M-magpapaliwanag ulit a-ako ha? *sniff* Y-yung nakita m-mo sa office, h-hindi ko talaga expected yun. M-maniwala ka. G-galing akong meeting nun at saktong kakadating ko palang sa office, h-hinihintay ko nalang yung lunch m-meeting-----which is ikaw pala. K-kung alam ko lang din na g-ganun yung mangyayari, m-matagal ko na siyang pinaalis sa office ko. P-pero, masyadong mabilis ang l-lahat. P-promise, h-hindi ko yun ginusto. *sniff* Ahh! Ano ba 'to. Naiiyak na naman ako. N-naalala ko n-naman yung mga mata mo nun. S-sorry Ba. Patawarin mo ko.... I-I love you... *sobs*"

"...y-yung sa v-video.. *sniff* w-wala naman talagang nangyari s-saamin eh. P-promise. K-kung ano lang y-yung napanuod n-natin *sobs* h-hanggang dun lang yun. K-kahit na, h-hindi ko masyadong n-natatandaan yung mga pangyayari.... p-pero alam kong wala talaga. H-hindi ko sya h-hinalikan... w-wala ako sa s-sarili ko nun, d-dahil bigla nalang s-silang m-may pinainom sakin.... a-alam kong gago ako *sniff* p-pero, hindi kita kayang lokohin, Ba... h-hindi ako gagawa nang a-alam kong k-kakamuhian mo ko.... *sobs* p-please... b-believe me..."

"E-eto... i-itong desisyon k-kong 'to, a-alam kong mali... p-pero, d-dito nalang din ako naging t-thankful a-at the same time, k-kinaiinisan kong d-desisyon.... a-aaminin ko, g-gusto ko l-lang talaga nung UNA, n-na m-mag merge ang mga kumpanya n-natin.. k-kaya kita nakilala.... k-kaya kita ginulo... k-kaya kita.... minahal. *sobs* g-ginusto ko rin ito d-dahil, n-nagkakilala tayong dalawa... n-naging parte ka ng b-buhay ko.... *sniff* m-matagal ko na ring itinigil ang intensyon k-kong iyon s-simula nung minahal kita... n-naalala mo yung nasa C-cebu tayo? T-that's a very memorable thing h-happens into my life. *sobs* k-kasi, d-dun ko naramdaman n-na mahal pala talaga k-kita... n-nung una, I doubt it.... b-but, you're always been in my mind... the d-day we first met.... d-don't you believe in magic? huh? b-because for me, like you said in your debut, Love is like a magic.... and you are the magic..."

Dun natapos ang voicemail na pinadala niya kahapon pero may kasunod na naman. Nahihirapan akong pigilan ang pag-iyak ko kaya sobrang sakit ng aking lalamunan.

I-click the one voicemail for today.

"H-hi Ba. N-natatanggap mo kaya ito? N-nagsasawa ka na ba sa kakapakinig ng boses ko? P-please, wag. D-dahil, dito nalang k-kita nakakausap... k-kahit h-hindi ka s-sumasagot sa mga p-pinapadala ko.... k-kahit hindi ko a-alam kung n-naririnig mo ba 'to, p-pero... I hope so... *sobs* E-eto na naman.. p-pinapaiyak m-mo na naman ako... k-kelan... *sobs* k-kelan ka ba babalik, ha? A-ang sabi mo... s-space lang kelangan mo... p-pero, b-bakit u-umalis ka pa? *sobs* H-hoy! I-ipapaalala ko lang s-sayo ahh.... h-hindi ako nakipag-b-break... *sobs* HINDI AKO NAKIPAG-BREAK! T-tandaan mo yan.. k-kaya, a-akin ka... a-akin ka pa rin, Kathryn... *sobs* s-siguro, iniisip mo n-ngayon, na I'm stupid or so what... *sobs* b-but for me, I-I'll just love you.... just too love you damn much... *sobs* 1 week k-ka na diyan a-ah.. b-baka naman g-gusto mong umuwi dito?..........." and there was silence pero hindi pa natatapos ang voicemail dahil naririnig ko pa ang paghikbi niya. Kung kanina napipigilan ko pa, pero kusa na akong napahawak sa aking bibig para walang makarinig aking hikbi. Parang pinipiga ang puso ko tuwing naririnig ko syang umiiyak.