BREAKING THE RULES:BLOODIC ACADEMY ( ON-GOING)

CHAPTER 2

(Cha-Cha POV)

Pagkatapos ng pakikipag uusap namin sa Dean ay nagpasya kaming magsiuwi na.

Di ko parin lubos maisip kung panu ko makakayanan na tumira sa dorm ng school na yun. First time ito na kailangan kong lumayo sa pamilya ko pansamantala. Oo nga at every weekend makakauwi kami but that's not fair.

Hayyyss! Ano nalang ang mangyayari samin dun. It will be a total disaster.

"Mama, dito nalang po ako."- sabi ko sa taxi driver ng sinasakyan ko. Nang huminto ay nagbayad ako agad at bumaba.

When I open the gate, I saw my mom in her garden. Nanggugupit ito ng mga damo."Hi mom! I'm home"- pukaw ko sa atensyon niya.

"Oh ikaw pala anak."- nakangiti nitong sabi. Nagmano ako sa kanya. "Sige po ma akyat muna ako sa kuwarto. Talk to you later po."

"Oh siya. Pumunta ka mamaya sa office ng papa mo. May pag uusapan tayo."

Umakyat nako ng kwarto. Nilibot ko ang paningin ko sa kabuuan nito. "Mamimiss ko yung kwartong to!"

Bakit naman kasi kailangang mag dorm pa. Pero in fairness, medyo na e-excite din ako.

Oo nga pala! Kanina pa ako dada ng dada dito, di niyo pa pala ako kilala. Well, i'll introduced myself. Everyone, I'm Chazaeia Mil Flood, ganda ng pangalan ko nuh? Bagyong bagyo ang surname ko. Hihi. I'm 20 years old, graduating student of Martinni College.

I'm sexy, gorgeous, beautiful lady, peo siyempre joke lang yun. Si mommy lang naman nagsasabi nun eh. Sa totoo niyan, simpleng babae lang po ako. Pero totoong maganda ako nuh at matalino pa. Proud to be!

I have friends at makikilala niyo din sila later on. They were my bff since nag aral ako dito sa Martinni.

"Ate, baba kana daw sabi ni mama. Kakain na."- tawag ng kapatid ko na si Crystal, ang bunso namin.

"Coming bunso!"- sagot ko.

++++++

After naming kumain ay dumiretso kami sa office ni papa. My father is a businessman, he's the vice president of Morintia Hotel, kung saan karamihan ay mga VIP ang naaacomodate nila. And my mother is a Principal in a private school.

You see, di naman kami ganun kayaman pero kaya naman kaming buhayin ng mga parents namin at namumuhay kami ng masaya.

Nakaupo na kami ng magsimulang magsalita si papa. "Your dean called us earlier. Alam na namin ang pagiging exchange students niyong magkakaibigan sa isang prestigious school. Pumayag na kami ng mama mo na mag dodorm ka dahil isa iyon sa rule ng school nila."- sabi ng papa niya.

Mukhang walang alam ang parents ko tungkol sa school na yun.

"Alam naming magandang school ang Bloodic Academy. Pero anak mag iingat ka sana dun. Wala kami ng papa mo para protektahan ka"- sabi naman ng mama niya.

So, akala nila magandang school yun. Kala niyo lang po yun. Ewan ko lang kung pumayag pa kayo pag nalaman niyo ang totoo.

Ang pagkakaalam kasi ng lahat prestihiyosong eskwelahan ang Academy at karamihan ay mga mayayaman talaga ang mga nag aaral dun. At kaming lima, alam namin ang nangyayari dun dahil narin kay Hope, her brother is one of the student in that Academy.

There are some speculations about the bad image of the school but nawawala din yun kalaunan. Parang dumaan lang. My parents have no idea what is really happening in that academy.

"Yes ma, pa, wag po kayong mag alala sakin."-ngumiti ako ng pilit para di nila mahalata ang iniisip ko.

++++++

*day after tomorrow*

"Ate, mamimiss po kita."- umiiyak na sabi ni Crystal. Nakakapit ito sa braso ko habang si Kuya Luther naman ay bitbit ang maleta ko na naglalaman ng mga importanteng gamit na dadalhin ko sa Academy.

"Don't worry bunso, uuwi naman ako tuwing weekend eh. Jan naman si Kuya oh. Siya nalang yung kulitin mo palagi."

"Ayaw! Ang kj kaya niyan."- natawa ako sa sinabi niya

"Who's kj?"- singit naman ng kapatid kong lalaki at ginulo ang buhok ni Cryatal.

"Kuya naman eh. Your treating me as a little girl na naman."- nakanguso pa ito.

Nagtawanan nalang kami. Pati sina mama at papa ay natawa din sa inasal ni Crystal.

I will really miss this. Those laughter we had when I'm with them. "Sige po ma, pa, aalis na po ako. Baka malate ako sa meeting place namin ng mga friends ko."- paalam ko sa kanila.

"Sige iha! Mag iingat ka dun ha. We love you."- niyakap nila ako kaya kinalabasan nagkaroon tuloy ng group hug.

"Kuya, ihatid muna si Ate. And bunso dika pweding sumama dahil may gagawin pa tayo."- napairap lang ang si Crystal na ikinatawa ulit naming lahat.

"Unfair. Take care of ate kuya!"- paalala pa nito kay kuya, parang siya yung matanda eh.

"Opo bunso"- natatawang sabi naman ni Kuya.

Sumakay nadin kami ng kotse at ang kuya ko ang maghahatid sakin. Kumaway ako sa magulang ko at kay Crystal habang umaandar na ang sasakyan hanggang sa di ko na sila makita.

++++++

Were here in our meeting place sa Milstone Cafe. Malayo palang ay nakita ko na agad ang mga kaibigan ko na mukhang ako na lamang ang hinihintay. Huminto kami sa tapat nilang apat.

My brother get off the car at kinuha ang maleta ko sa likod ng sasakyan.

I look at my friends faces, at gaya nga ng inaasahan ko halos di na matanggal ang mga mata nito kay Kuya Luther. They had a secret crush on my brother. Di naman yun nakapagtataka dahil magandang lalaki ang kapatid ko at gentleman pa. Mabait at stick to one na boyfriend. Kaya naman maraming nahuhumaling sa kanya kahit medyo may pagka snob din kung minsan, pero pagdating samin ni Crystal ay masasabi kong suwerte ako na may kuya akong katulad niya.

"Hi girls! Kumusta kayo?"- tanong ng kuya ko sa apat.

Nakatingin lang ang mga ito. Parang nahipnotismo ang mga itsura nila. "Hoy, tinatanong kayo ni kuya oh!"- sabay pitik ko ng daliri ko sa harapan nila.

Mukhang natauhan naman ang mga ito. Si Hope ang sumagot. "Were okay po!"- magalang nitong sabi. Di ito  tahimik kapag kuya ko ang kaharap.

Sumimangot naman ang iba dahil balak din nila atang sumagot.

Lumapit sakin si Rie at bumulong. "Sayang talaga at may girlfriend na siya." -nakatingin ito kay Kuya hababg sinasabi yun. Busy ang huli sa pakikipag usap kay Azu at Tin.

"Okay lang yan. Madaming boys jan"- bulong ko din

Maya-maya ay nagpaalam narin kami kay kuya Luther. "Sige kuya aalis napo kami. Baka malate pa kami eh."- niyakap ko si kuya.

"Ingat ka dun Ate ha. If something bad happen, call me okay! Be good!"- at niyakap din siya ng mahigpit.

Pinauna na namin siya na umalis na tsaka kami umalis din.

This will be the start of many changes. I really hope nothing bad will happen to us while we are in that Academy. I really hope we can do it!

------

A/N:
Anoh kayang mangyayari sa kanilang lima sa pananatili nila sa Academy?

(Edited)