BREAKING THE RULES:BLOODIC ACADEMY ( ON-GOING)

CHAPTER 6

(Cha-Cha POV)

First day of class namin dito sa Bloodic Academy, and I really feel nervous. Wanna know why? Yun kasing tatlo kung anu-ano yung sinasabi samin.

Kesyo mag ingat daw kami. Wag daw kaming lalapit sa kanila, wag daw babanggain ang Dangers dahil dangerous. Hay naku! Dumagdag pa sa kaba ko.

"Kelangan ba talaga nating gawin toh?"- ako

"Yes we should. Tao din naman sila. Anoh ngayon kung kinakatakutan sila sa school natoh."- Tin

"Just think as if they do not exist!"- Hope. As always naka poker face na naman. Pero at least huh, nakita ko siyang nag smile kahapon nung makilala namin yung tatlong little chick na yun.

"Mas okay pa mag shopping kesa sa ganito."- Rei na napabuntung-hininga pa. May pinaghuhugutan lang. Hihi.

"Tell me when Rei. Sasama ako."- Azu.

Malapit na kami sa room. At alam naming nandun na yung mga kasama namin o mas tamang sabihing "kaklase" namin.

Kanina pa kami naglalakad at kanina parin kami pinagtitinginan ng mga kapwa namin studyante. Ewan ko ba, para kaming artista. Siguro nga, ang ganda ko kasi eh. Hihi.

But I really hate those attention they're giving us. It's as if like were in the wrong place. Ramdam kong parang di kami tanggap dito sa school natoh. Well, maliban sa tatlong bruha na masayang masaya dahil nagkaroon kami ng reunion.

*inhale*

*exhale*

*inhale*

*exhale*

"Here we are girls. Mauna kana pumasok Tin"- Ako

"Bakit ako? Ikaw na Azu."- Tin

"Si Rei nalang. Ayoko nga."- Azu

"Ang ingay niyo. Tabi!"- Hope.

Success! Sabi ko na nga ba at siya din yung mangunguna. Tatahitahimik lang yan pero wag mong kantiin baka maging abo ka pag naging dragon yan. Hihi.( Sssshhhh!!! Quiet lang kayo readers ha? Hihi.)

Pinihit ni Hope ang seradura ng pinto. Pigil ko ang aking hininga ng tuluyan  na itong bumukas.

Napatigil naman sa pag-uusap ang nasa loob at napatingin sa aming lima. Anim nga silang lahat gaya ng sabi ng tatlo. And all I can say is, makalaglag panga ang kagwapuhan nila. But, yung isang lalaki ay mukhang natutulog ata base sa pagkakadukdok nito sa lamesa.

Naramdaman ko ang kakaibang aura sa loob ng classroom. Nakakakaba!

*dug*dug*dug*dug*dug*dug*

Waaahhh!!!! Yung heartbeat ko, anoh ba toh. Makisama ko oh puso ko.

Kung kanina nagtutulakan pa kami sa labas kung sinong magbubukas ng pinto. Ngayon naman ay puro naka serious mode ang itsura nilang apat. Ako lang yata yung parang natatae yung itsura dito. Hihi.

Pero hindi ako nagpahalata na kinakabahan ako. We should never be intimidated by their prescence dahil baka hindi kami magtagumpay sa hiningi saming favor sa gagawin namin  sa school natoh.

I compose myself and give them a poker face. I tried not to give some emotions on it.

Silence cover the four walls of the room as we enter.

"Sissssyyyyyyy!!!!!"- nabasag ang nakakabinging katahimikan ng may biglang sumigaw at tumakbo palapit kay Hope. Niyakap nito si Hope na hindi mukhang na shock pa.