MONTGOMERY 4 : A Sky Full Of Stars

° 5 °

Imagination

My eyes roamed through out the whole bookstore. 

Napapikit ako nang may isang imahe na dumaan sa aking utak. Napakagat ako sa aking labi para pigilan ang pag mura.

Gusto kong sakalin ang sarili ko ngayon dahil simula kagabi ay hindi na ako nag karoon ng maayos na pag isip dahil pilit na pumapasok sa utak ko ang bwisit na lalaking 'yon.

I opened my eyes again and took a deep breath.

"Bakit ka lutang?" 

"Fuck." Marahas kong mura dahil sa gulat.

Napahawak ako sa aking puso at napa buga ng hangin. I suddenly felt thankful, kailangan na kailangan ko ng puputol sa pag iisip ko sa lalaking 'yon.

"Okay ka lang ba, Alice?" 

Nilingon ko si Agatha at kita ang pag-aalala sa kanyang ekspresyon.

Pinilig ko ang aking ulo at napahawak sa mag kabilang pisngi ko. Pakiramdam ko nabisto ako sa bagay na tinatago ko. 

My cheeks felt so red and warm..

"Yes. Of course." Sagot ko at sinubukan tumingin sa ibang bagay para maiwasan ang mga mapanuring mata ni Agatha.

"Really? You look so flushed." Aniya.

Nilingon ko siya muli at matamis na nginitian.

I need to make her stop asking. Walang magandang kapupuntahan ang pag tatanong niya dahil ako mismo ay pinipilit ko ang sarili kong 'wag isipin ang bagay na 'yon.

It's like being forced to do something you're not willing to do. This thing is making me confuse and I don't like being confused. 

I'm a sure lady. I know what I want, what I like and what I hate. However, right now.. something is confusing me.

It's like eating chocolates even you know that there's a big possibility of you, having a diabetes.

Masarap kasi..

Lumunok ako at masinsinang tinignan si Agatha. I tried to look act normal, as if she was just imagining things. As if I wasn't really daydreaming about a guy who I really want to kill right now.

"My cousin is really sweet." Mapanukso kong wika.

Hinawakan ko siya sa pisngi at bahagyang tinapik 'yon. Ngumiwi siya at mabilis na iniwas ang mukha sa akin. Natawa ako dahil doon at napailing nalamang.

I sighed. "I'm fine. Super fine. Absolutely fine." Puno ng kasiguraduhan kong wika.

Yeah, Alice. Try to fool yourself.

Hindi nag bago ang kanyang reaksyon. Nanatiling nakakunot ang kanyang noo sa akin.

"Stop looking at me like that! Tusukin ko eyes mo!" Banta ko sakanya at pinanlakihan ko pa siya ng mata.

Napabuntong hininga siya at natawa ng bahagya. Pinasadahan niya ang kanyang maiksing buhok na tila nabuhusan siya ng malamig na tubig.

"That's more like it. You're bitching out again so I guess, you're fine." Aniya.

Tinaasan ko siya ng kilay.

"Is that even a compliment?" 

Humalukipkip ako at pinanood siyang mag kibit balikat at inunahan na akong mag lakad. Sumunod siya sa mga pinsan namin at akmang susunod na ako nang may mahagip ang mga mata ko.

Pinikit ko ang aking mga mata at minulat muli pero nandoon pa rin siya. My imagination is working again, lumilitaw nanaman siya kahit ayoko siyang makita.