Liseli Kız

🔥 1. BÖLÜM 🔥

🔥🔥🔥🔥

Tatilin bitmesinin son günündeydik. Bugün günlerden pazar ve yarın yeni okula gideceğim. Yeni kişiler, yeni hocalar ve yeni derslere girecektim. Ben yarın yeni liseye başlayacaktım. Okula başlayacağım için çok mutluydum. Ama herkes gibi bir yandan da mutsuzdum. Herkes okullar açılıyor diye üzülüyordu ve bende bunlardan biriydim.

8. sınıfta Teog'tan 400 puan yaptım ve meslek lisesine gidecektim. Bu puan bana göre yüksek bir puan ama aileme göre -başta abim olmak üzere- çok düşük bir puan imiş. Abim 8. sınıfta kendisi 475 puan yapmasına rağmen benim puanım ile hem dalga geçiyor hem de çok az buluyor. Evet işte benim böyle bir abim var. Ama ben yine de abimi çok seviyorum. Çünkü evde ondan başka dertleşecek kimsem yok. Bu hayatta en büyük destekçimdir o benim.

Bugün benim için en önemli güne hazırlık evresiydi. Şuan ne mi yapıyordum. Tabi ki de banyo yapmış saçlarımı kurutuyordum. Fön çekme çabalarım da vardı tabi ki ama yatarken hepsi bozulacaktı. Yine de yapıyordum. O sırada içeriye abim girdi. "Hala bununla mı uğraşıyorsun uyuz? Senin başka bir işin yok mu mesela erkenden yatmak gibi?" dedi. Ve yavaş olan adımlarını hızlandırdı ve yanıma geldi. Laf atıp durup dururken beni sinir ettiği yetmemiş gibi bu sefer yarım saat boyunca yaptığım hatta yapmakta olduğum saçlarıma parmaklarını daldırdı ve bozmaya başladı. Bende ani bir refleks olarak çığlık atmaya başladım. "Ya senin başka bir işin yok mu? Ne diye durup dururken benimle uğraşıyorsun. Sen git o en sevdiğin kankilerinin yanına gitsene" dedim burnumdan soluyarak. Sesiminde sitemli çıkmasına dikkat ettim.

"Sana ne benim kankalarımdan. Ben şuan seninle ilgileniyorum" dedi. Ardından yanıma daha çok sokulmaya başladı. "Hmm. Bütün haylazlıkların bitti şimdi benimle uğraşıyorsun demekki. Sen görürsün" dedim gözlerimi kısarak. Yerimden kalktım, kurutma makinesinin fişini çektikten sonra düşündüğüm şeyi yapmak için arkama döndüm. Ardından abimin üstüne atladım ve abim üstüne atlamam ile birlikte yatağın üzerine düştü. Bu sefer bende abimi gıdıklamaya başladım.

Bir süre abim ile boğuştuk. Aslında ben onunla daha boğuşacaktım ama kendisi birden durdu ve her zamanki ciddi durumunu aldı. "Neyse bu kadar boğuşmak yeterli bence. Annem seni yemeğe bekliyor. Bekletmeden gel bence," dedi o kalın mütüşlü sesiyle. "Hadi canım sanki yarım saattir ben burada hayali abim ile boğuşuyorum. Sanki şuan senide beklemiyor" diye karşılık verdim. İçimdeki gülümsemeyi de zar zor tutuyordum.

"Beyler, bayanlar sofraya bekleniyorsunuz" dedi annem kafasını kapıdan uzatmış bize bakarak. "Eğer şimdi gelmez iseniz sinemaya gelemezsiniz" diye tehtid etti annem. Sanki bunu bilerek yapıyordu. Gerçi biliyordu da benim sinemayı çok sevdiğimi ve bunu özellikle kullanıyordu. Her seferinde de bunu yapıyordu bana.

Bende bunu duyunca fazla diretmeden içeriye doğru ilerlemeye başladım. Daha doğrusu başladık. Annem o söylediklerinden sonra ben hızlıca annemin arkasından yürümeye başladığımdan abim benim arkamda kalmıştı. Bende bunu farkettiğimden durdum ve abimin gelmesini bekledim. "Ne oldu kız sinema lafını duyunca birden uçuverdin yerinden" dedi ve kıs kıs gülmeye başladı. Bende buna tepkisiz kalmayarak omzuna hızlıca vurdum ama gerisi geri benim elim acıdı.

"Sana ne ya. Bende sana daha gıcık olduğumu söylemiş miydim?" gözlerimi pörtleterek yüzümü yüzüne biraz daha yakınlaştırarak. Abimde bana, ona yaptığım gibi yaparak bana yakınlaştı. "Siz hala didişiyor musunuz bakiyim? Gökçen sinema minema yok. Artık yemeğe ister gel ister gelme. Senin kararın" dedi annem. Abim ile didişmemize bu kadar sinirlenebileceğini düşünmemiştim. Ayrıca sinemaya gitme kararından da vazgeçeceğini de hiç ama hiç düşünmemiştim. Abime sinsi sinsi ona kızgın olduğumu belli eden bakışlar attım ondan sonra direk mutfağa ilerlemeye başladım.