firstlove

Chapter- 8.5

“oh bakit, wait lang..”

Tingin ako ulet sa taas ng bleacher..napakunot noo ako..

“diba si Zia yon ano yong ginagawa niya, gosh??”

Tanong ko kay Louie..di siya nagsalita basta na lang niya akong hinila..

“Louie teka lang ano ba..di mo man lang ba sila icoconfront..linoloko ka na ni Zia my goodness..”

Wala dedma lang tuloy pa rin kami sa paglakad..

“I’ll bring you home L..lets go..”,

“ano Louie tatakbo ka na lang ba??”

“L enough please, that’s enough for this day..”

Nakarating na kami saparking lot..binuksan niya yong pinto..pasok naman ako..

Di na ako umimik..ano ba dapat kung sabihin..

Ano..may karapatan ba ako hah?? Meron ba?? syete nasasakatan ako Louie..

Alam mo ba yon hah??

Malamang hindi..mahal na mahal mo si Zia ei..mahal na mahal na to the point na nagpapakatanga ka na..

Gosh gusto kung sabihin lahat sa kanya yon ..pero di ko kaya..

Wala akong lakas ng loob at kapal ng mukha para gawin yon..

T-T

Hanggang sa makarating kami sa bahay..tingin ako sa kanya..

Gosh umiiyak na siya..

I don’t know what to do..gusto ko siyang yakapin..comfort him and tell him that everything will be alright..

Pero pano???

Hinagod ko yong likod niya..tumingin siya sakin sa ka niya ako yinakap..

“Lwhy did she do that to me?? I love her so much but why??” iyak nito sa kanya..

Gosh Louie kung alam mo lang..nasasaktan din ako sa mga pinagsasabi mo..bakit kasi siya paandito naman ako..

Kaya kung higitan pagmamahal na binibigay mo sa kanya..

Kaya kitang mahalin ng higit sa pagmamahal niya..

“just cry now Louie..and tomorrow everything will be alright..”

Sabi ko kahit alam kung imposible..my part sa heart ko na natutuwa..kasi sa wakas wala na sila, puwede na akong pumasok sa eksena..pero hindi rin my heart also aches because he is hurting too much..

Bumitaw na ito sa pagkakayakap sa kanya..hindi na rin ito umiiyak..

“I love her L, I really really love her..mahal na mahal ko siya bakit niya ginawa sakin to?? Bakit L, am I not enough for her?”

Tuminginlang ako sa kanya..ano sasabihin ko hello masakit kaya..

 “L thank you..your my angel..”

“your welcome Louie..sige uwi ka na hah, drive safely ok, see you tomorrow.”

Bumaba na ako umalis na rin yong kotse niya..

Ng mawala sa paningin ko yong kotse, biglang tumulo luha ko..

T-T

Iyak..iyak huhuhu

Nagulat ako ng my naramdaman akong yumakap sakin..humarap ako pero nakayap pa rin..

Si Bryan..

“hash baby..”

Wait bakit yakap niya ako at bakit andito siya..

Gusto ko sanang itanong pero nangibabaw..

Yong sakit =((

“kaya mo yan Lexi,I won’t ever live your side..ganon talaga mahal mo yong isang tao na may mahal naming iba..”

Napatingin ako sa kanya..pano niya nalaman??

“yap Lexi I know everything.”

Malungkot na sabi nito.ewan pero parang biglang nawala yong sakit kasi ayokong nakikita si Bryan na malungkot..

Hay baliw..hinawakan ko noo niya..

“why are you sad?”

Nagulat yata ito sa ginawa niya..tsaka napakunot noo..

“thank you bryan for doing his..”

“wala yon sunduin kita bukas hah?”

Nagtaka ako ..malamang..

“hah? Bakit?? Di ba may pasok tayo??”

Napangiti na ito..tapos siya ok na parang kanikanina lang umiiyak siya ahh..

“oo nga..hatid sundo na kiya starting tomorrow..”

“hala bakit naman??”

Kunot noo ulet ako..di ko masyadong sineryoso sinabi niya..baka kasi nagjojoke lang alam mo na..

“sige pasok na ako Bryan hah”

“ok wag ka ng iiyak mamaya hah..always remember this Lexi.. I’ll take all the pain you have until it won’t hurt you anymore..”

..........................................

to be continue..

di na ako hihingi ng quota ahhahah basta gagawin ko lang yong gusto ko sa story pero kung gusto niyo magbigay ng idea..your free to tell mo ok just post a comment...

enjoy reading =))