CHAPTER 1: Genesis
[A/N: Ang totoo lang wala akong plot sa kwentong ‘to.Kaya gusto ko magsulat kase nainspire ako ng crush ko. HAHA. Katunog ni Bidang Guy ang name nya, ow em ji, I’m nikikilig na. Whaha! Magulo nga isisp ko nung nagtatype pero nangangati yung kamay ko, gusto kong magtype XD WHAHA! Fiction ‘to. Beware kase magulo ako, mas magulo masusulat ko pero sana naman maintindihan nyo ano? Read well po :) Here’s Chapter 1! – YourHappyEnding<3]
***
“Kyaaa!”
Haha. Kaaga-aga ang ingay ko na no? Ako nga pala si Winter Bellwood. Sosyal ng pangalan ko no? Kaso, winter, malamig. Kasing cold ko daw kase ang winter kaya yun yung ipinangalan saken. Sanggol pa lang daw ako, ramdam na nina Mi at Pi ang coldness ko sa katawan. Galing nila no? HAHA. I’m a living cold blooded human being. Mali ata yung human. Hays.
Hmm. Teka, parang may nakakalimutan ako. Arw. Enrollment ko nga pala ngayon! Whaa! Kelangan ko maging maaga para maikli pa lang ang pila. Ang layo pa naman ng school na papasukan ko. Mga 2 hours na byahe. HAHA. Hilig ko talaga sa mga weird na bagay. Lalalala. Incoming first year college pala ako. Mag-16 pa lang sa September ;’) Ang bata ko pa no? As if anyone cares about my age?
***
So eto na, after my morning rituals, I’m going to my school na. I live alone.
Yeah, you heard it right. Gusto ko na kase maging independent. Nakakainis kase ang mga magulang ko, sina Veronica Estevan-Bellwood at Silvester Bellwood, pati na din yung dalawa kong mga kapated, Nathan Jasper Bellwood at Louis Jefferson Bellwood.
Though, pamilya ko sila, parang pinagtutulungan nila ako palage, kaya eto ako ngayon. Living all by myself. Just kidding! I have my yaya, Si Ate Chrysa. To be pronounced as 'Kri-sa'. She’s three years older than me so, parang kapated ko lang talaga sya.
I have my biggest secret with her at sya lang ang pinagkakatiwalaan kong makaalam nun syempre, aside from the fact na alam din ng family and relatives ko ang sikretong yun. It’s our clan’s secret by the way.
“Wint! Salo!”
Eto nanaman po tayo, saluhan portion. Lageng ganyan yan. Badtrip eh. Alam namang di ako marunong sumalo, laging may inihahagis saken. Di na lang iabot ;/
“Bat mo ba binabato yung diary ko?! Tapos mo nang basahin kaya hinahagis hagis mo na lang. Nakakainis ka!”
Ayun, sinigawan ko. Ang ganda ng gising ko tapos ganyan. Tss. ----____________________----
“Ang galling mo na sumalo oh. Effective ang training mo Bunso! ^____^”
“Oo nga no? HAHA! Galing ko!” Sabay high five kame. Ay! Inis pala ako sa kanya, ayun bigla kong inirapan. Dame kaseng ibabato, diary ko pa -_______-‘
“Hala. Sorry na Bunso. Eto naman di mabiro.” Sabay kurot sa pisngi ko.
“ARAAAAAYYYY!” Aba, ang sakit mangurot eh! Wala na nga akong pisngi ganyan pa sya. Ginantihan ko nga. Kinurot ko sa bewang ^__^v
“OOOOOUCH! Bunso naman, grabe gumanti! Mas masakit ang kurot mo ah. Paganti din!” HAHA. Gigil na si Ate ko. Nihug ko na lang sya para bati na kame >(^_^>)
“Asus, ikaw talaga. Napakasadista mo Wint. Tara kaen na, mag-eenroll pa tayo.” Ayun, kumaen na kame.
“Burp. Sarap naman nun Ate. Dapat lageng ganun ang ulam!”
“Sus, Parang ngayon lang kita napakaen ng ginisang sayote. Di ka kaya nakaen nyan dun sa mansion.”
Eto nanaman po sya, hays.
