Chapter 12: FLASHBACKS I
[Adrian’s POV]
Phew. It’s been a week nung nagkaroon ako ng sariling kong katawan.
It’s been a week na din na lagi kong kasama si Chrysa ko :) I didn’t call her Breeze na. Buset yang kapatid ko eh, inunahan kase ako sa pagtawag sa kanya ng Breeze.
You know the history ba kung panong naging Breeze yung tawag sa kanya ni Syfer? I’ll tell you, sa isang kondisyon! Sabihan nyo muna si Miss Author na magkiss kame ulit ni Chrysa! Namimiss ko na yung labi nya eh :’D WHAAA! *Blush*
Ayaw nyo?
DI WAG!
Ehhhh.
Pumayag na kayo
Aigoo. Sige na! Wag na! Nanakawan ko na lang sya mamaya :D Magkikita kame eh :”) Pasukan na bukas kaya dapat mamili na kame ng gamit naming XD WHAHAHA! OO NA, MERON NA KAMENG GAMIT. YUN LANG YUNG EXCUSE NAMIN SA MGA KAPATID NAMIN NGAYONG ARAW PARA MAKAALIS KAME. AYAW NILANG MAGSAMA EH :D Puro away na lang ang gingawa ng mga yun. Hays. Di na sila nagsawa.
Where are we na nga ba? Biglang naging off topic ako. Mianhe
AHH. So ayun nga, how did Syfer, my baby brother managed to call MY CHRYSA, as BREEZE?
We were sharing the same body but different souls since birth not until a week ago right? At dahil ng sa nakikitira lang yung kaluluwa ko sa katawan ni Syfer, sya lang ang nakakakontrol kung kelan ako pedeng lumabas sa katawan nya at makapaglaro with him. Since birth ganun yung setup naming then when we was five years old, he found out about his hidden powers. The hidden powers of his blood. Nakakagulat nga lang kung pano nya nagagawa yun eh.
With his blood, he managed to give me a human form. He’s not the only one, syempre except for Mom and Dad, na nakakakita sakin before that time. He was the one who gave me these looks. OO NGA SYA YUNG MAY KASALANAN KUNG BAKIT AKO GWAPO. HAHAHA! But he’s so mean, he even can’t manage to let his Hyung be more good looking than he is. MEAN! Dapat mas gwapo yung panganay sa sumunod di ba? Unfair!
Dahil sa dugo nya, nakakapaglaro na ako. Nakakahawak ng mga bagay at nakakalabas na ng kwarto ni Syfer. Nakakalabas na din ako ng mansion at nakikipaglaro na sa mga kapwa ko bata, mapatao pa yan o bampira. Vampires were hidden naman as always. WE WERE THE GREATEST SECRET OF THE WORLD!
Nung mga 12 years old kame, gamit ko yung katawan na bigay nya na nagtatagal lang ng 6 hours, may nakilala kaming batang babae.
[FLASHBACK]
“Hey, Syfer and Adrian! Come here for a second!” Sigaw ni Dad. Ano nanaman bang meron? Meron pa akong 4 hours to use my body eh. Why is he that nervous of getting caught? Bawal ba magkaanak ng kambal ang pinuno ng BLACK VAMPIRES?
Tumakbo kame ni Syfer papalapit kay Dad. May kasama syang cute na batang babae. Mas matangkad pa sya sakin pero mas matangkad sa kanya si Syfer. AKO NA BANSOT.
“What is it this time Dad? I still have four hours, you know?” Ako.
“Don’t be that rude in front our new neighbor, Ad.” Si Dad. Anong don’t be that rude? I’m not being rude!
“It’s alright Lord Kristoffe. Okay lang, wag nyo na po pagalitan si Lord Adrian.” The girl said. Ow. Ang galang nya naman. May ‘LORD’ pa talaga.
“Tss. What’s with that girl Dad? She’s so polite. I don’t like her. I’m leaving.” Bastos. Bastos talaga yang si Syfer. Putcha!
“Syfer, how could you—“ Ala eh. Anyare? Bigla syang nawala sa likuran ko. Hala naman. Ano kaya nya ring magteleport? Walang bampirang kayang magteleport. Meron namang kasing bilis ni The Flash. Baka nga tinakbuhan na kami ni Dad. Pero ang bad nya naman para sabihing ayaw nya agad dun sa bagong dating.
“I’m leaving you both here. I have stuffs to do. Be a good boy Ad. You only have 3 hours, 55 minutes and 36 seconds to go home safely.” Tsaka nya tinulak papalapit sakin yung babae.
Wag kayong OA. Di naman sya tinuklak as in tulak ah! Parang he led her to my way. Basta ganun, inalalayan nya papalapit na sakin.
“Dad naman. Di ko pa sya kilala eh.” Angal ko.
“Then know her. Be friends with her.” Ang galing! Ang tatay ko talaga! Kaya nagmana sa kanya si Syfer eh.
“I’m Chrysa Breeze Havenry po Lord Adrian. Chrysa na lang po ang itawag nyo sakin.” Kusa na syang nagpakilala. Something’s wrong with her. Bat sa ibang direksyon sya nakatingin? Di sakin nakatingin eh? Ano sya? Duling?
“Hey. I’m here? Ako yung kausap mo di ba ba’t sa iba ka nakatingin?”
“Ahh. Sorry po. I can’t see po. I have my eyes blinded since I got an accident.” WHAT? She’s blind? AWFUL. I should’ve known than a little earlier. Ang bad ko!
“Ow. I’m sorry for that. By the way, I’m Chris Adrian Archangel. Adrian na lang ang itawag mo sakin.” I said awkwardly.
Ikaw pa naman kase nasa kalagayan ko no. How can I be comfortable with a blind girl after being sarcastic to her? Tanungin ko ba naman bakit sa iba sya nakatingin ano? BOWBOW. Everyone calls her by her firstname I guess kaya yung second name nya na lang ang itatawag ko sa kanya.
“Hey Breeze! Let’s play! Those girls are so annoying! I knew you’re good at guessing games!” – Si Syfer. Aba naman! Inunahan na ako. Nabasa kaya nya nasa utak ko? Ang bad!
“I’m the one who supposed to be calling her Breeze! Stop that will you?!”
Napakadaya naman kasi eh!
“Iiwan mo sya kanina. Sabe mo pa you don’t like her tapos ngayon you want her to play with you? I won’t let you!” Sunod-sunod kong sabi. How could he? Bulag na nga si Chrysa eh ganyan pa inaatupag!
I grabbed Chrysa’s wrist and we walked all the way to the nearest park. Good thing di naman sya nadapa or what, medyo mabilis kase yung paglalakad namin eh. Paglalakad ko pala. Haha.
Naglaro lang kame maghapon ng guessing game na yan. Parang pinoy henyo yung laro o kaya kahit anong pedeng pahulaan. Pinahulaan ko nga sa kanya kung sino mas matangkad samen tapos ganito yung sagot nya.
“Mas matangkad po ako sa’yo. I knew it by the time na tinanong nyo si Lord Kristoffe about something, basta may nabanggit kayong 4 hours . Your voice seems to be from a place lower than my ears kaya I alam kong mas maliit kayo saken. I’m about 6 inches taller than you are.”
SOBRANG GALING NYA! NASUKAT NYA PA YUNG LAMANG NYA SA HEIGHT! IMBA!
Naalala ko yung 4 hours thingy, that means kelangan ko nang umuwe. May 30 mins left na lang kame para umuwe eh.
Nakauwe naman ako on time at nakaabang samen si Syfer sa may gate ng mansion.
“It’s time, umakyat ka na.” I know. AAKYAT NA NGA AKO EH!
“I’ll go ahead na Chrysa. Thank you. Syfer, bring her home.” Utos ko. HAHA. Susunod yan pustahan?!
“Ano pa nga ba? Uwe na kita Breeze.” Sabe senyo susunod yan eh! BREEZE. Yun dapat pet name ko para kay Chrysa eh T-T
Umakyat na ko sa kwarto namin ni Syfer at inantay syang bumalik.
[END OF FLASHBACK]
Ang daya talaga nyan ni Syfer! Naging close kame super ni Chrysa pero lintek, Breeze na talaga ang tawag sa kanya ni Syfer. I think may gusto si Chrysa sa kambal ko kase iba eh, napapangiti sya kapag tinatawag sya nitong Breeze. Sakin dapat sya nangiti nun eh. Hindi dapat sa kanya.
Lumipas ang isang taon at wala, nainlove na talaga ako kay Chrysa. At ramdam ko din, nainlove na sya sa playboy kong kapated. Buset na buhay ‘to! BAKI KAY SYFER PA?!
~~~~~
Magsawa sa FLASHBAAAACKSSS!
DCMAIDEN<3
