Drake's POV
Pagkatapos naming kumain ng meryenda umakyat kaagad si Yanna sa Kwarto niya. Nagtatampo siguro, si mommy kasi di na nasanay na ganun si Yanna. Hays.
" 'Ma, puntahan ko si Yanna sa taas." Pagpapaalam ko pagkatapos kong maubos yung kinakain ko.
"Sige nga, mukhang nagtatampo yung prinsesa natin." Sabi pa ni Mommy ng natatawa. Hindi niya sinusuyo si Yanna pag nagtatampo yun kasi si Yanna mismo ang lalapit para magsorry. Ganyan kami pinalaki ng parents namin. They're too busy for our business but then they can still remember us. They can still manage to be a cool parents. That's why everytime na magkakasama kami para lang kaming magbabarkada kung magturingan pero kami ni Yanna siyempre may respeto pa din.
I reached Yanna's room and knocked.
*Knock* *knock*
" Yanna, it's your big bro." I said still knocking. Her door is locked, nagtatampo nga kasi.
After a few seconds bumukas ang pinto pero si Yanna biglang tumakbo sa higaan niya at tinuloy yung ini-sketch niya kanina. Such a talented kid.
"Not yet done with that?" I asked her while laying in her bed.
"..." Walang imik ang prinsesa ko.
"Hey" I said and sit near to her.
"..." Wala pa rin talaga
"I think I need to buy some FERRERO." I said not looking at her, alam ko naman na hindi niya hihindian ang Ferrero. Favorite chocolate niya yun e. Hahaha
"FERRERO?!" She jumped out at her bed and looked amazed. As if it's her first time to eat ferrero. Kiddo.
"Yeah?" I answered not so sure. Lalaki ang gastos ko dito sa batang 'to e. Sana pala di ko nalang sinabi na bibili ako ng ferrero.
Now I'm regretting. Hindi kasi nakukuntento sa tatlong ferrero lang. Pasalamat 'to kapatid ko siya kung hindi, ayna! Hahaha"Let's go. You'll me treat me, right?" Yanna said as she fixed herself. Di halatang excited siya.
"Naku! Drake Nathaniel Cruz, pagbigyan mo yan. Kapatid mo yan." Sabi ng utak ko. Dibale na nga kapatid ko naman.
"Tara Kuya." Yanna said. Nagpahila nalang ako wala naman na kong magagawa e.
Nagpaalam kami kay mommy na may bibilhin lang kami. Pumayag naman siya kaya umalis na kami.
Ysa's POV
I was just standing at Mae's veranda. It was a cold night, I was just looking straight to the moon and stars. They look so perfect. I can't help myself but to smile in amusement. I was holding my phone when suddenly it vibrated, sign that someone is calling.
I looked at it and it was Nanay Eva who's calling."Hello, 'Nay" I said as I answer the call.
"Hello, Ysa anak? Nandito na ang mga magulang mo. Kailan ka uuwi?" Asked Nanay Eva. I sighed, I don't want to see them. I just wanted to stay here, until they leave that house again.
"I don't know, 'Nay. Maybe tomorrow." I have to go home. Nanay is worried I know, I'm going home because of her not because of my parents.
"Sige, uwi ka bukas a. Miss na kitang bata ka." See? It's just Nanay Eva who misses me.

BINABASA MO ANG
The Nerdy and The Cold Princess
RandomShe's a kind of girl that can make your head turn. Aside from being beyond beautiful. Her eyes is cold as an ice. She's like a living barbie doll. You can't see any emotions in her face. I am just a nerdy in our campus. and I'm madly deeply inlove...