Walk Away

Chapter 19

Sorry. Late update

Lyn' POV

"W-wala na si M-mommy L-la"

Nanghina ako bigla sa sinabi ng kapatid ko. Baka naman nagjojoke lang ang mga to!

"Hindi magandang biro, wag kayong ganyan!" galit na sabi ko.

"T-totoo"

Dun na ako napaupo, ang sakit isipin. Wala na ba talaga si Mommy La??

Bihira lang kaming bumisita sa kanya, ayaw na ayaw kong umuwi sa amin. I hate my cousin. Hindi ko feel dun kaya kapag nandun kami nagkukulong lang ako sa kwarto dun. ARGHH! I miss her, i miss my mommy la.

HIndi ko alam pumunta ako sa isang kabinet ko dito na puno ng mga pictures namin simula pa ng bata kami. Tinignan ko yung pics namin kasama si Mommy LA. Masyado na siyang matanda at ang pagkakaalam ko may sakit pa si Mommy. Doctor ang anak niya at pati asawa niya. May sarili silang Hospital kaya nababantayan si Mommy sa kanila. Wala na din silang nagawa may gustuhin na nilang magpahinga si Mommy para daw hindi na siya mahirapan.

Pumunta ako sa sala namin at nakita ko dun si Mama na malungkot. Napalingon ako kay Papa, alam kong siya ang pinaka naapektuhan sa amin. Tahimik lang siya pero hindi siya umiiyak ayaw niya kasing ipakita sa amin yun.

Tinawag na kami para kumain, ang tahimik walang nagsasalita pero bakit biglang nagsalita si Papa.

"Uuwi tayo sa amin, maghanda na kayo after this" sabi niya

"Opo Pa"

After ng dinner namin, nagkanya kanya na kami. Busy kami sa pag aayos ng gamit na gagamitin, Ugrh!!! Uuwi na naman kami doon kung di lang libing ni Mommy La, hindi ako sasama ehh.

Sh*t!! Di ko talaga feel doon. Ang layo ng loob ko sa mga pinsan, tito at tita ko doon. For sure pupunta ang buong family ni Papa. Kung pwede lang hindi ako uuwi ehh. Matutulog na nga ako mahirap pa naman ang magpuyat.

----------------------

Nagising ako sa ingay, bumangon ako para tignan kung ano ang nangyayari. Nag ayos muna ako bago bumaba, nakakahiya na ang pangit kong tignan lalo ng bagong gising ko pa lang.

"Ohh gising na pala si ate Lyn"

0___O anong ginagawa ng mga pinsan ko dito (mother side)

"Ginagawa niyo dito? umagang umaga ang iingay niyo ehh" sabi ko na lang.

"Dito muna kami habang wala kayo. Mamaya na pala ang alis niyo ate" pinsan ko si Jerome

"Huh!? Agad agad?" parang di pinagplanuhan ang pag alis. Tch.

"Lyn, anak. Ready na ba kayo?? Mamaya na alis natin ahh" sabi ni Mama

"Opo Ma" -___-

Pagkasabi ni Mama na mamaya na yung byahe namin, bumalik na ako sa kwarto para tignan kung ano yung mga wala.

Naligo na ako pagkatapos kong ayusin ang mga gamit ko.

"Lyn, anak!" sigaw ni Mama at pumunta naman ako kung nasaan siya

"Yes Ma?" Nakita ko siyang naghahanda pa ng mga ilang gamit para sa pag alis namin.

"Samahan mo ako at pumunta tayo sa grocery para sa dadalhin niyong pagkain" sabi lang ni Mama.

"Oky Ma, let's go?"

"Oky, Tara na"

Nakabalik na kami dito sa bahay, kakabalik namin ni Mama pero nagulat ako nagpapasok na ng gamit si Jel sa sasakyan.

"Ohh ano yan? Aalis na tayo?" tanong ko

"Hindi pa, nagpapasok lang ng mga gamit" sabi niya at tumango na lang ako bilang sagot.

Umakyat muna ako sa kwarto ko para makapag pahinga muna saglit. Kaso biglang pumasok si Jel

"Uso kumatok noh?" Inis na sabi ko

"Sorry naman, ikaw lang naman yan eh" sabay peace sign

"Ready kana ba umuwi? Ako hindi pa" malungkot na sabi niya.

Sabagay ako din naman, hindi pa naman ako ready umuwi ehh.

"Naalala mo ba ang dahil kung bakit ayaw na ayaw natin dun? Bakit siya ganun? Pinsan pa naman natin siya" nakita ko na maiiyak na si Jel.

"HEY, stop it" inis kong sabi.

*Ringgg. . .

Calling. . .
Karlo
09********0

Napalingon sa akin si Jel at ngumisi. Inisnob ko lang siya. To talaga! Mang aasar na naman ehh!!

(Hey) sabi niya

(Why? May problema ba?) tanung ko. Kasi bakit siya tumatawag sa akin. Dati rati hindi naman eh.

(Nothing. B-bawal bang tumawag?) medyo nautal siya dun ah.

(Hindi naman, akala ko kasi may kailangan ka eh) sabi ko.

(Walang kailangan, pero may itatanung ako) diba? sabi na nga eh.

(Ano yun?) sabi ko na lang.

(Wag ka sanang magagalit ah? A-ahhm. E-ehh) huh?? Ano daw?! Pinagtritripan ata ako ehh.

(Aa-aahm? E-ehh? ANO?!) Inis ko ng sabi. Grabe to! Tch.

(Alam mo ba kung saan sila M-maria at Mike??) malungkot niyang sabi. Medyo naiiyak pa nga ehh.

(ABA! Hindi ko alam. Bakit mo sa akin tinatanung?) inis kong tanung. Tama naman diba? Bwiisit ahh!

(Hindi daw u-umuwi si Maria eh, nag-aalala lang ako. Baka kasi magkasam sila ni M-mike ehh) basag na yung boses niya pero bakit pati si Mike hinahanap niya?

(Sorry, dont ask me. I dont know, wala akong pake kung hindi umuwi si Maria at kung magkasama man sila ni Mike) malungkot kong sabi. Naiiyak ako, bakit ganito?!

Sobrang sama na ng loob ko. Ayaw ko ng ganito! -___-

Hanggang nag iisip isip ako ng kung ano ano. Bigla akong kinalabit ni Jel. Mukhang mag sasabihin siya.

"Lyn, nagtext sa akin si M-mike. Oo, magkasama sila ni Maria. Kagabi pa, sabihin mo kay Karlo" sabi niya.

Ehh???

(Lyn? Nanjan kapa ba?) tanung niya.

(Yeah. By the way, kakasabi lang ni Jel. Ou daw. M-magkasama daw sila ni M-mike at Maria simula k-kagabi) sabay pagtulo ng luha ko.

(Oky, thanks sa info Lyn. Bye) bigla nalang namatay yung call.

Bakit sila magkasama? Anong dahilan??

----------------------------------------

Sorry. Late update. Busyy lang.