Sorry late update po. Medyo busy lang talagaaa..
---------------
-Lyn
Wala na akong pake kung ano ang nangyayari. Sobrang sakit na. Sobrang bigat sa pakiramdam. Ano ba talagang meron sa kanila ni Maria?! Urrgghhh!!
"Lyn, let's go. Naghihintay na sila, dalhin mo na yung ibang gamit na kailangan mo." sabi ni Jel
"Yeah, Just a minute, susunod na ako. Mauna kana" sabi ko ng hindi lang man siya tinignan.
Hayyy! Lyn, wag mo na yang isipin masasaktan ka lang, nagsasayang ka lang ng oras mo. Ang isipin mo ngayon ay aalis kayo dahil sa libing ni Mommy La.
Kinuha ko ang mga gamit ko aat umalis na. Mahabang byahe na naman to.
** Tok Tok**
"Anak, ready na kayo. Aalis na tayo" sabi ni Mama
"Opo Ma" sabi ko.
Umalis na si Mama at tumayo na din ako para kunin ang mga gamit at ilagay sa sasakyan. Kumuha na din ako ng kumot kasi for sure malagi na naman sa sasakyan. Hmmp!
Naayos na lahat, pati mga pagkain na idadala namin sa byahe.
"Amma, una na po kami. Ingat kayo jan, mag lock kayo lagi. Wag magpapasok ng hindi kakilala. Tumawag lang kayo kapag may problema" sabi ko kay Lola
"Anak, tara na. Aalis na tayo" sabi ni Mama
Pumunta na kami sa sasakyan at umalis na. Sana sa pag-alis ko, maalis na din siya sa puso't isip ko.
------------------------------------------------------------------
_ Mike
Kasama ko ngayon si Maria na umiiyak pero wala akong pake. Ang iniisip ko si Lyn, anong meron sa kanila ni Karlo? Bakit sila magkasama? Bakit hiniwalayan niya ako? Ano bang nangyayari sa amin ngayon? Miss na miss ko na siya.
"Hoy, nakikinig ka ba sa akin? Kanina pa ako nagsasalita dito ahh. Ano ba ang problema mo ah?!" sigaw ni Maria. Tinignan ko lang siya, nakarami na siya ng bote ng alak. Tinamaan na to, pero hindi parin tumitigil.
"Tumigil kana jan. Walang magagawa yang pagiinom moo ng alak. Hindi siya babalik sayo kung ganyan ka." sabi ko habang pilit kong kinukuha yung alak sa kamay niya ng bigla niya ako tinulak.
"Tumigil ka, wala kang pake! PAGSABIHAN MO YANG BABAE MO! LAYUAN SI KARLO. AKIN SI KARLO!" sigaw niya.
"Ikaw ang tumigil Maria! At kung gusto mong sayo ulit si Karlo gumawa ka ng paraan hindi yang umiinom ka jan at umiiyak sa wala." walang gana na sabi ko. HIndi ko alam ung anong gagawin ko kung makita at malaman kong sila ni Karlo.
"Ang landi kasi ni Lyn, akala ko ba nililigawan mo siya?! Kayo ba?! Bakit nakita kong magkasama sila at nagtext sa akin yung mga kaibigan ko na sobrang lapit daw nila sa isa't isa?" sabi ni habang umiiyak.
"Hindi ko alam. Tumigil kana jan. Mauna na ako, nanjan na ang kaibigan mo. Sila na maguuwi sayo. May pupuntahan pa ako." sabi ko ng makita ko yung mga kaibigan niya. "kayo na bahala sa kanya, mauna na ako. may lakad pa ako" sabi ko sa kanila at umalis na.
Hindi ko alam kung saan akong dinala ng mga paa. Basta naglalakad lang ako at nandito ako ngayon sa harap ng bahay ni Lyn. Nandito kaya siya? Kamusta kaya siya? Miss na miss ko na siya. Hindi ko magawang textan o tawag siya dahil sa huling text niya sa akin. Paalis na sana ako ng may batang nagsalita sa likod ko.
"Sino po kayo? May kailangan po ba kayo?" Hindi ko alam kung sino tong batang lalaki to, gabi na at nandito pa sa labas.
"Gabi na bata, nandito ka pa sa labas" sabi ko at yumuko ng konti para mapantayan siya.
"May pinabili lang sa akin sa tindahan. Bakit kayo nakatingin jan sa bahay? Siguro magnanakaw kayo no?" sabi ng batang lalaki na kinabigla ko naman.
"Hindi bata, maay kakilala ako na jan nakatira. Kaibigan ko." sabi ko pero kaibigan nga lang ba? Hay hindi ko alam. Hindi naman na kami dahil sa text niya sa akin. Hindi ko alam kung anong status namin ngayon.
"Sino naman po?" innosenteng tanong ng bata.
"Lyn ang pangalan niya" sabi ko habang nakangiti sa bata. Dapat ihatid ko na to madilim na masyadong delekado. "Tara na bata, saan bahay mo? ihahatid na kita, gabi na oh." sabi ko sabata pero bigla siyang pumasok sa bahay ni l-Lyn?
"Si Ate Lyn po ba hinahanap niyo? Wala po sila ngayon eh, umalis po sila. Nasa byahe na po sila." sabi nung batang lalaki.
" Umalis? Byahe? Saan sila nagpunta?" sunod sunod na tanong ko. Bakit siya umalis? Sobra ba yung galit niya at kailangan niyang umalis?
"Makikilibing po, namatay po kasi yung Lola niya, father side. Uuwi siya ngayon sa bahay ng Papa nila." sabi nng bata. Akala ko umalis siya dahil sa galit niya sa akin, yun pala sa dahil namatayan sila.. Naa-namatayan?! Damn. Ngayon ko lang naisautak.
"Sige kuya, pasok na po ako. Ano po yung name mo?" sabi ulit ng bata.
"Mike ading. Kaano-ano mo si Lyn?" tanong ko. Gusto ko lang malaman.
"Pinsan niya po, mother side. Kami muna magstay dito sa bahay habang wala sila. Pasok na po ako. Ingat po sa paguwi, sasabihan ko nalang po si Ate Lyn na dumaan kayo dito at hininahap niyo po siya. Bye" sabi nung bata.
"Teka bata!" sigaw ko pero nakapasok na siya ng bahay at hindi na ako nilingon. Sana naman hindi niya sabihin kay Lyn. Hmmm. Sana okay lang siya. Miss na miss ko na siya.
-----------------------------------------------------------
_ Lyn
Naalimpungatan ako. Nandito na kami sa amin, pero wala pa sa bahay nila Papa.
"Papa, pwede wag na muna tayo mag aircon, malapit naman na tayo. Gusto ko ng fresh air" sabi ko kay Papa. Maganda kasi dito, walang air polution makakalanghap ka talaga ng FRESJH AIR.
"Sige, pwede mo ng ibaba yung bintana pero wag ilalabas ang ulo at kamay ah? Masyadong delekado." sabi ni Mama
"Thanks po." sabi ko.
Hindi ako nilabas ang kamay at ulo ko tulad ng sabi nila kasi daw delekado. Hmmmm. Ano kaya ang madadatnan namin dun? Makikilala ko na ba lahat ng pamilya ni Papa? Ang lawak lawak kasi ng pamilya ehh. Magmukhang tanga na naman ako mamaya mag-isip kung sino sino sila. Hayyy buhay.
"Ate, nasan na po tayo?" tanong ni Ferly ang bunso.
"Nandito na tayo, pero wala pa sa bahay. Gising na lang kita mamaya, Oky?" sabi ko at natulog na ulit siya.
Umabot pa ng 30mins. bago kami nakarating sa bahay. Wala masyadong tao kasi umaga palang. Pumasok ako at nakita ko ang kabaong sa may sala. Alam kong siya yun, alam kong nagpapahinga na siya doon. Lumapit aako at sumilip. Hindi ko mapigilan ang luha ko.
"Mommy, I love you. Sorry ngayon lang kami nakarating. Sana oky na kayo jan, kasama si Daddy. Miss na miss ko na kayo, Oky na din yan para hindi na kayo naghihirap dito. " sabi ko at pinunasan ko luha ko. Mag-isa alng ako dito, dila na siguro nila yung mga gamit sa kwarto na tutuluyan namin.
"Hinahanap kana nila sa taas, kakain muna kayo bago magpahinga pagod pa kayo sa byhae." sabi niya, ramdam kong nasa likod ko lang siya. Alam na alam ko yung boses niya at hinding hindi ko to malilimutan. Ang taong ayaw kong makita pero wala akong magagawa dahil pinsan ko siya at makikita at makikita ko din siya.
Humarap ako sa kanya, nakita ko siya nakatitig sa akin. Ayaw ko ng tingin niya parang hinuhubaran niya ako. Ayaw ko siya. Ayaw ko.
-------------------------------------
Sorry sa type errors. Sorry din sa super late update.
BINABASA MO ANG
Walk Away
Ficção Geral"Iniwan niyo akong lahat! Lahat kayo! Bakit!? Ano bang ginawa ko, at iniiwan niyo ako?? Ayaw ko na! AYAW KO NA!!!" - Lyn ::::::::::::::::::::: Makakaya pa ba ni Lyn ang mabuhay lalo nang iniwan na siya nang mga mahal niya sa buhay??
