Is he a vampire?

Het geheim van Chris

Sascha kwam vanuit het raam de kamer binnen. En ging zitten op mijn bed. Ze gebaarde dat ik naast haar moest gaan zitten. We zaten naast elkaar en ze begon met praten. 'Oke, Chris is niet wat je denkt dat hij is' begon ze mee. 'Hij is.... geen mens'. 'Oke ?' Keek ik onbegrijpelijk naar haar. 'Weet jij wat hij is?' Zei Sascha tegen mij. En ze keek me vragend aan. 'Ik weet het niet, maar als ik het moet gaan raden. Dan weet ik het misschien wel. Want dit is echt zo'n raar, eng dorp.' Zei ik 'wat denk jij dan wat hij is?'
'Een vampier?' Het bleef even stil totdat Sascha begon met praten.

'Ja' zei ze. Ik had het stiekem wel een beetje gedacht, maar of het echt zou zijn had ik nooit gedacht. Nu snap ik ook waarom ze bang voor Chris was. 'Ben jij de wolf die ik en Lynn laatst zagen?' Vroeg ik aan Sascha. 'Ja, dat was ik.' Ik wou je waarschuwen maar Chris zag me lopen en kwam naar me toe, ik wist niet wat ik toen moest doen dus ik ging huilen. En dat was toen jullie kwamen. ' zei ze. 'Oke' zei ik. Alles viel nu op zijn plek. 'Ben je niet bang?' Zei Sascha. 'Nee Haha. Ik heb het al zo vaak gelezen in boeken en gedroomd dat alles echt zou zijn. En nu is het echt. Ik vind het eigenlijk wel cool!' Lachte ik. 'Gelukkig maar' zei ze. We hoorde iemand naar mijn kamer toe lopen en Sascha zei:' sorry dat is Chris. Ik ga, ik zie je morgen wel' en ze was weg.

Ik kroop snel in bed en deed net alsof ik sliep. Maarja Chris had allang door dat ik niet echt sliep. Hij kwam op de rand van het bed zitten en zei :' Ik heb alles gehoord wat Sascha tegen je zei.' Ik draaide me om 'dus je vind het niet erg dat ik weet dat jij een vampier bent?' Zei ik. 'Nee, maar houd het wel nog even stil. En niet aan Lynn vertellen , Oke' 'ja, is goed' hij lachte naar me en ging weg.
----------------------
De volgende dag liep ik naar beneden om te gaan eten. Lynn zat al aan tafel en zei ' hehe daar is de schone slaapster' ik keek op de klok en zag dat het al half 12 was! Ik lachte en zei' jaja'
'Waar is Chris ?' Vroeg ik. 'Hij zei dat hij even naar buiten was. Hij moest iets afhandelen ofzo zei hij. Hij keek boos.' Zei Lynn. Ik hoop niet dat hij naar Sascha ging. Dus ik pakte mijn jas en rende naar buiten. 'Waar ga je heen, je hebt nog niet gegeten ' riep Lynn. 'Ik kom zo terug ' Riep ik terug.
Ik rende het bos in en struikelde over een tak. Voor me verscheen een jongen. Blond haar en best wel knap. Hij hielp me opstaan en zei ' waarom ben je alleen in het bos. Het is gevaarlijk hier hoor' 😏 'Sorry ik zoek iemand' Zei ik 'oh,' ik help je wel met zoeken ' en hij gebaarde dat ik mee moest komen, ik vertrouwde het niet helemaal, maar liep toch mee. Verder het bos in....