DE SCHADUW

17 2 0
                                    

'IK weet hoe jullie hier weg komen' hoorde we Peter zeggen. Ik keek achterom 'hoe!?' Vroeg ik. 'Wie is hij?' Vroeg Gabriel. 'Hoezo ben je jaloers!' Zei ik lachend. Hij keek me met een rood gezicht. 'Nee...' zei hij langzaam. 'Ik ben peter pan' zei hij. Chris begon te lachen. 'Sorry , maar die zit aan de donkere kant' zei Chris. 'Eh... Chris... dat is Peter pan .... ' zei ik langzaam. 'WAT HEB JE GEDAAN!' Zei hij met een boze stem. 'Hallo ik ben er nog steeds ' zei peter. 'Wat is er aan de hand dan?' Vroeg Lynn. 'Oké, kom mee, we moeten praten' zei Chris.

We gingen weg van peter. 'Waarom is het erg dat ik hem heb meegebracht' zei ik. 'Hij is gevaarlijk. ' zei Chris. 'Maar.. dat zeiden ze ook bij de donkere kant maar hij deed aardig tegen mij' zei ik. 'Ja, hij is een bedriegster Em' zei Gabriel. Ik begon tranen in mijn ogen te krijgen. 'Sorry' zei ik. 'Geeft niet, maar we moeten hier zo snel mogelijk weg' zei Gabriel en hij gaf me een knuffel. 'Hoe dan?' Vroeg ik. 'Dat weten we nog niet' zei Chris.

We liepen rond op zoek naar een uitgang van Neverland. 'Peter zei dat een portaal aan de lichte kant zat' zei ik. 'Hij heeft gelogen' zei Chris. 'Hier is geen uitgang. ' zei Gabriel. We liepen door het bos. Het bos was anders dan aan de donkere kant. Hier was het licht en mooi. We zagen een open veld tussen de bomen. We liepen er naar toe. Er lag wat op de grond en Lynn raapten het op. 'OMG' zei ze. 'Wat... wat is dat?' Vroeg ik. Lynn liet het ons zien. Het was een brief. Met daarop geschreven : de uitgang is je fantasie. Gebruik het en je komt hier weg. Maar wees op tijd je hebt 24 uur te tijd anders blijven jullie hier voor altijd.

'Wat betekend dat' vroeg Lynn 'dat we hier zo snel mogelijk weg moeten. Duh' zei ik. 'We moeten dus onze fantasie gebruiken. ' zei Chris. 'Dat lukt wel we zijn biet voor niets vampieren. WIJ zijn fantasie' zei Gabriel. 'Haha je hebt gelijk ' zei ik en we keken lachend naar elkaar.
Toen hoorden we iemand achter ons lopen. We draaiden ons om en het was een jongen. 'Hi' zei Lynn. 'Wie is dat!?' Vroeg ik verbaasd. 'Dat is een jongen, waar ik iets van probeerde te stelen' zei Lynn een beetje beschaamd. 'Ja, en dat lukte niet helemaal' zei Gabriel lachend. Ik begon te lachen en ging naar hem toe. 'Hoi, ik ben Emma , en jij bent?' Vroeg ik. 'Ik ben ... ' het was even stil. 'Kasper' zei hij toen.
'Leuke naam' zei Lynn en kwam ook naar me toe gelopen en ze gaf Kasper een hand 'lynn' 'en sorry dat ik iets probeerde af te pakken. ' zei ze. 'Geeft niet ' zei Kasper. De jongens riepen ook hun namen en toen vroeg Chris. 'Weet je misschien hoe we hier uit kunnen komen?' 'Jullie zijn al dood of nog niet!' Vroeg hij. 'Eh nee was zijn niet dood!' Riep ik. 'Oké, hoe zijn jullie hier gekomen?' Vroeg Kasper. 'Ik ben door een schaduw hier gekomen en de rest door een portaal. ' zei ik. 'Een SCHADUW!' Zei Gabriel. 'En dat zeg je nu pas' zei hij. 'Eh ja, wat is er zo'n probleem aan een schaduw. ' zei ik. 'Dat was peter zijn schaduw. We moeten hem vinden. Want zijn schaduw brengt ons ook weer weg' zei Chris.

We zochten en zochten , maar we vonden niks. Ik pakte het briefje en las het nog eens in mijn gedachten. Gebruik ... fantasie ... uitgang ... 
ik deed mijn ogen dicht en dacht na over de schaduw. Ik deed mijn ogen weer open en daar stond de schaduw. Recht voor me neus. 'Zien jullie dat ook?' Vroeg ik aan Lynn , Kasper , Chris en Gabriel. 'Nee, wat moeten we zien dan?' Vroeg Lynn. 'De schaduw. Denk eraan en je ziet hem ' zei ik. Ze deden allemaal hun ogen dicht en open en keken toen ook naar de schaduw. De schaduw vloog langzaam weg. 'Snel volg hem' zei Chris.....

Is he a vampire?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu