Bezoek

18 1 0
                                    

'Wie was het het!' Vroeg ik aan Emily. Maar de jongens kwamen naar ons toe , dus ze kon het niet meer zeggen. 'Zullen we gaan?' Vroeg Chris. 'Ja, is goed. Ik pak even mijn spullen en dan kunnen we' zei ik.

{Chris zijn huis }
'Ik ga even naar boven ' zei ik tegen de rest. 'Is goed' zei Lynn en Chris tegelijk. Gabriel zag ik niet. En Sascha was naar huis gegaan. Ze had iets met haar familie. En Kasper was even het bos te bekijken.

Toen ik boven in mijn kamer zat, zat ik te denken. Wie had Kasper vermoord. Dat zat de hele tijd in mijn hoofd. Ik keek op de grond, daar was weer dezelfde schaduw. Het was die van Peter Pan! 'HALLO!?' Zei ik. Geen antwoord. 'Peter, ik weet dat jij hier bent. Kom tevoorschijn ! Zei ik. Een paar seconden later zag ik dat de schaduw een mens vormde. 'Hoi schoonheid' zei hij met een gemeen lachje. 'Wat wil je' zei ik een beetje boos. 'Niks, ik wil alleen Kasper ' 'die krijg je niet' zei ik. Ik probeerde weg te sluipen , maar peter hield de deur tegen. 'en nu ga jij me even vertellen waarom die Kasper mee is gegaan!' Zei peter. 'Ik weet het niet' zei ik. 'Wacht maar, ik kom wel terug met meer mensen' zei hij. En weg was hij. Ik liep terug naar mijn bed en begon te huilen. Ik hoorde iemand komen en veegde snel mijn tranen weg. 'Mag ik binnen komen?' Hoorde ik achter de deur. Ik hoorde aan de stem dat het Gabriel was. 'Ja, kom binnen ' zei ik nog een beetje snikkerig. 'Wat is er?' Vroeg hij. 'Niks' zei schijnheilig 'ik zie toch dat je hebt gehuild!' Zei hij. 'Oké, Peter kwam in mijn kamer en dat gedoe met Kasper enzo' zei ik. 'Het word me allemaal even te veel en dat er nog een slechte weerwolf rondloopt' zei ik. 'Ik snap het' zei Gabriel lief en gaf me een kus op mijn voorhoofd. Ik lachte naar hem en hij naar mij. 'Maar wacht. Een slechte weerwolf?' 'Haha, ja. Dat is de neef van Sascha. 'Zei ik 'hoe heet hij?' Vroeg Gabriel. 'Geen idee, dat heeft ze me niet verteld.' Zei ik. 'Oké, ga nu maar slapen je bent vast moe' zei hij 'ja'. We lachten nog even en praatten nog even.

'Welterusten ' zeiden we tegen elkaar

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

'Welterusten ' zeiden we tegen elkaar. 'Tot morgen'.
---------------------------
De volgende dag werd ik wakker. Ik liep naar de kamer van Lynn. Ze lag er niet. Ik keek in de andere kamers, maar die waren op slot. Toen ik naar beneden wou lopen hoorde ik gegiechel uit de kast. Ik liep terug naar lynn's kamer en daar zaten Lynn en Chris. 'Wat doen jullie nou weer in de kast' zei ik lachend. 'Niks' zeiden ze lachend. 'Ze zaten te zoenen' hoorde ik Gabriel vanaf de keuken roepen. We lachten allemaal en liepen naar beneden. Daar rook het heerlijk naar pannenkoeken en eieren. 'Waar is Kasper?' Vroeg Lynn. 'Weet ik niet' zei ik. 'Ik kijk wel even in de logeerkamer' zei Chris. Hij liep weg. 'Zo, dat heb je lekker gemaakt' zei ik tegen Gabriel. 'Speciaal voor mij' zei Lynn. 'Haha mog je willen' zei ik.

Toen ik had gegeten kwam Chris terug met Kasper. 'Lekker geslapen ' zei Lynn. 'Ja' zei Kasper. Kasper was een man van weinig woorden. Hij sprak niet zoveel. Alleen als we wat wouden vragen en aks hij wat wou weten. Voor de rest was hij stil.
------------------------
In de middag hoorde we de deurbel. Ik liep er naartoe en deed de deur open. Het was Sascha. 'Heey' zei ze en ze liep naar binnen. 'Heey, wat is er' vroeg ik. 'Eh... mijn neef... die komt...' zei ze. 'Oké... wat moeten we verwachten ' zei Lynn. 'Alle scherpen dingen weg leggen en overal ja op zeggen. Dan ben je veilig. ' zei ze. Ik dacht eerst dat ze een grapje maakten. Maar aan haar gezicht te zien meende ze wat ze zei.
En toen hoorde we geklop....

Is he a vampire?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu