Jij bent mijn ware liefde zegt Gabriel en hij kijkt me aan❤️❤️.
Het is zomervakantie en Emma (17 jaar) gaat op vakantie naar Amerika, maar dan zit ze in een vreemde buurt. Ze ziet allemaal rare schaduwen en s'nachts hoort ze wat op het dak! Wie zou...
We gingen achter hem aan rennen. Hij stopte en liet zijn hand stijgen. 'Emma' zei de schaduw met een zware stem. Ik stapte voorzichtig naar voren. 'Wat ' zei ik. 'Pak mijn hand' zei de schaduw. Ik pakte voorzichtig zijn hand hij trok me mee. Alles werd zwart.
Ik werd wakker in mijn eigen bed. 'EMMAA!' Riep Roy in mijn oor. Ik schrok wakker. 'Waar zijn ze. ' riep ik tegen Roy. 'Wie?' Vroeg hij. 'LYNN, CHRIS EN GABRIEL!' Zei ik. 'Oh weet niet' zei hij. Ik stapte snel uit bed en rende naar Roy's kamer. Daar lag niemand. Ik draaide me weer om en toen hoorde ik geluid. Ik draaide me weer om en daar lagen ze. Ze werden langzaam wakker. Ik rende naar Gabriel toe en gaf hem een knuffel. 'Is het nu klaar?' Vroeg ik. 'Ik weet het niet , maar denk het wel' zei Chris. We liepen allemaal naar beneden. Lynn en Chris gingen zitten.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Pff. Rust' zei Gabriel.
{ de volgende dag } Klop klop 'Hallo' zei ik slaperig. Gabriel kwam binnen met 2 ontbijtjes. Hij ging naast me zitten en ik keek heel lief naar hem. 'Dankje en waar heb ik dit aan te denken?' Vroeg ik. 'Gewoon, omdat we levend uit Neverland zijn' zei Gabriel. Ik lachte. We gingen eten en we lachten en praatten. We hoorden ook gelach uit de andere kamer waar Lynn en Chris zaten. Eindelijk waren we weer thuis. Toen we gegeten hadden gingen we naar buiten. 'Wat gaan jullie doen?' Vroeg me moeder toen we bij de voordeur waren. 'Gewoon chillen' zei ik.
We waren in een parkje en keken naar de andere mensen. 'Zij worden langzaam oud en wij...' zei ik. 'Wij niet' zei Lynn. 'Vinden jullie dat jammer?' Vroeg Chris. 'Weet niet, we hebben gelukkig jullie nu.' Zei ik. 'Dan maakt het niet uit' zei Lynn 'en als jullie ons niet hadden dan gaan jullie dood van eenzaamheid ' zei Gabriel plagerig. 'Helemaal niet. Dan waren we niet eens vampier!' Zei Lynn. Ik moest lachen. 'Wat zit je te lachen' zei Lynn. 'Nee, gewoon. Wees ff aardig tegen je lieffie' zei ik. Lynn gaf Chris een kus op de wang. 'Doe ik ook' zei ze. We moesten lachen. 'Eh... hallo.. Lynn?' Hoorden we achter ons. We keken om en het was KASPER. 'Wat doe jij hier?' Vroeg Lynn. 'Ik weet het niet... ' zei hij. 'Heey, daar ben ik dan' hoorden we voor ons. We keken weer terug en we zagen PETER!
'Wat doen jullie hier?' Vroeg ik. 'Ik ben met jullie mee gegaan' zei hij. 'Hoe kan dat' vroeg Chris. 'Ik had Emma nodig om eruit te komen' zei peter. 'Hoezo wil je hier zijn!' Riep ik. 'Tja, dat zul je nooit te weten komen!' Zei hij. Hij liep weg. Ik liep achter hem aan en hij ging steeds sneller lopen. Ik pakte hem bij zijn schouder 'ZEG!' Riep ik. 'Oké, omdat je het aardig vraagt ' zei hij toen. We waren al ver van het park, omdat we allebei super snel konden rennen. 'Ik ben hier omdat.... ik hier gewoon wil zijn. Neverland ging me vervelen!' Zei peter. 'Waarom hier bij mij' 'omdat ik je misschien knap vind. ' zei hij met een grijns op zijn gezicht. Ik stond versteld. Hij gaf me een kus op de wang en liep weg.
Ik stond helemaal verstijfd. Waarom gaf hij mij een kus op de wang. Even later kwam Gabriel. 'Wat gebeurde er?' Vroeg hij. Ik kwam uit mijn trans en zei :' oh niks hoor' zei ik snel. 'Oké, kom je?' Zei hij. 'Ja' zei ik en we liepen weer terug naar de rest. 'Ben je er nog steeds Kasper. ' vroeg ik. 'Ja, sorry maar hoe kan dit ' zei hij. 'Geen idee?' Zei Chris. 'Laten we Emily erbij roepen!' Zei Lynn opeens. ...
