Owned By A Possessive Jerk (COMPLETED)

Part 19

[Genevieve]

"genevieve" malamig ang tono ng boses niya, pagod ba sya?

"babe, bakit nagyon ka lang umuw---

"genevieve mag hiwalay na tayo" he said then he look away

bigla akong nanigas sa kana tatayuan ko

"a-anong sinabi mo?" sabi ko sa kanya, he's just staring at me blankly, hindi ganito yung asawa ko, hindi sya ganito kung tumingin sa akin, puno ng pag mamahal kapag naka tingin ako sa mata niya, hindi yung ganito

"ano ba! hindi ka ba nakaka intindi? sabi ng maghiawalay na tayo!" medyo inis nang sabi niya

PAK

bigla ko syang sinampal

"halos isang buwan kang nawala at ni hindi man lang kita nakita tapos yan lang isasalubong mo sa akin?" halos maiyak ng sabi ko,

galit ang mga mata niya ng tumingin sa akin pero hindi sya nag sasalita

"ano bang problema mo? bakit m-may mali ba akong nagawa?"

"wala, ako lang yung--" pinutol ko na ang sinasabi niya

"sabihin mo sa akin" sabi ko, sinalubong niya ang tingin ko

"gusto kong mag ka anak, pero hindi mo man lang ako mabigyan ng anak! paano tayo magiging pamilya kung ni anak man lang ay hindi mo maibigay sa akin! minahal kita pero nakak asawa din na tayong dalawa lang dito, kaya kita pinakasalan para bumuo tayo ng pamilya pero ano ngayon? ni hindi ka man lang mabuntis---

PAK

isang sampal pa ang tumama sa pisngi niya

tuluyan ng tumulo ang luha ko, may hinanakit ang matang tumingin ako sa kanya

oo totoong hirap akong mag buntis, dahil na rin siguro ito nung nag kasakit ako noong bata ako, nag ka roon kasi ako ng tumor sa utak noon pero sa awa ng Diyos ay nawala iyon at gumaling ako, pero eto naman pala ang kapalit noon?

"a-azrael hindi ko kasalanan na hindi kita mabigyan ng anak--

"NO! it's your fvcking fault! ngayon nag sisisi na ako at ikaw pa ang pinaka salan ko" parang nadurog na ako sa pinag sasabi niya sa akin,

how can he be so harsh on me? ano ba nag nagawa kong kasalanan sa kanya? ganun ba kalaki ang galit at hinanakit niya sa akin at sobrang sakit na kung makapag salita sya sa akin

"azrael, itong mga litrato, i-ikaw ba ito?" lakas loob ko ng tanong, ok na din ito at least isahan na ang sakit diba?

he smirk at me

"she's jenny my NEW girlfriend, and she's pregnant now" sabi niya saka may inilabas na papel

nanginginig ang kamay ko ng kinuha ko iyon

halos mag dugo na ang labi ko sa pag kakakagat ng makita ko ang papel na iniabot niya sa akin

isa iyong ultrasound picture ng baby,

malungkot akong tumingin sa kanya, pero halos gusto ko ng mamatay ng makita ko ang tuwa sa mata niya habang naka tingin sa papel na hawak ko, he really wants a baby huh?

"i-im sorry azrael , im sorry kasi hindi ko maibigay ang pamilyang ipinapangarap mo, h-hindi ko naman alam na mahirap pala akong magbuntis, oo nga naman, anong mapapala mo sa akin hindi ba? ha-ha, ang tanga ko naman pala at naniwala akong kaya mo pa din akong mahalin kahit na hindi kita mabigyan ng anak, sorry, k-kung alam ko lang na magiging ganto pala, e-edi sana ako na ang kusang lumayo sa iyo" pinunasan ko ang luha sa mga mata ko at malungkot na ngumiti sa kanya

"sige, p-payag na akong magki pag hiwalay sa iyo, m-mahal kita kaya papakawalan na kita, ramdam ko naman na unti unti ka na ding lumalayo sa akin, so what's the point kung ipag lalaban pa kita diba? may anak ka bagong kasintahan mo, doon pa lang talo na ako" tuloy tuloy ang pag patak ng luha sa mga mata ko

"im sorry" yun lang ang sabi niya, tumango lang ako at pilit na ngumi ngiti kahit sa loob ko ay halos mamatay na ako

"i-it's ok" pekeng sabi ko, no damn it! it's not ok! paano na ako? magiging mag isa na lang ba ako? ang daya ni azrael, iiwan niya ako kung kailan hulog na hulog na ako sa kanya,

"thanks" ngumiti sya, damn you azrael, you are so insensitive, napa yuko ako para punasan ang luha sa mga mata ko

"be a good father to your child ha?" sabi ko na lang, ang sakit pala, hindi ko akalain na isang araw ay sasabihin ko iyon sasarili kong asawa, ha-ha

tumango lang sya sa akin,

"azrael, can i h-hug you?" sabi ko, bigla niya akong hinila at niyakap ng mahigpit

"im sorry" puro iyon ang sinasabi niya sa akin habang yakap niya ako, at doon na naman nag unahang tumulo ang luha sa mga mata ko

"sorry din" sabi ko at kumalas na ng yakap sa kanya

hindi ko na sya hinintay na mag salita sa halip ay tumakbo na ako paakyat sa kwarto

pag ka pasok ko sa loob ay napa sandal ako sa pinto at doon ay tahimik na umiyak, tinakpan ko ang bibig ko para hindi mas lumakas ang hikbi ko

God do i deserve to feel this pain? ang sakit sobra, ano bang nagawa ko at kailangang ganito ka sakit ang parusa ko?

wala naman akong taong inag grabyado, bakit ganito?

napa tingin ako sa cellphone ko at may naisip na tawagan

calling didi

"h-hello baby?" halatang kagigising lang ni didi

"h-hi didi, sorry po sa *huk* istorbo--

"anak, are you crying?" biglang nawala ang antok sa boses ni didi

"d-didi, nag hiwalay na po kami ni azrael" umiiyak na sabi ko

"ANO? BAKIT--

"didi, u-uuwi na *huk* po ako dyan" sabi ko

"oo! MABUTI PA NGA! SUSUNDUIN KA NAMIN DYAN NG MIMI MO HA? DYAN KA LANG"  halata ang galit sa boses ni didi

"o-opo, salamat po, i-i love you didi" sabi ko habang umiiyak

"i love you too anak"  narinig ko pa na pumiyok si didi, halatang umiyak na din

ibinaba ko ang tawag

muli ay napa tingin ako sa litrto namin sa kwarto

"i hate you azrael, i hate you! ang sama sama mo!"

..........................

(a/n: gago ka azrael! lagot ka ngayon kay didi Genesis!!)

~shaniah marie lomboy

(hindi ko po alam kung kailan ang next UD)