One Direction One Shots

Veilig - Larry

Dit is het vervolg op "Kapot - Harry" 

Pov Louis

We zitten allemaal op de bank te wachten tot Harry naar beneden komt. We houden vanavond een filmavond, maar Harry wilde eerst even douchen. Normaal doucht Harry snel, maar nu wachten we al een half uur op hem.

Als ik Harry eindelijk de trap af hoor lopen, start ik de film alvast. Ineens hoor ik iedereen naar lucht happen, dus ik draai me naar Harry om. Mijn hart staat meteen even stil. Op Harry's broek en shirt zitten overal bloedvlekken. "Haz, wat heb je gedaan?" Vraag ik bezorgt. Ik denk dat ik het antwoord niet eens wil weten. Harry antwoord niet en kijkt alleen naar de grond. "Haz." Zeg ik weer. Als hij weer niet reageert, zeg ik streng: "Kleed je uit." Liam staat op en zegt zachtjes: "Wij zijn boven. Geef maar een gil, als je één van ons nodig hebt." Ik knik.

Zodra Niall, Zayn en Liam boven zijn, zeg ik nog een keer: "Haz, ik meen het. Kleed je uit." Langzaam trekt Harry als eerst zijn broek uit en daarna zijn shirt. Ik slaak meteen een zucht van opluchting. Ik dacht echt dat hij zichzelf gesneden had. Ik heb geen idee wat hij wel gedaan heeft, maar hij heeft zichzelf in ieder geval niet gesneden.

Ik sta op en loop naar Harry toe. Meteen loopt Harry achteruit en krimpt ineen. Nu besef ik me pas, hoe slecht ik dit aangepakt heb. "Oh god, Haz, het spijt me echt." Zeg ik meteen. "Ik ben niet boos op. Het spijt me, als je dacht dat ik boos was. Ik maakte me zorgen om je." Angstig kijkt Harry mij aan, dus ik zeg nog een keer: "Ik ben echt niet boos, love. Laat me je alsjeblieft helpen." Harry knikt, dus ik loop langzaam naar hem toe. Ik leg mijn hand op zijn rug en zeg: "Laten we op de bank gaan zitten."

Als we op de bank zitten, kijk ik naar Harry's wonden en vraag: "Wat heb je gedaan?" Harry slaat zijn ogen neer en mompelt: "Sorry." Ik leg voorzichtig mijn hand onder zijn kin. Ik zie dat hij meteen weer ineen krimp. Ik duw zachtjes zijn hoofd omhoog, zodat hij mij aankijkt. "Hazza, je hoeft geen sorry te zeggen. Ik ben niet boos. Wat heb je gedaan?" Ga ik verder. Ik streel hem over zijn schouder, om hem gerust te stellen. "Ik had een flashback toen ik in de douche stond." Zegt hij zachtjes. Hij wacht even en gaat dan verder: "Ik wilde zijn vuisten niet meer op mijn lichaam voelen, ik wilde die blauwe plekken weg hebben. En toen ik uit de douche stapte, zag ik dat ik zo hard geschobd had, dat het aan het bloeden was." Ik geef hem, voorzichtig, een knuffel en zeg: "Ik snap het. Vind je het goed, als ik het desinfecteer? Ik wil niet dat het gaat ontsteken." Harry knikt. Ik zie dat hij het koud heeft, dus ik trek mijn vest uit en geef het aan hem. Hij twijfelt even en ik weet meteen waarom, dus ik zeg: "Haz, het boeit me echt niet dat er bloed op mijn vest komt. Ik wil niet dat je het koud hebt. Ik ga naar boven om jodium te pakken en schone kleren, oké?" Harry knikt weer en doet mijn vest aan.

Ik loop snel naar boven. Meteen komen Liam, Niall en Zayn Liam's kamer uitgelopen. "En?" Vraagt Zayn bezorgt. Ik leg meteen uit: "Het is niet zo erg als dat we dachten. Hij kreeg een flashback en raakte er een beetje door in paniek. Toen hij de douche uitstapte zag hij dat hij zichzelf zo hard geschobd had, dat hij aan het bloeden was." Iedereen zucht opgelucht, als ik vertel dat hij zichzelf niet gesneden heeft. "Li, zou jij zijn wonden willen desinfecteren. Ik kwam eigenlijk naar boven om jodium te pakken en zijn wonden te desinfecteren, maar ik heb hem net best wel bang gemaakt doordat ik zelf in paniek was en ik wil hem niet nu ook nog pijn doen. Ik kan hem nu gewoon echt geen pijn doen." Vraag ik aan Liam. Ik wil Liam hier niet mee opzadelen, maar ik kan het nu gewoon niet. Liam knikt en antwoord: "Is goed. Ik zal alle spullen pakken en dan kom ik zo naar beneden."