Pov Layla
Ik zie de wereld even draaien, maar als ik goed met mijn ogen knipper wordt het scherp. Ik ben in het packhuis van Christian. Ik krijg tranen in mijn ogen, ik had niet verwacht dit te gaan missen. Ik loop door de gangen en zie een fotolijstje met een foto van Christian en mij erin. Ik pak het op en streel voorzichtig met mijn hand over zijn gezicht. Wat mis ik hem toch. Dan rolt de traan die al lang in mijn oog zat over mijn wang. Wat zou ik hier toch graag willen zijn, maar dromen zijn bedrog dit is niet echt.
Dan open ik mijn ogen en voel dat mijn wangen nat zijn. Ik ga er snel met mijn mouw langs om de tranen van mijn gezicht te vegen. Ik kijk links van me en zie opeens een vrouw van rond de 60 naast me zitten. Ze heeft een getinte huid en bruine korte krullen, ze komen ongeveer tot aan haar schouders.
Ik wil verder gaan met het bestuderen van haar als ze opeens wat zegt. 'Ze heeft een hele sterke geest ik denk niet dat ik er doorheen kom.'zegt de vrouw ik kijk om me heen maar zie niemand zitten. Ik wil mijn hand op de hare leggen maar ik kan haar niet aanraken. Ze is hier maar toch ook weer niet. Dan begint er een mannenstem te praten. Een stem die ik maar al te goed ken. De stem van mijn mate. Het is wel zijn stem maar ook weer niet helemaal. Het heeft een bepaalde twist die zorgt dat het toch niet bij hem hoort. 'Doe beter je best!'schreeuwt hij in haar gezicht. Hij gooit een stoel die in de kamer staat om en gaat met zijn handen door zijn haren. Ik loop naar hem toe om hem gerust te stellen, maar ik kan hem niet bereiken. Verslagen loop ik weer terug maar het bed.
Christian verlaat de kamer, maar in zijn plaats komt er iemand anders weer binnen. Alles wat net vaag was wordt nu glashelder. Het is mijn broer: Kian. Ik ren naar hem toe, maar weer gebeurt er niks. Wat is er aan de hand? Ik probeer Kylie te bereiken maar het lukt me niet. Ik begin te schreeuwen naar Kian. Maar het werkt niet. Ik probeer werkelijk alles, ik gooi dingen naar hem, ik roep zo hard als ik kan, en ik probeer hem telkens aan te raken. Ik wordt kwaad, nee furieus. Hoe kan dit? Ik barst hard ik tranen uit en blijf maar dingen jaar hem roepen. 'Stop er maar mee we proberen het wel een andere keer.'zegt hij dan tegen de vrouw. 'Nee nee Kian doe het niet laat me niet alleen alsjeblieft!!!'schreeuw ik naar hem. Het enige wat gebeurt is dat hij langzaam vervaagt totdat er niets meer van hem over is.
Dan voel ik me opeens in zakken en heb ik een black-out. Althans dat denk ik, maar inplaats daarvan wordt ik wakker met allemaal mensen in mijn kamer. Er staat ook iemand achter me die me vast houdt. 'Je mag me wel loslaten hoor.'zeg in tegen hem. Hij negeert me en wacht totdat hij goedkeuring krijgt van Jeremy. Als hij dat doet laat de jongen me eindelijk los. 'Waarom al deze heisa in mijn kamer?'vraag ik terwijl ik mijn 'pyjama' goed trek. 'Vertel jij het ons maar jij was degene die met van alles begin te gooien en te schreeuwen. Maar boven al.'hij stopt zijn zin en doet een stap dichter bij. 'Omdat jij warlocks ogen kreeg.'ik kijk hem onbegrijpend aan. Warlocks ogen wat zijn dat nou weer.
'Het doet er niet toe, wie zag je?' 'Het doet er wel toe, wat betekent het?'zeg ik hem koppig en zeg mijn handen in mijn zij. Hij doet hetzelfde. Als hij na een tijdje nog steeds niks zegt vraag ik het nog een keer. Als hij dan nog niks zegt begin ik te stampvoeten. Hier moet hij om lachen. 'Ja stampertje stop er maar mee.'zegt hij lachend. Maar ik stop niet en ga gewoon door.
Dan geef ik een harde stamp en komt er een gat in de vloer. Ik zet een stap naar links en ga weer verder. 'Oké oké zo is het wel weer genoeg.'zegt hij en pakt me bij mijn schouders. 'Wie zag je?'vraagt hij dan alweer. Ik ben hem echt zat sla hem. Gromt Kylie in mijn hoofd en ik kan het er niet meer mee eens zijn. Ik haal uit met mijn rechter vuist die keurig op zijn neus terecht komt. 'Wat betekent het?'vraag ik hem terwijl hij zijn hand over zijn neus haalt die nu bloedt. 'Bitch.'zegt hij dan. Ik geef hem een harde trap tegen zijn been, en doordat hij zijn handen op zijn neus had valt hij om. 'En nu zijn de rapen gaar. Naar de kerkers met haar.'zegt hij boos.
De bewakers willen me bij mijn armen vast pakken maar ik zeg. 'Ik kan zelf prima lopen maar bedankt hè.'zeg ik tegen één van hen en sla hem op zijn borst. Ik loop op een rustig tempo voor ze uit. Dan zie ik de mooie groene bossen met de roze blossum. Ik loop richting een schuurtje dat daar in de buurt staat. De twee bewakers die ervoor staan gaan er dichter voor staan. 'U mag hier niet naar binnen ga weg.'zegt de één chagrijnig. Ik geef ze allebei een spuit maar wel zo dat de andere bewakers het niet zien. 'Ik moet binnen even wat privé's doen. Kunnen jullie hier even wachten.'zeg ik ze. 'Mevrouw-'beginnen ze maar ik kap ze af. 'Het was geen vraag.'zeg ik kil en ga naar binnen.
Ik trek snel mijn blauwe leren jas met capuchon aan. Ik pak ook mijn pijl en boog. Ik ren naar buiten en schiet de bewakers neer. Ik ren door het bos en schiet iedereen die ik tegen kom neer. Nog maar vijf meter Layla kom op.Moedigt Kylie me aan. Ik trek nog een kleine eindsprint en plof dan in het zand neer, aan de andere kant van de grens. Kylie van welke pack is dit terrein? Dit is van de Cold Moon roedel. Oké thanks Kyl. Zeg ik haar en loop verder het terrein op ik doe mijn capuchon af en loop op mijn gemak verder.
Layla=L Cindy=CL: Hey mop
C: Heyy waar ben je je bent toch gekidnapt? Of ben je alweer terug?
L: Nou ik ben dus net ontsnapt en loop nu op jou terrein.Dan stop ik de mindlink en ren naar het centrum. Ik zie Cindy vanuit het packhuis naar buiten rennen. 'Hee mop!'schreeuw ik dan naar haar. Ze draait zich om en kijkt me dan in mijn ogen aan. Er verschijnt echt zo een pedo grijns op haar gezicht en ze komt naar mij toegerend. 'Hee Lay ik heb je zo gemist!!'schreeuwt ze in mijn oor terwijl ze mij in een knuffel trekt. 'Ik heb je ook echt facking erg gemist Cinnamonetje.' 'Ik haat die bijnaam nog steeds.'zucht ze dan.
'Cindy wie is dit?'vraagt iemand dan. Ik laat haar los en kijk de jongen die er staat aan. Hij heeft gingerkleurig haar met sproetjes en bruine ogen. 'Ik ben Layla.'zeg ik dan en steek mijn hand uit naar de jongen. 'Ik ben alpha Kennedy.'zegt hij en schud mijn hand. Ik kijk Cindy raar aan. Dan barsten we allebei in lachen uit. 'Wat is er zo grappig?'vraagt Laurens dan een beetje geïrriteerd. 'Ik weet allang wie je bent hoe je heet en dat je cinnamonetje haar mate bent.'zeg ik hem dan lachend. 'Cinnamonetje?'vraagt hij dan. 'Ja dat is een of andere rare bijnaam die ze heeft bedacht.'zucht ze dan.
'Zal ik je het packhuis laten zien?'vraagt ze dan enthousiast. 'Vindt je het heel erg dat ik naar huis wil?'vraag ik dan voorzichtig. 'Tuurlijk niet gekkie, ik heb nog wel een auto voor je.'zegt ze lief. Ze mindlinkt even iemand en nog geen drie minuten later staat er een auto voor mijn neus. 'Dankje we moeten snel weer afspreken.'zeg ik terwijl ik haar knuffel. 'Ja tot snel.'zegt ze dam en wil alweer weg uit de knuffel maar ik trek haar terug. 'Gefeliciteerd met de kleine meid alvast.'fluister ik in haar oor en stap ik in de auto. 'Bye mop.'roep ik en rij weg. Op naar huis.
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hey potatotjes sorry dat ik zo lang off ben geweest. Ik heb het gwn heel erg druk met school. Sorry hiervoor. Ik zal proberen in de rustigere weken vooruit te schrijven voor jullie. Vandaag in ieder geval een extra lang hoofdstuk van 1483 woordjes. Jippie. Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk wel leuk vinden😌Comment
Follow
Vote
xxAnoniemedinosaurus14💋
JE LEEST
You are my mate?!
WerewolfDit verhaal gaat over Layla ze is de dochter van de beta van de Blacksight roedel. Ze zit op een school voor weerwolven, haar beste vriendin is de dochter van de alpha. Ze is populair op school en in de pack, ze lijdt een gelukkig leven. Dit verhaa...