12||Gekkerd toch!

261 11 2
                                    

Pov Layla

Ik staar het beest recht in de ogen. Waar heb ik mezelf in mee laten slepen? Ik sta hier samen met Christian op een paardenranch en we gaan paardrijden. Ik kan niet paardrijden! Dit gaat dus echt een complete ramp worden. 'Moet dit echt?' Jammer ik en kijk Christian met puppy ogen aan. 'Ja, dit moet echt.' Hij heeft zo een grote grijns op zijn gezicht dat het bijna in tweeën splitst. Als reactie steek ik mijn tong naar hem uit. Dan hoor ik opeens gehinnik en schiet hierdoor bijna een meter de lucht in. Mijn hart gaat als een gek tekeer en met grote ogen kijk ik in de richting waar het geluid vandaan kwam. Daar staat het paard waar ik zo op moet. Ik heb niets tegen paarden echt waar, maar rijden op een is een ander verhaal. Het meisje dat de paarden voor ons had opgezadeld komt terug lopen. 'De pasjes zijn in orde jullie mogen zo opstijgen en dan gaan.' zegt ze meer tegen Christian dan tegen mij. Ze overhandigd hem ook nog een paar pasjes en loopt dan weer weg, ons alleen achter latend met twee paarden. Ik staar haar ongelovig aan, ze gaat ons niet eens helpen. 'Prinses ga je nog opstappen?' Correctie mij, want Christian kijkt me al vanaf zijn paard aan. Ik loop met tegenzin naar het paard en stop mijn voet in de beugel. Net als ik omhoog wil springen om erop te gaan houdt Christian mij tegen. 'Je voet moet andersom in de beugel anders zit je zo verkeerd om.' Grinnikt hij naar mij. Ik bloos en doe snel mijn voet andersom. Soms ben je ook wel echt een koe hè? Hou je mond dicht Kyl. Boos duw ik haar uit mijn hoofd. Betweter.

Als ik op het paard zit begint Christian al te rijden. 'Umh Chris?' 'Ja wat is er?' 'Hoe bestuur je zo een beest?' Ik voel me echt stom maar ik heb echt geen idee. Christian maakt een o-vorm met zijn mond en komt dan naar me toe rijden. 'Met je handen beweeg je in de richting waar je heen wilt. Zo dus.' Hij pakt mijn handen en schuift ze alle twee een beetje naar links het paard gaat al automatisch met zijn hoofd naar die richting. 'Als je zachter wilt geef je een zacht kneepje in de teugel en trek je zachtjes. Ook maak je jezelf dan zwaarder. Als je harder wilt druk je je been tegen zijn buik. Begrepen?' Hij kijkt me vragend aan en hij heeft van die mooie twinkelingen in zijn ogen. Ik knik als teken dat ik het begrijp en maak mijn ogen los van die van hem en spoor het paard aan om te lopen.

Na een rit met de paarden die goed verliep -ik ben volgens Christian een natuurtalent- gingen we weer op weg naar huis. 'De volgende keer kies ik het uitje.' Zeg ik hem. Ik staar vanuit het raam naar buiten en zie de bossen al in de buurt komen. Vanuit mijn ooghoek zie ik hem met een grijns mij aankijken. 'Meneer het is zeer gevaarlijk als je je ogen niet op de weg houd.' Ik geef hem een grijns en hij richt zijn ogen weer op de weg. Ik staar naar de bossen die om ons heen kruipen. Het wordt steeds dichter en we raken steeds meer afgelegen van de buitenwereld. 'Chris waar gaan we heen?' Ik merk dat mijn stem een beetje wantrouwend klinkt, wat niet zo gek is aangezien ik het ook voor geen meter vertrouw wat we gaan doen. 'Je ziet het vanzelf wel we zijn er bijna.' Hij kijkt me niet aan terwijl hij dit zegt en een gevoel van wantrouwen begint zich in mijn buik te nestelen. Wat als hij me niet meer leuk vind en me achter laat in het bos? Of hij levert me over aan de rogue's! Doe niet zo hysterisch, dat doet hij heus niet. Ik hoop dat je gelijk hebt Kylie.

'Wakker worden prinses.' Ik open met moeite mijn ogen en kijk dan recht in de ogen van Christian. Waar zijn we? Dan komt alles weer naar boven drijven, Christian had me naar een mysterieuze plek in het bos gebracht. Ik schiet snel overeind om te kijken waar ik ben, maar zo klunzig als ik ben stoot ik mijn hoofd tegen de deur van de auto. 'Au!' Mijn hand gaat naar mijn voorhoofd en ik voel al een dikke bult. Lekker dan morgen zie ik er weer uit als humpie dumpie. Chagrijnig stap ik uit de auto. Mijn chagrijnige humeur verdwijnt als sneeuw voor de zon. Voor me staat een klein ijssalonnetje, het is pastel groen en super schattig. Christian kijkt me liefdevol aan. Ik geef hem een knuffel en trek hem dan mee naar binnen. Binnen is het vooral zwart, wit en pastel groen. Er staat een oude dame van rond de zestig achter de balie. 'Hallo waar kan ik jullie mee van dienst zijn?' Ze kijkt me aardig aan en ik loop naar haar toe. Dan kijk ik naar alle smaken die er zijn en mijn mond valt open. En wat wil je? Christian linkt me maar ik heb zelf nog geen idee. Ik kijk nog een keer naar de smaken en vraag dan hoeveel bolletjes ik mag. 'Zoveel als je wilt prinses.' Hij slaat zijn armen om mij heen, zich er niet bewust van dat ik zo nog moeilijker kan denken. Dan heb ik een besluit genomen. 'Ik wil graag een horentje met één bolletje Cookie dough ijs, één bolletje milka ijs en één bolletje straciatella ijs.' De vrouw kijkt me een beetje verbaasd aan dat ik zoveel eet. 'Alstublieft.' Zeg ik dan nog snel en geef haar mijn mooiste lach. De vrouw moet hierdoor zelf ook een beetje lachen en begint dan met het scheppen van mijn bolletjes. Als ze klaar is met mijn ijsje kijkt ze Christian vragend aan. 'Ik wil graag een horentje met één bolletje chocolade en één bolletje kit kat.' Hoor ik zijn zware stem achter mij zeggen. Zijn woorden strelen mijn nek en even denk ik dat ik door mijn benen zal zakken, aangezien die nu als pudding voelen. 'Dat is dan 13,75.' Christian geeft de vrouw een briefje van twintig en zegt dat ze de fooi mag houden. Ik pak mijn ijsje en samen lopen we de salon uit.

Nadat we onze ijsjes op hadden zijn we even verder op in het gras gaan zitten. Nu zit ik in Christian zijn armen en kijk naar de zon die onder de boomtoppen verdwijnt. 'Bedankt voor deze geweldige dag.' Fluister ik naar hem en draai mijn hoofd om hem recht aan te kijken. 'Ik heb echt genoten, zelfs van het paardrijden.' Zijn lach vult het bos en ik voel zijn borstkas op en neer gaan. 'Mooizo.' Hij drukt een kus op mijn voorhoofd en trekt me -als dat nog mogelijk is- nog dichter tegen zich aan en zucht diep. 'Ik hou van je, weet je dat.' Ik moet blozen. Ik wist onderbewust dat het wel zo was, maar het horen is toch een heel fijn gevoel. 'Ik ook van jou.'zeg ik hem. Ik druk mijn lippen op de zijne. 'Prinses, mag ik je marken?'

|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Hallotjes hier is weer een hoofdstukje, omdat er om gevraagd werd ;) Het is niet zo heel spannend maar oké. Ik hoop dat jullie het toch leuk vinden, laat het vooral weten! :)
Vandaag dus weer 1250 woordjes. Best wel goed hè?!

Comment

Follow

Vote




xxAnoniemedinosaurus14

You are my mate?!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu