GÜNEŞİ TUT ELLERİNLE

Geriye İki Güçlü Duygu Kalıyor

Gecenin zifiri karanlığında yere kurumuş bir yaprak düşüyor...
Rüzgar hırçınca esiyor ve pervasızca savruluyor yaprak...
Ay bulutların arkasında umudu vaat ediyor...
Yıldızlar olacaklardan habersiz...
Rüzgarın kesici soğuğu üşütüyor...
Ve nefret sinsice derin uykusundan uyanıyor...
Hafif esen rüzgar fırtınaya dönüşüyor...
Ay bulutların arkasında kayboluyor...
Umut yok oluyor...
Nefret beraberinde,intikamı getiriyor..
Gecenin karanlığına hükmeden iki güçlü duygu karartıyor geceyi,zifiri karanlık iki duygu...
Nefretle beslenen intikam duygusu...