The Unexpected Zombie Apocalypse💀

Chapter 9

They immediatey rush to escape in area. Habang papalayo sila ay natatanaw parin nila ang makapal na usok na bumabalot sa lugar na tinatakasan nila. Not realizing that it causes the smokes to contaminate the air and bringing a toxic rainfall to resurrect the dead in the graveyard.

Patunay nito ang mga nakita nila kanina sa sementeryo.

"Infected!" Sigaw ni Patrice dahilan para mapahinto sila.

"Sht! Hindi natin to kakayanin, masyado silang marami!" - Jake.

"Doon tayo sa gubat!" Sigaw rin ni Erin na agad namang sinang-ayonan ng dalawang kasama.

Ng maka pasok sila sa gubat ay mas lalo silang na alerto dahil sa mga naririnig nilang sunod-sunod na putok.

Jake's POV

*bang* *bang* *bang*

Natigilan kami dahil sa mga narinig naming putok ng mga baril.

"Teka putok ng baril yun ah! At sigurado akong nang gagaling yun sa deriksyon ng sementeryo ibig sabihin may mga survivors pa dun!" Gulat na sabi ni Captain Rage.

Tama sya pero.

"Hindi na tayo pwedeng bumalik, masyado ng delikado at pag bumalik pa tayo siguradong hindi na tayo makakaligtas!" Sagot ko.

Napangisi ako ng maisip na sila nga ang may gawa ng pagsabok at pagkasunog ng laburaturyo.

"Mukhang kumikilos na sila!" Bulong ko kay Patrice.

"Yeah!" Walang ganang sagot ni Patrice, kahit kaylan talaga ang babaeng 'to aisht.

Tch hindi kami susuko Dr. Belly kahit anong mangyari. 😏

"Putangina naman! Mga tao yun kailangan nila ng tulong!" Protesta niya.

"Ipapaalala ko lang Captain hindi kami sundalo, baka nakakalimutam mo."

"Yeah, he's right! Better get going!" - Patrice.

Ginulo naman niya ang buhok niya tanda ng pag suko at inis. Pft.

"Aish Putik let's go! Baka lumakas pa'tong ulan, wala pa tayong nahahanap na mapag sisilungan." Iritadong niya sabi, tumango naman lang kami at sumunod sakanya.

Pasinsya na Captian Rage pero hindi kita mapag bibigyan ngayon, hindi ko hahayaang masira ang plano KO.

Erin's POV

Habang tumatakbo kami ay may nakita kaming daan namaliit, na sa tingin ko ay patungo ito sa highway, kaya sinundan nalang namin ito at hindi nga ako nag kamali.

"Woo~ buti naman at nakaalis na tayo sa lugar nayon." Masayang sigaw ni Jake.

"Haha oo pero malas naman natin dahil mas lumakas pa ang ulan!" dugtong ko.

Lumakas kasi lalo ang ulan sakto ng makalabas kami ng gubat, tanong ko lang nagkakataon lang ba o sadyang malas talaga ako?! Una kanina ng paalis kami ng bahay na tinuloyan namin muntik na akong pag pyestahan ng mga zombies, tapos sunod muntik na naman akong masakmal, tapos nung nasa gate naman kami muntek na naman akong makain, ngayon naman malakas na ulan. Hayy malas ata ako.

"Hey just enjoy the rain!" Napa daing ako ng tapikin ni Patrice ang kamay kung may benda.

"Oops! Sorry..." natawa naman ako sa inakto nya, pano ba naman kasi pagkatapos niyang mag sorry bigla nalang siyang tumakbo habang tumatawa. Tss parang bata. Pero cute.

Hindi ko alam na may ganitong side din pala siya, ibang-iba sa Patrice na nakilala ko kani-kanina lang.

"C'mon soldier!" pahabol pa nito.
Psh Soldier huh? 😒

Napa kamot nalang ako sa batok ko at tumakbo narin palapit sakanila at nakipag habulan na parang mga bata. Haha

"Hahaha bumabagal kana ata Pat ah!" Pang aasar ni Jake kay Patrice.

"We'll see!" Patrice reply, agad niyang kinuha ang baril niya sa baywang niya sabay tutok kay Jake.

"Now tell me sinong mas mabilis YOU or my bullet?" Pang hahamon ni Patrice.

Hayy mga pasaway talaga!

"H-hoy Pat wag k-kang mag bibiro ng ganyan!" - Jake.

"Tch you think I'm joking? Ha-ha sorry but I'm not! Diba MABILIS KA edi ilagan mo ang bala ko!"

"Pat naman eh! Ang sabi ko bumaba--" hindi ko na pinakinggan pa ang pag aasaran nila, alam ko namang nag bibiro lang si Patrice. Nag lakad ako papunta sa tabi ng daan at upo habang pinanuod silang nag babangayan.

Akala ko malas ako hindi pala, maswerte pala ako dahil may mga nakilala ako survivors...

"Hey soldier does your injury still hurts?" Napa lingon ako sa kanya ng magsalita siya, nasa tabi ko na pala siya hindi ko man lang napansin.

"H-huh?" nag tataka naman akong napatingin sa braso ko.

"Tss I'm asking if your wound's still hurt napansin ko kasing nakahawak ka sa braso mo, but its seems like malalim ang iniisip mo at hindi mo ako napansin." Paliwanag niya.

"ah hindi naman gaano medyo kumirot lang kunti." Sagot ko, tumango naman siya.

Maya maya ay tumayo narin siya at lumapit kay Jake.

Tumitila na ang ulan kaya sa tingin ko mag sisimula na naman kaming maglakad, pansin kung malayo-layo narin pala ang narating namin siguro ay dahil sa katatakbo at kulitan namin kaya nakarating kami dito ng hindi namamalayan.

"Tara mag hanap na tayo ng matutuluyan." Sigaw ko sa kanila, tumango naman sila at sumunod.

...ngayon araw na'to nakilala ko ang dalawang ito, na sigurado akong magpapabago ng takbo ng buhay ko.

﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏