Stalker // JB

1.3

Justin'den

Yanımdan geçerken yüzünde sanki hiçbir duygu yoktu yürüdü yürüdü ve koridorun sonunda durdu ve bana döndü sonra koşa koşa bana sarıldı ben ise kollarımı ona doladım sanki bir daha birbirimizi göremiyecekmişiz gibi birbirimize sarılıyorduk sonra aklıma bir soru geldi o beni hatırlıyor muydu? geri çekildiğinde tişörtümde bir ıslaklık vardı ve gözlerine baktım ağladığı için kızarmıştı

Justin:April beni hatırlıyorsun değil mi?
April:Nasıl unuturum

Ne demek istediğini anlamamıştım
Justin:Beni ne zaman hatırlamaya başladın?
April:Seni hiç unutmamıştım ki
Sinirlenmeye başlıyorum ne demek istiyor ve bağırmaya başladım
Justin:April ne demeye çalışıyorsun hicbirsey anlamadım açıkla hemen!!!!
April'den
Onun özlemine dayanamıyorum zaten ağzımdan dökülen kelimelere hakim olmadım ve ona
AprilJustin ben hafızamı hiçbir zaman kaybetmemistim hepsi senden uzaklaşmak için bir oyundu
Bana bakıyordu hiçbişey söylemeden öylece karşımda duruyor gözlerini bile kirpmiyordu ve çenesi gerildi ve böylece sinirlendiğini anladım
Justin:ANLAMIYORUM BIR INSAN NEDEN BUNU YAPAR APRIL SEN BUNU BIZE NASIL YAPARSIN haftalarca hatta aylarca senin peşinde köpek gibi gezdim neden çünkü seni seviyorum ama senin yaptığına bak beni ve geçmişimizi bir dakikada silmişsin
Söyleyecek lafım yoktu bönbön ona bakıyorum. Justin hızlı adımlarla kapıya doğru ilerledi ve çıktı ben ise içimde ona olan özlemle ona sarılmak onun saçlarına dokunmak hatta onu deki gibi öpmek istiyordum ama şimdi daha da parcalanmıştık. Ilk darbeyi ben vurmuştum her şey paramparça olmuştu sonra o toplamaya çalıştı parçaları ve ben New York'a gelerek parçaları tekrar parcalanmıştım o ise pes etmişti ve şimdi tekrar geldi ve tekrar parçaları birleştirmeye çalışıyordu ben ise tekrar ona doğruları söyliyerek parçaları birleştirilemeyecek kadar küçük milyonlarca parçaya ayırdım. Artık bizim için bir umut yoktu dağılmıştık ve birleşmemiz imkansiz gibi görünüyordu