Ait olduğum Dünya'ya.

#1

18.04.1999
New york grand hospital
20.oda
"Oğlum! Canım oğlum"
"Aslan torunum benim."
"Büyük annesinin yakışıklısı"
"Hoşgeldin bebeğim"
O gün Daniel adında bir bebek dünyaya gelmişti hastane odasında bu sözler yankılanıyordu herkesin gözünde muhteşem bir sevinç Daniel'ın ailesi erkek bir evlat edinmek için çok umutluydu ve şimdi bir oğulları vardı..
"Ben hastane ödemelerini yapıcam sizde toparlanın hayatım."
Anne başını salladı ve oğlunu babasının özenerek aldığı masmavi giysilerle süsledi güzelce sardı ve hastane odasından çıkmak üzere adım attı babası lüks aracıyla ailesini bekliyordu babası kapıyı kucağında oğlu olan eşine açtı eve doğru ilerlerken babasının ve büyük babasının gözünde hala sevinç vardı
"18 yaşına gelsin en güzel en pahalı arabayı alıcam oğluma"
"Bunları düşünmek için biraz acele etmiyor musun jack" diyip gülümsedi Daniel'ın annesi
"Oğlum için en iyisini istiyorum Sally" diyip gülümsedi babası evlerine vardıklarında annesi
Evimize hoşgeldin oğlum yazılı mavi kapı süsü ve mavi tüllerle kaplanmış kapı kolunu yavaşça aşağıya çekerek kapıyı açtı gemi şeklinde bir beşik bir sürü oyuncak araba ve daha fazlası bir erkek çocuğunun sevebileceği her şey çocukluğu bu odada geçmişti daniel'ın zengin bir çocukluk geçirmişti herşeyi vardı ailesi onu çok seviyordu Herşey yolundaydı.
Yada yolundamıydı ?
Her şey daniel 17 yaşına geldiğinde başladı.
(Bu kısımdan sonrası Daniel'ın ağızından yazılıyor.)

"Yarın büyük maç var tüm okul bunu konuşacak geleceksin dimi?"

"Hayır."
"Çıldırmış olmalısın Daniel sensiz bu maçı nasıl kazanıcağız"
"İşim var."
"Ne işin var?"
"İşim var işte karışma bana."

"Söz vermiştin Daniel nasıl gelmezsin maçı kaybedeceğiz kızlara rezil olucaz"

"Kızlar umrumda değil Jon gelmek istemiyorum 10 yaşından beri futbol oynuyorum sıkıldım artık."

"Futbol oynamayıp ne yapıcaksın git ve bale yap o zaman daniel!"

"Neden olmasın?"

"Ney? Yoksa sen eşcinsel misin?"
Jon önümde kahkahalara boğulmuştu benimle dalga geçiyordu
"Saçmalama sadece.."

"Ben antremana gidiyorum sende kızlarla Paris moda haftasına git Daniel"  diyip kapıyı çarptı

"Ama..."

Lanet olsun neden öyle bir şey dedim ki şimdi herkese bunu anlatıp benim eşcinsel olduğumu idda edicek

Telefonu elime aldım ve Jon'u aradım

"Maç kaçta?"
"Defile ertelendi mi?"
"Jon saçma sapan konuşma!"
"Akşam 8 de clup te ol."

Telefonu hemen kapatıp yatağıma uzandım kendimden utanıyordum benimle alay ediyordu
"Yeter artık bıktım kızlar umrumda değil kızlardan hoşlanmıyorum futbol oynamak istemiyorum ben!" Diyip bağıra çağıra ağlıyorken odaya annem girdi
"Daniel iyi misin? "
"Şey.. anne sen alışverişe gitmemiştiydin?"
"Gittim de bırak onu neyin var tatlım."
"Hiç.. bi şey yok"
Diyip gülümsemeye çalıştım
"Ama.."
"Anne."
"Peki Daniel"
Formalarımı çantama koyup o nalet olası clup a doğru ilerlerken bir kedi sesiyle irkildim küçücük bir kedinin beni bu kadar korkutması sanırım dalgınlığımdandı Jon'un sözlerini takmıştım
"Hayır hayır sen bir erkeksin eşcinsel değil  erkeksin."
Diye sayıklarken bir fren sesi vücuduma aldığım şiddetli darbe ve ardından büyük bir acıyla sustum
"Ambulans!"
"Ölmüş mü?"
"Ambulansı aradım geliyor."
"Kaç yaşındaymış?"
"Kalbi atıyor mu nabzına bakın."
Ve ambulansın çığlık atar gibi çıkan sesi tam olarak hatırladığım bunlardı sonrasındada annem ve babamın göz yaşları içinde uyanmamı beklediğini fark ettim
"Nasıl oldu bu?"
"Evden çıktı futbol clup üne gidicekti"
"Keşke göndermeseydin."
"Nerden bile bilirdim ki?"
"Ba..b"
Kısık bir ses tonuyla zorda olsa baba demeye çalıştım
"Oğlum" dedi babam
"İyi misin?" Başımı öne sallayıp iyiyim demeye çalıştım
"Şükürler olsun" dedi annem
"Nasıl oldu bu oğlum?" Konuşamadığımı bildikleri halde telaş içinde soru soruyorlardı onlara nasıl gay olduğum için Jon'un benimle dalga geçtiğini söyleye bilirdim ki sonuçta ben onların biricik oğluydum.
3 gün hastahanede kaldıktan sonra hastaneden çıkıp eve geçmiştim yatakta yatarken soramadıkları tüm soruları sormaya çalışıyorlardı
"Çarpan kişi bulup tutuklandı"
"Nasıl oldu oğlum kasıtlı mı yaptılar bunu?"
"Hayır çok dalgındım görmemişim"
Diyip başımı öne eğdim
"Jack daniel için ilaç alır mısın?
"Aldık ya hayatım hepsini."
"Hayır şu ilaç eksik."
Diyip babama uzattı o odadan çıkıp gidene kadar sustu ve sonra
"O gün ağlıyordun bıktım yeter diyordun futbol oynamak istemiyorum.."
"Evet futbol beni yoruyor biraz anne"
"Kızlarla ilgilenmiyor.."
Cümlesini bitirmesine izin vermiyordum
"Etrafımda kızların olması rahatsız ediyor."
"Daniel."
Diyip gözlerimin içine baktı
"Jon aradı"
"Eee?"
"Eşcinsel olduğunu söyledi."
"Babam.. babama söylemedin dimi annee"
Diyip göz yaşlarına boğulmuştum çok utanç vericiydi
"Hayır ama bu doğrumuydu?"
Başımı öne eğdim ve göz yaşlarımı sildim
Benimle birlikte annemde ağlamaya başladı ve sarıldı
"Herkese söyledi biliyorum o  aptal sırf futbol maçına gelemedim diye yaptı bunu!"
"Şşş sakin ol" diyip susturdu annem
"Babama söyleme olur mu?"
Diyip ağlamaya devam ederken
Annem başını salladı
"Babama söyleme olur mu?"

Daniel için bambaşka bir hayat başlıyordu okuldaki herkes onun hakkında konuşacaktı belkide hayatı kabusa dönüşmüştü yada
AİT OLDUĞU DÜNYA
buydu.

~Hikayemi okuduğunuz için teşekkürler beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın 2. Bölümde görüşmek üzere :)~