Our New World (ThomAra fan fiction)

Chapter 1: An Unusual Dinner

Chapter 1: An Unusual Dinner

"Hi daddy!" sabay kami bumati ni mommy sa pagdating ni daddy. Kiniss ko siya sa cheeks habang si mommy naman ay sa lips.

"Oh, my two lovely girls! I'm so blessed to have you two."

"Dinner's ready, honey." sabat naman ni mommy.

"Ay, siguradong masasarap na naman ang niluto ni Trina. Can't wait to eat those. Hahahaha!" ganyan si daddy. Expert sa pambobola. Hahaha!!

"Dad, tumulong din po ako." sabat ko naman.

"Talaga anak? Naku, baka di ko masimot ang pagkain ngayon." tapos sabay silang tumawa ni mommy. Daddy talaga. :(

"Daddy naman eh!"

"Oh sige tara na. Because I have an important announcement to make." nung sinabi ni dad yung parang nagulat si mommy. Ano kayang meron?

"Honey, a word please." biglang tawag ni mommy kay dad. Tumango lang si dad.

"Anak, mauna ka na sa hapag-kainan. We'll be right back." utos ni dad.

Habang nakaupo sa pwesto ko, hindi ko mapigilang makahagilap ng mga salita.

".......she's ready for......."  ako ba ang tinutukoy nila? Ready saan?

".......we're going........tomorrow..........settled."  may pupuntahan kami?

".........legal age.......him and her."  Legal age? Para saan? At may kasama pa ako?

"Definitely." sabi ni dad kay mom at naupo na.

"Well, let's eat!" panimula ni mom. Nagdasal kami at nagsimula nang kumain.

"In all fairness, Ara. Nasimot ko pa rin ang pagkain kahit tinulungan mo si mommy." si dad. I faked a laugh. Di pa rin kasi mawala wala sa isip ko yung mga sinabi nila kanina.

"*ahem* As I said kanina I have a very important announcement." sa pagkasabi ni dad, hindi ko alam ko maeexcite ako or kakabahan.

"Ara, you are familiar with Mr. Torres, right? My business partner and bestfriend?"

"Yes, dad. Why?"

"*sigh* His son, Thomas and you will be wedded soon."

"WHAT?! DAD WHY?" napatayo ako sa upuan ko.

"It's already settled, anak. Graduate ka na ng elementary. And besides, dati na namin ito plinano. Hinintay lang namin na magmature kayo. Kung kailan may knowledge and wisdom na kayo."

"Eh dad pwede naman maghintay hanggang mag-18 kami ng Thomas na yun ah? Mas mature na kami dun." sinasagot ko na ang dad ko.

"We were waiting but now we can't. Nalulugi na ang company natin. We need to merge with theirs in order to save ours."

"Pero business partner naman kayo ni ninong ah?" gumagawa na talaga ako ng paraan para di matuloy ang plano nila.

"You don't know everything about the business world, Ara. May mga limitations." *sigh* hinding hindi ko talaga matatalo si daddy. Tuluyan na akong nag-walk out.

Nagmuni-muni na lang ako sa veranda namin.

At 12 years old, hindi talaga ako makapaniwalang engaged na ako. Hindi ko pa nga nakikita ang papakasalan ko. Basta ang sabi ni daddy Thomas Torres daw ang pangalan niya. Daddy pictured hin as mabait, cute, handsome, chinito. In short, my ideal guy. Pero I don't like the idea na sobrang bata ko pa ay magpapakasal na ako. Madami pa akong pangarap sa buhay. At hindi ko pa kilala kung sino man ang Thomas Torres na iyon.