İmkansizim

.

Bizim okulda bir tane cocuk vardi. Boyle cok tatli birsey. Saclari hafif kivircik onden rampa yapardi. Boyu uzun zayif bir cocuktu. Boyle ona bakinca gozlerinde kendimi gorurdum. Hiç cekinmez ben bakana kadar gozunu benden cevirmezdi. Arada kafasini ikilerdi beni gordugunde bana bakmamak icin. Refleks olmustu belkide beni her gordugunde bana bakmak. Oylece kapinin koluna gecip beni incelerdi kapidan. Siniflarimiz karsi karsiyaydi. Ogretmenler masasinin oraya gecip goz ucuyla bakardim bende. Cikista eve gittigim zaman arkamda belirirdi bazende onume gecer bende onu takip etmek zorunda kalirdim. Bazen umursamazdi beni. Bu canimi cok fazla yakardi. Dersleri bos oldugu zaman eve giderdi. Onu cikista yakalayamayacagim icin triplere girerdim. Bazen bizim dersimiz boş olurdu. Onu cikista yakalayabilmek icin bekcinin bizim cikmamiza izin vermemesi icin dua ederdim. Bilerek yolumu uzatirdim onunla daha erken ayrilmamak icin. Okul numarasini ogrendim onunla ayni gun nobetci olabilmemiz için. Mudur yardimcisi kizmisti bana o gun yirtik pantolon giydigim icin. Bende olamamistim onunla nobetçi. Zaten olsaydikta ayri olurduk. O giriste olmustu. Kantine inerdim onunla sirf goz goze gelebilmemiz için. Tekrar kantinden geldigimde o bakismamiz gibi. Hala hatirliyorum. O anki gozlerini. O duyguyu... Dua ederdim bari sinav olma siniflarimizda ayni sinifi tutturalim diye. Adini o kagitlar sayesinde oğrenmiştim 💕. Ilk defa birbirimize tepki vermistik. Bakismaktan ote bisey yapmistik. Gülmüştük birbirimize. Keske o gunun tarihini hatirlasam gunu gunune. Ama aralik ayi oldugunu biliyorum. Bu çocuk suanda bu okulda degil. Ne garip degil mi ? Hikaye gibiydi. Sonu merak edilen ve sonu birazda belirgin bir hikaye. Sonu gelmeden bitmis olmasi. Çok garip. Evet . O çocuk yok artik. Hikayenin sonunu getirmeden gitti. Ama kiz hala orada ve belirlenmeyen bir seyin sonunu bekliyor. Terk etmek istemiyor. Çünkü eger terk ederse bir daha asla ilk defa birlikte oturduklari banki seyredemeyecek. Ayni ortamda bulunduklari masayi goremeyecek. Bakistiklari koridordan geçemeyecek ve birlikte gectikleri o yoldan bir daha geçemeyecek. Unutacak. Korkacak unutmaktan. Ve suanda oldugu gibi??