The badboy and the nerd

hoofdstuk 1

{LET OP, IK HEB DIT VERHAAL GESCHREVEN TOEN IK NÉT BEGON MET SCHRIJVEN. VERWACHT DUS ABSOLUUT NIET TE VEEL, BEDANKT VOOR HET LEZEN X}

Hoi, dit is mijn aller eerste verhaal, dus don't blame. Veel plezier met lezen en als je tips hebt, ze zijn altijd welkom!

(Dit verhaal wordt in pov geschreven)

{BEWERKT}

Pov Lizzy
Het vreselijke geluid van mijn wekker maakt me wakker. Gapend zet ik de wekker uit. " Ugh weer een vreselijke schooldag te gaan". Zucht ik. Ik sla de deken hardhandig van me af en stap uit bed. Ik loop regelrecht naar mijn kast en pak een simpele skinnyjean en een grijze sweater.Ik Trek ze vlug aan en kijk even in de spiegel. " het kan er mee door " zeg ik zacht. Mijn bruine haar hangt over mijn schouder, het zit vol met klitten. Zuchtend pak ik mijn borstel en kam de klitten er uit. Waarom kunnen kinderen mij niet gewoon accepteren hoe ik ben? Vraag ik mezelf af. Ik ben mischien wat anders, maar dat is toch geen reden om mij zo rot te behandelen? Mijn moeder zegt altijd dat ik het niet persoonlijk moet opvatten, maar dat doe ik nou eenmaal. Eigenlijk moet ik me er gewoon helemaal niks van aan moet trekken, laat ze gewoon maar praten want dit is jou leven en je mag dat niet door een paar simpele opmerkingen laten veranderen. Dat is dus precies wat een van mijn vriendinnen altijd tegen mij zegt. Maar toch doe ik dat. Het is alsof die woorden van die mensen me mee sleuren in een of andere diepe put. En zonder enige hulp zou ik er niet uit kunnen komen. wat een lekkere depressieve gedachte is dat weer Lizzy.

Ik pak een paar make-up spulletjes, mascara lippenstift en eye-liner. Eigenlijk vraag ik mezelf best af waarom ik nog moeit doe om make-up op te doen. Volgensmij zal helemaal niemand het verschil merken maar toch voel ik een dreigend gevoel dat ik het wel moet doen. Als ik eenmaal klaar ben en gelukkig ging het nog redelijk snel, zet ik mijn lelijke zwarte bril op. Vlug pak ik mijn al ingepakte schooltas die in de hoek van mijn kamer lag en loop naar beneden waar een ontbijt me op staat te wachten.

Pov Mike

Langzaam open ik mijn slaperige ogen als ik het nare geluid van de wekker hoor. Hard sla ik hem uit en ga gapend mijn bed uit. In een traag tempo loop ik naar mijn rommelige kledingkast en zoek naar een makkelijke outfit voor vandaag. Ik pak een simpele joggingbroek van Nike en een simpel wit shirt waar je mijn spieren gemakkelijk in kan zien. Het klinkt misschien erg maar ik moet een paar minuten lang nadenken voordat ik pas herinner met welke meisje ik nu heb. Lola. Het blonde meisje dat een klas lager zit dan waar ik in zit. Ik heb totaal geen zin in een relatie dus ga het vandaag dan maar ook uitmaken. Ik zet nog even een simpele Nike pet op en loop dan naar beneden.