The badboy and the nerd

hoofdstuk 6 'ben ik verliefd op een nerd?'

{BEWERKT}

Puur uit nieuwsgierigheid vraag ik het toch.

"Waarom ben jij hier eigenlijk hier?" vraag ik zachtjes.

Ze slikt en hapt naar adem maar toch verteld ze het voorzichtig.

"Mijn moeder ligt hier ook, ze is twee maanden vermoord, ik heb wat bloemen neer gezet." verteld ze verdrietig en kijkt naar de grond.

"Oh-h sorry, misschien kon ik het beter niet vragen." zeg ik zachtjes en kijk haar hoopvol aan om te kijken wat haar reactie is.

"Nee, maakt niet uit. Ik moet er ooit over praten.." zegt ze verdrietig

Ik knik langzaam.

"Ik ga maar eens" zeg ik terwijl ik op mijn lip bijt.

"Okey" zegt ze zachtjes.

''Ik zie je morgen wel weer'' zeg ik er nog zachtjes achteraan.

Ik draai me om en loop langzaam weg. Shit straks verteld ze het toch nog door, niet dat gaat gebeuren, maarja je weet het maar nooit. Ik draai me om, ze staat op dezelfde plek en schikt als ik omdraai.

"Beloof je dat je dit tegen niemand zegt?

Ze knikt.

Langzaam loop ik nu echt weg. Dit was anders dan al onze andere gesprekken, dit ging echt over iets persoonlijks. Hoe heb ik dit ooit aan haar kunnen vertellen? Ik haat haar en ik ken haar niet eens. Maar toch heb ik een sterk gevoel dat ik haar kan vertrouwen.

Pov Lizzy

Rustig loop ik naar huis, ik heb echt helemaal geen zin om naar huis te gaan. Waarschijnlijk is m'n vader boos op me omdat ik helemaal niks heb laten weten. Ugh, overbezorgdheid. Ik haat dat. Steeds moet ik weer denken aan het gesprek van Mike en mij. Blijkbaar hebben we dus wel wat gemeen, beide onze moeders zijn dood. Dood. Soms zou ik zelf wel eens dood willen. Terug naar mijn moeder. Maar iets zorgd ervoor dat ik op de aarde wil blijven. Door mijn vader? Anna? Max? Of heel misschien Mike? Nee. Ik haat hem en hij haat mij. Maar waarom was hij net zo lief tegen mij? Nee wacht, de vraag is waarom ik tegen hem lief deed, ik haat hem toch? Toch?

Als ik naar binnen ga komt mijn vader zowat rennend naar me toe.

"Waar kom jij vandaan?!" schreeuwd hij

"Van mam, mag dat?" antwoord ik geërgerd, mijn vader kijkt geschokken. Boos loop ik naar mijn kamer. Ik ga liggen op m'n bed, nu pas merk ik dat ik best last heb van die val. Mijn handen hebben een brandend gevoel, mijn enkel is dik en mijn wang doet nog steeds pijn.

Pov Mike
Als ik thuis kom loop ik vlug naar mijn kamer. Snel pak ik wat simpele sigaretten uit mijn bureau la. Ik steek één sigaret op en zuig de rook naar binnen. Zachtjes kreun ik, dit had ik echt even nodig. De hele terugweg dacht ik aan Lizzy, steeds zie ik haar ogen weer voor me, ze zijn prachtig. Als ik aan haar denk krijg ik een kort raar gevoel in m'n buik, het voelt raar maar fijn. Ik heb het nog nooit gevoeld, wat is het in hemelsnaam. Opeens gaat de bel hard. Ik schik op.

"Shit, shit en nog eens shit"

Ik ben helemaal die afspraak met dat meisje vergeten, ugh lekker bezig Mike.

--

Pov Lizzy
Mijn band is nog steeds lek, daarom moet ik naar school toe lopen. Een half uur lang. Ik zucht. Ik loop door de straten, ik doe mijn oortjes in en  kies een lijst met leuke nummers. Het nummer 'perfect two' komt op en zachtjes zing ik mee.

Pov Mike
Ik fiets door de straten. Ik ben de hele tijd aan het piekeren of ik nou wel of niet wat tegen Lizzy moet zeggen. Ik weet niet of ik wat voor haar voel, het kan gewoon niet. Ben ik verliefd op een nerd? Nee dat kan niet. Ze is zo anders. Anders. Anders dan ik en daarom hoort ze er niet bij, daarom pest ik haar? Wat een klote reden eigenlijk. Misschien moet ik gewoon naar haar toe en begin een gesprek. Over gisteren misschien?

Als ik een straat in ga zie ik verderop iemand lopen. Haar bruin golvend haar glanst door de zon. Hoe dichterbijer ik kom, hoe meer ik haar herken; Lizzy. Ik hoor haar mee zingen met een nummer.

Cause you're the apple to my pie

You'rr the straw to my berry

You're the smoke to my high

De laatste zin zing ik mee.

And you're the one I wanna marry

Ze schikt en draaid zich naar me om, direct heb ik oogcontact.