hoofdstuk 4

350 19 7
                                    

{BEWERKT}

Stiekem pak in mijn mobiel en doe hem in mijn zak. Anna ziet het en giecheld zachtjes. Ik glimlach. Ik slenter naar de deur met Mike achter me aan, dit gaat een lang uur worden.

Ik ga zitten op de bank in de gang tegenover het lokaal. Ik gris mijn mobiel uit mijn zak en kijk of ik een appje van Max terug heb. Opeens hoor ik de boze stem van Mike.

"Dankzij jou zitten we hier, kleintje" zegt hij boos.

"Gast, wat is er mis met jou. Jij begon met me weer belachelijk te maken." zeg ik geërgerd.

"Spreek jij mij nou tegen, kleine" zegt hij op een vreselijk irritante toon.

"Ja inderdaad aardappel" zeg ik

"Grappig" zegt hij sarcastisch

"Ik weet" zeg ik kortaf

Kort maar krachtig gesprek, niet? Hij pakt zijn mobiel en ik doe het ook maar, ik heb tochr vrij weinig te doen. Ik glimlach als ik zie dat Max een appje terug heeft gestuurd.

Max: ''Alles goed, pandabeertje?x''

Jupp dat is mijn bijnaam die hij heeft bedacht zo'n 7 jaar geleden. Ik weet niet hoe hij er ooit op is gekomen, maar het bevalt me wel.

Pov Mike

Ik pak mijn mobiel en check hoeveel volgverzoeken ik op instagram heb; 58. Valt mee. Door de verzoeken zoek ik de knapste uit, al snel vind ik er een. Ze zit op de zelfde school in de 5de. Ze ziet er dom uit, perfect. Ik stuur haar een dm en al snel antwoord ze. Bijna het hele uur dm ik met haar. Heel af en toe betrap ik mezelf als ik nar Lizzy kijk. Ze kijkt naar haar mobiel en glimlacht, ze is de hele tijd aan het appen. Stiekem zie ik haar blozen. Een steek van jaloezie gaat er door me heen, elk meisje moet mij leuk vinden, ook de nerds. Toch vraag ik me sterk af waarom ik die jaloezie voel. Dat is dus absoluut iets wat ik nooit voel, ik laat het mezelf niet voelen. Liefde is een zwakte en bestaat niet af. Dat is mijn standpunt en daar blijf ik ook bij.

"Met wie ben je aan het appen" vraag ik emotieloos

Gëirriteerd kijkt ze om naar mij. Blijkbaar stoor ik haar nogal. Ik grijns er door. Ze blijft schattig als ze boos is en nog steeds heb ik geen enkel idee waarom.

"Wat gaat jou dat aan" snauwt ze naar me

Eigenlijk heel veel, ik wil gewoon dat zij mij ook leuk vinden. Kom op, wie vind mij nou niet knap en aantrekkelijk? Ook al is het maar een nerdje, ze kan wel cute zijn. Met veel tegenzin verwerp ik die gedachtes. Word ik nou echt zwak of wat?

"Hmm, helemaal niks nee" zeg ik versaaid.

Ze knikt en kijkt weer naar haar mobiel en appt verder. Ik heb een afspraak voor in de middag met dat instagram meisje, ik ben benieuwd. Maar als ik eerlijk ben heb ik er totaal geen zin in.

Eindelijk gaat de bel, vrijheid!

Pov Lizzy

Eindelijk gaat de bel, ik wacht tot dat iedereen uit het klaslokaal is en dan ga ik naar binnen. Ik loop naar de docent.

"Goed, dit was een waarschuwing ik wil dit niet meer zien okey?" zegt hij streng

"Nee meneer" zeg ik schuldig

Snel loop ik naar Anna, die nog rustig haar spullen aan het inpakken is. Langzaam stop ik mijn spullen in mijn tas. Anna kijkt me nieuwsgierig aan.

"En overleefd?" vraagt Anna en grinnikt.

"Soort van" giechel ik. Anna stopt opeens met lachen, door mijn ooghoek zie ik dat Mike net langs mij loopt. Ik haal mijn schouders op. Net goed. Dat heeft hij dus gehoord. Oprecht hoopte ik dat ik een snauwende nee zei, maar wat maakt het ook uit.

Samen met Anna loop ik het klaslokaal uit richting de kluisjes. Met grote passen loop ik naar de kluisjes, Anna moet me bijna rennend bijhouden dat komt omdat ze best klein is en korte benen heeft. Oké ik ben ook klein maar ik heb wel best lange benen. Door mijn lange benen kan ik ook sneller rennen, en daar hou ik van. Het geeft me een gevoel dat ik kan vliegen. Eindelijk komen we bij de kluisjes aan.

"Okey, vertel nu maar wat er is gebeurd" hijgt ze zowat.
Ik kijk haar even vragend aan maar dan begrijp ik het. In een redelijke korte samenvatting, puur omdat ik te lui ben om het hele verhaal te vertellen, leg ik het een beetje uit. 

"Ugh, wat een sukkel is het" zegt ze zuchtend

"Ja nog al" zeg ik kort.

Langzaam fiets ik naar huis, ik ben helemaal uitgeput van deze dag en heb nergens zin in. Soms heb ik dat gewoon en dat is super irritant. Opeens voel ik een keiharde stoot tegen me fiets, ik val voorover. Ik voel mijn wang schaven over de grond, mijn handen doen vreselijk veel pijn en bloeden. Maar verder ben ik geloof ik niet gewond. Langzaam kruip ik omhoog. Als ik eindelijk sta, fietst het groepje van Mike langs me, ze lachen me keihard uit.

"Moet je maar wat sneller fietsen, nerdje" roept Mike.

Ughhhh hij weer en dat stomme meeloper groepje. Ik til mijn fiets overeind maar al snel zie ik dat mijn band lekgestoken is. Hoe the f*ck hebben ze dat zo snel gedaan? Alle scheldwoorden die in me opkomen komen uit m'n mond. Wat een vreselijk rot kind is dat.

Een paar meter van de plek waar ik viel staat een bankje. Ik loop er naar toe en ga zitten. Voor me is een leuk klein bloemenwinkeltje, en kleine pot gevuld met aarde waar 5 tulpen uit komen valt mij op. Het waren de lievelingsbloemen van mijn moeder. Een half jaar geleden is ze overleden, sindsdien is mijn leven heel anders. Ik loop naar de winkel toe en pak de tulpen. In het winkeltje betaal ik en zeg vriendelijk gedag. Ik merk dat de vrouw me een klein beetje raar aankijkt maar ik negeer het vol. Snel loop ik naar buiten en pak mijn fiets.

------
Hoi hoi! Super leuk dat je keest! Zou je misschien een vote een een reactie achterlaten? Dat zou super lief zijn.

The badboy and the nerdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu