-KİTAP OLDU - Seni Allah İçin Sevdim

ÖNSÖZ YERİNE..

 Bunca yıldır hep yazdım durdum.
Sevinçlerimi, hüzünlerimi, acılarımı, mutluluklarımı..
Yüreğimden ne geçtiyse sadece yazdım. Kimseye anlatmadım içimi, anlatamadım.
Biri dışında; ALLAH..
Yazdıklarım; sadece ben, Allah ve beyaz sayfalar arasında hüküm sürdü. Mürekkebimin bittiği yerde gözyaşlarım yardımıma yetişti..
Bileklerim yazmaktan ağrıdığı zaman, kalbimin görünmez elleri uzandı ellerime ve medet verdi.
Ve ben yazdım..
Hiç durmadan, usanmadan, sonuna dek..
Ben kendimi sayfalarda buldum. Ruhum beyaz sayfalara damladı, saf ve duru bir mürekkep gibi, birazda şeffaf..
O sayfalar beni kucakladı ve biz bir bütün olduk.
Kalemim, defterim, gözyaşlarım ve ben..
Artık ayrılmaz bir bütünüz ve yazacağız hiç durmadan.
Allah için, Allah adına.
''Allah'ım seni anlatmak, seni sevdirmek için zihnime, kalbime ve kalemime güç ver. Ölürken dahi Allah diyerek canımı al ve miras kalsın yazdıklarım yarına.. ''
Ben buyum, küçükken bile vardı merakım sırlara ve bilinmez alemlere. Garip derler diğer adıma. Fısıltılar aleminde doğmuşum meğer. Hayat tuhaf, tuhaf olan şeyleri yaşamakta tuhaf. Nitekim, konuşmaktan çok yazarak iletişim kuran hayalperest ve garip bir kızın dünyası bu..
Ruhumun fazla geldiği bu fani dünyada, hayaller aleminde yaşayan küçük bir kız var içimde.. Ve ben dualarımı, hayallerimi, umutlarımı bir balonun içerisine hapsedip, içimdeki küçük kız çocuğuyla beraber gökyüzüne bırakıyorum. Sonsuzluğa karışsın ve iyilikler etrafa yayılsın diye. Çünkü, gökyüzü sonsuzluktur ve uçan balonları herkes sever.. Kaldırın kafanızı ve gökyüzüne bakın, belki bir yerlerde umut balonu yükseliyordur bulutlara..
İyilikle dolu yarınlara uyanmak ve uçmak dileğiyle..
Tuğçe Çakır