Бэкхён намайг битгий сэрээгээч! Би үүрд энд чамтай хамт баймаар байна!……
~×~×~×~×~×~×~×~×~×~×~×~×~×~×~×~×~×~×~×~
-"ХАНБЁЛЛЛ!!!!!" Хэмээн орилох дуунаар нүдээ нээвэл ээж ирсэн бололтой хамарт хоолны үнэр сэнгэнэн би ч дуртай дургүй босон доош буутал тэр надад талх шарж өгөн -"Хонгор минь! хичээл чинь орох нь! Сайхан амарснуу!" хэмээн би ч толгой дохин дээш гарч хувцасаа сольж өмсөн ээжийн хийсэн өглөөний цайг хам хум ужн гэрээс гаран алхлаа.
Өдөр бүр өглөө бүр сургууль руу алхах яагаад ийм тээртэй байдаг байнаа!?
Ангидаа орж ирэн хамгийн арын ширээнд суух гэж байтал ангийн дарга миний урд ирснээ -"Ханбёл! чамайг менежер дуудсан!" хэмээн би түүнлүү гайхан ширттэл тэр мөрөө хавчаад -"Мэдэхгүйээ! хурдан очиж уулз!" гээд.намайг түлхэн би ч багш нарын өрөөрүү яван ортол бэкхён! тэр менежерийн өмнө доош ширтэн суун харин тэр авгай надруу харснаа -"Өөхөө! хамсаатан нь эмэгтэй юм биздээ!? Наашаа суу хатагтай ханбёл!" хэмээн намайг урдах сандалдаа суулган би түүнлүү ширттэл тэр хоолойгоо засаад -"Урьд өмнө нь зодоон цохион их гардаг байсаан байсан! Гэхдээ та хоёрых шиг аймар байгаагүй!" гэснээ надруу гараараа заан -"Ялангуяа эмэгтэй хүнтэйг би ерөөсөө мэдэхгүй юм байна"
Би-Уучлаарай менежерээ тэд өөрсдөө л эхэлсэншд!" гэтэл тэр толгой сэгсрээд -"Тэгсэн ч гэсэн тэд зодуулсан!! Та хоёр байж байгаагаа хар!" хэмээн үгэлсээр. Би ч түүнтэй адил доош ширтэн өчигдөр түүнд хөтлүүлсэнээ бодон инээмсэглэж байлаа.
Менежер- Заал болон урлагын заалнуудыг өнөө орой гэхэд угааж дуусга!" хэмээх түүний орилох дуж чихэнд хадан бид толгой дохьсоор тэндээс гаран алхлаа. Хараал ид! Яаж орой гэхэд амжих юмбэ!? -,-
Бэкхён-Чи бүгдийн угаачихаарай!" хэмээн миний хажуугаар зөрөн харин би сонссон зүйлдээ итгэж ядан түүний хойноос татаад -"Яахаараа би ганцаараа хийдэг юм!? Хэрвээ чи тэнд эхэлж байгаагүй.бол.би очихгүй байсан!" гэтэл тэр ёжтой инээмсэглэн -"Чи ирээгүй бол тэнд тийм зүйл болохгүй байсан!" гэх нь тэр. Энэ бэкхён биш байна! Харин жинхэнэ амилсан чөтгөр байж!! -__-
Би-Чи өөрөө арчаагүй царайлж зодуулаа биздээ!!! хэмээн түүнлүү орилтол тэр нүүрээ арчаад -"Би чамайг тусал гэж гуйгаагүй! Харин чи ирж надад ямар их гай удсанаа ойлгохгүй байна! Амжилт!" хэмээн намайг мөрлөн харин би тэндээ байдал болон шоконд зэрэг орон зогсож байлаа. Чамшиг эрийн хугархайг би бэкхёнтойгоо яаж зүйрлэж чадаваа!? о.О Муу арчаагүй бэкхёны царайг дуурайсан му канон!!
