Би-Бэкхённ!! хаана байна!! яг одоо гарч ир! хэмээн орилон гүйтэл тэр өвсөн дундаас гарч ирээд -"Чи намайг олохгүй юм байна болилоо!" гэсээр хошуугаа унжуулан би түүний хацарнаас чимхээд -"Өөрөө хүн айлгаад! Нуугдлаа гэчихээд ямар их уддын!?"
Бэкхён-Яааа! чи олох ёстой.биздээ!? Намайг жинхэнэ алга болвол чи олохгүйм байналдаа!!
Би-Хөөе! би олно! гэтэл тэр мөрөө хавчаад -"Би лав чамд итгэхгүй байна!" хэмээн надруу цэхэлзэн би түүний өөдөөс хэлээ гаргаад -"Хохино!! тэгвэл дахиж нуугдаж тоглохгүйдээ!!"
Бэкхён-Зассс!!! би ямар тоглох дуртайдаа тоголдыму!?
Би-о.О тэгээд яах гэж тоголдын! гэтэл тэр толгойгоо маажаад -"Чамайг нууцаар харах сайхан байдаг!" хэмээн инээх нь тэр. Мангар хүүхэд!
Би-Муу зальтай амьтан! хэмээн түүнийхээ уруул дээр үнсэн холдтол тэр инээгээд -"Ханбёлаа! Би дайнд оролцвол чи яахуу!?" хэмээн дотор пал хийтэл минь асуун дотор минь дэлбэрэх шиг л болох нь тэр. Хэрвээ тэр дайнд оролцох л юм бол би үхэх байх!
Би-Амьдарч чадахгүй байх! гэтэл тэр инээмсэглээд -"Яг үнэнгээсээ хариул! Хэрвээ би дайнд явбал чи яахвэ!?" хэмээн надруу ширтэн харин би уйлчихгүйг хичээн түүнлүү инээмсэглээд.-"Би чамтай хамт явж чамайг хамгаална!" гэтэл тэр толгой дохин дээш ширтэх нь тэр. Үнэхээр тийм зүйл болвол би яахвэ!? Бурхан надаас түүнийг минь авахгүй биздээ!?
Бэкхён-Мангар охин! Санаа нь зовчихсон уу!? Хэмээн намайг тэврээд -"Би хэзээ ч дайнд явахгүйээ амлая!! Хэрвээ явах дээрээ тулвал би чамайгаа заавал авч явна!" хэмээн инээн харин би түүний энгэрт наалдан уйлж байлаа. Хэрвээ чи намайг орхивол би амьд байх ямар ч итгэлгүй болох байх бён бэкхён!! Намайг битгий зовоогоорой!
Би-Бэкхён хүлээж бай лдаа! гэтэл тэр намайг тоосончгүй гүйсэр! Түүний араас гүйж байхдаа хальт гишгэн хөл өөрийн эрхгүй гуйван доош унатал тэр минь байдгаараа гүйж ирэн миний хөлийг барин надаас олон юм шалгааж байлаа.
Би-Жоохон л өвдөж байна! Гэхдээ зүгээрээ! гэтэл тэр өөрийгөө хараан амандаа ямар нэг зүйл бувтнаж байлаа.
Бэкхён-Надад үүрүүл! хэмээн миний урд суун харин би толгойгоо сэгсрээд -"Хэдий бид хосууд ч хэзээ ч би ханхүүгийн мөрөндээр сууж болохгүй!" гэтэл тэр миний үгийг давтаж хэлснээ -"Хурдалаа хөл татлаа!" хэмээн орилсоор би ч түүнд үүрүүлтэл одоо л нэг чимээгүй болон алхаж эхэллээ.
Би-Би хүнд байна уу!? гэтэл тэр толгой дохин -"Жин барь! тур би л тулдаа тэсэж байна!" хэмээн инээмсэглэн би түүний дээр тонгочин -"Тэгвэл буулга хөгийн амьтан!" Гэтэл тэр инээн -"Тоголсон юмдаа! Ваар шиг л хөнгөн байна!" Хэмээн цааш алхсаар.
