Umudum Ol

Okulda ilk gün

Uzun bir zamandan sonra hikayeme devam ediyorum..😘

Hikaye başlasın.
2 yıl önce
Annem ile yine bir kavganın eşiğindeydik. Bıkmıştım artık herseyden herkesten. 16 yaşında olan bir insan ölmeyi düşünürmüydü hic. Ben çok kez düşünmüştüm. Ama sonra Allahtan korktuğum icin yapmamıştim. Evet kavga nedenimiz okuldan sonra arkadaşlarımla zaman geçirmem. Geçirmemem gerekirmiş. Çünkü evde isler varmış bila bila bilaaaaa hiçbir zaman onların istediği gibi bir evlat olmamiştım, olmayacaktımda. Her daim acı çekerken başimda acımın geçeceğine dair beni kimse avutmamıştı. Babam hiçbir zaman başımı okşamamışti. Nedenini bilmiyorum. Hicbir zaman sevilmedim. Deniz çok şansliydi. Babam annem ondan sevgisini eksik etmiyordu. Sanırsam ben bu ailenin görünmez kişisiydim. O zamanlardan kurmuştum hayalimi uzak bir şehirde üniversite okuyup kendi ayaklarım üzerinde durmaktı temenlim. İç mimarlık kazanmak hayalimdi.
(Şimdiki zaman) Şimdiyse hayalıni kurduğum sehirde hayalini kurduğum okuldaydim. Okuldaki ilk günüm ancak bu kadar sıkıcı olabilirdi. Kampüs kantininde oturuyordum. Etrafta herkesin yüzünde mutluluk isareetleri vardı. Benim aksime gülüyorlardı. Etrafı incelerken yanımda bir hareketlilik hissettim. Yan tarafıma bakınca tanımadiğim bir yabancıydi, gülümsüyordu. Nedense gözüme tatlı gelmişti. ^selam şey yanına oturabilirmiyim rahatsızlik vermeyeceksem.^ "tabikide oturabilirsin" ^teşekkür ederim. Bu arada ben Gazel sanirsam sende yenisin bu okulda. Bölümüm iç mimarlik çok istemiştim bu bölümü kazanmayi ve işte kazandım. Pardon çok konuşuyorum degilmi^ Kız bana mahçup mahçup bakınca gülmüştüm. Gözlerime ulaşmasada bu gülme nedense içimi ısıtmışti. " Yok canım ne çok konuşması sadece bu kadar hızli konuşanı hiç görmemistim. Bende Ada taniştiğima memnun oldum. Bu arada benimde bölümüm iç mimarlık." Kızı yeni yeni taniyordum. Samsunluymuş, annesi babasi kiz kardesi varmış. Birde sevgilisi oda bu okulda mühendislik okuyormus. Ikinci sınıfmıs. Sevgilisiyle ayni okulda okuyabilmek icin bu okulu kazanmış. Ilk dersliğimize gisiyorduk gazelle. Gazel yine hızli hızli birseyler anlatiyordu. Nedense dinlemek istememiştim. Ailemin para göndermeyecegıni biliyordum. İş bulmaliydim. Bunları düşünürken birden bacaģimda bir sıcaklik hissettim. Canım çok yanmamisti fakat karsimdaki öküzde bana boş bir seķilde bakıyordu. Sonra önune döndü gidiyordu. Inanamiyorum çok sinirlenmiştım. Yere düşen kahve bardağıni alip arkasindan attim. "Yürürken onüne bakmalısin bay öküz." Geri zekalı beni tınlamamısti. Hayaletmiyim alla sen. Gazel şok olmuş bir şekilde baana bakıyordu. Bu çok mu salaktı..