Mesafelerce Aşk

2-Bölüm

Evet yanımdaydı. Ama beni ufaklık olarak görüyordu.

Eve geldiğimizde o kendisi için ayrılan odaya gitti.
Ben ise gidip biraz telefonla takılamaya karar verdim.
İnstagrama girip sayfalarda gezindim. Sanki herşeyi unutmak için yapıyordum bana ufaklık dediğini.

bir anda odamın kapısı açıldı.

"Naber Doğa muhabbet etmeye geldim."

Ne cevap vereyim ki...

"Gel."

Yanıma oturdu.

"Seninle konuşsam bir şey danışsan olur mu?"

"Tabi."

Derin bir nefes aldı.

"Biri var ismi Sude."

Sessizce dinliyordum sadece.

"Burada yaşıyor, ve ben çok az görebiliyorum."

"O seni seviyor mu?"

"Bilmem, galiba."

"Nasıl yani?"

"Onunla konuştuğumda olumsuz cevap vermemişti ama olumlu da bir şey söylememişti."

"Bunları niye benimle konuşuyorsun ki?"

"Kimseye anlatmadım bunları belki bana yardımcı olursun diye."

"Nasıl yardım edeceğim?"

"Mesela bugün buluşmak istiyorum, onun takıldığı bir mekan var seninle gezmeye diye çıkıp gitsek biraz görsem onu geri döneriz cidden."

Onu sevdiğine mi götürecektim?

Hayır diyemezdim ya.

"Olur."

Poyraz odadan çıktığında ben de hazırlanmaya başladım.

Hızlıca hazırlanıp odadan çıktım.

"Amca biz biraz Doğayla gezeceğiz."

"İçkili mekan değil, değil mi poyraz?"

"Yok amca ne içkisi."

"Tamam fazla gecikmeyin."

Poyrazla beraber evden çıktık.

"Şimdi orada ben Sudenin yanına gidince seni Buğra'ya emanet edeceğim, sıkıntı olmaz değil mi?"

"Sıkıntı yok." Diyebildim sadece.

Mekana gittiğimizde dışarıdan bildiğimiz kafeydi.

Poyraz girer girmez birike tokalaştı.

"Buğra bu Doğa, sana emanet."

Yazardan~

Arkadaşına son bir bakış atıp gitti Sıdenin yanına.

Oyun şimdi başlıyordu.

Sude yaklaşan poyrazın farkedince gülümsedi.

Ona döndü ve sarıldı.

"Doğa bu mu?" Sesi kulağına fısıldarken.

"Seni sevdiğini çok belli ediyor baksana tırnak kalmadı." Diye ekledi.

"Soğuması lazım işte." Dedi Poyraz.

Buğra Doğaya baktı.

"İyi misin? İstersen bir hava alalım."

"Yok,iyiyim."