“Hazırlanın” dedim askerlere ve kapı açıldı.Açılır açılmaz içeri dalan askere bir okumu fırlattım ve oracıkta onu öldürdüm askerler saldırıya geçmişti.Oklarımın hepsini bitirmek istemediğim için onların saldırılarına büyüyle karşılık veriyordum.
“ANGEL” babam bana bağırıyordu.Onun yanına doğru koştum bu sırada askerlerimiz beni koruyorlardı.
“Hemen anneni de al ve arka kapıdan kaçın.!” Ona karşılık vermek istemiyordum çok ciddi ve sinirliydi.Annemle arka kapıya doğru koşmaya başladık ama arkamızdan yine düşman askerleri geliyordu.Annem ile kendimi korumak için büyü yapıyor bazen de ok fırlatıyordum ama biri için çok geç kalmıştım asker annemi yaralamıştı bunu gördükten hemen sonra oku askerin kafasına fırlattım.Bunu yapmaktan zevk alıyordum ama konumuz bu değildi.Hemen anneme baktım kesik ,kesik nefes alıyordu.Gözleri yaşlarla doluydu.
“Anne iyi misin?”
“Angel…tatlım ben…ben çok üzgünüm…”konuşmakta zorluk çekiyordu ”ben seni üzmek istememiştim…bu hayatta bizsizde yapabilirsin sen..sen çok güçlü bir kızsın seninle…gurur duyuyorum kızım.”
“Anne…”sözümü bitirmeme izin vermedi
“Hadi şimdi kaç kurtar kralımızı…”bir süre yanında durduktan sonra okumu ve yayımı alıp oradan ayrıldım annem canının son zere sine kadar beni düşman askerlerinden koruyordu ama son nefesini çoktan vermişti.
Hiçbir şey hissetmiyordum az önce annemi ve Emily’i kaybetmiştim ama benim hissetim tek şey öfkeydi
Kaçmaktan vazgeçtim ve babamı bulmaya gittim.Babamı ararken bilin bakalım karşıma kim çıktı
Emily’i öldüren adam.
“Bir yere mi gidiyordun ufaklık” öfkemi iyice artırmıştı.
“Ufaklık renkte değiştiriyormuş bak sen.”diyip bana pis ,pis sırıttı.
“BEN-UFAKLIK-DEĞİLİM !” bunları bastıra ,bastıra söylemiştim.Bana ters ,ters bakarak üzerime saldırdı ona okumu fırlattım Lanet olsun ! çok hızlıydı ve yayım elimden düşürdü yayım ve okum kenara savruldu.Kılıcını tutuğu eline saldırıp tekmeledim kılıcı yere düştü düşünce almaması için kılıcına tekme attım.Artık fiziksel olarak karşılaşacaktık onunla bana yumruk atmaya çalıştı ama bende onun kadar hızlıydım yumruğu kafamdan sıyırmıştı bende bunu fırsat bilip ona kafa attım.Burnu kırılmıştı bunun hıncını çıkarma için saçımı tutu ama tutup bağırarak bırakması bir olmuştu eli yanmıştı.Sinirlenmenin faydaları diye düşünüp ona yumruk atmaya çalıştım ama başarılı olamadım ama o bana çok güzel bir yumruk atmıştı.Kollarımdan tutup “Pes et ufaklık” dedi.
“Asla pes etmeyeceğim.”diyerek kasıklarına tekme attım inleyerek yere dizlerini üzerine düştü.Gülerek ayağı kalktı ve “Sabah bahçede öldürdüğüm kadın ablan mıydı? Öyleyse hiç benzemiyorsunuz hiç mücadelesi değil öldürmesi çok kolay oldu.” Sanki benim sabrımı zorluyor gibiydi ”zavallı annen oda öldü değimli hem de seni korumak için ne kadarda yazık.”Artık bu adama dersini vermem gerektiğini düşünüyordum onun bana tekrar saldırmasına izin vermeyecektim.
“Tamam yeter artık bana vicdan azabı çektirmeyi bırak.”gözlerimden yaşlar gelmişti.Bana gülerek
“Hadi ama ufaklık ben seni bu azabından seve, seve kurtarırım diyerek bana yaklaşmaya başladı.Adam gerçekten salaktı numarayı yutmuştu.
“Bunu gerçekten yapar mısın?”
“Zevkle.”Bana doğru yaklaşmaya başladı boynumu tuttu tam kırmaya çalışacakken zırhıma sakladığım hançeri çıkarıp boğazını kestim tepki vermesini beklemeden hançeri göğsüne sapladım o kadar çok öfkeliydim ki adamın yere yığılmasına ve ölmesine rağmen onu delik deşik etmeye devam ediyordum.Ceset kanlar içindeydi çoktan ölmüştü adamın kanı bana bulaşmıştı öfkemi çıkarmak için bağırarak hançeri saplıyordum.Ama arkadan biri beni koltuk altlarımdan tutup kaldırdı ve hançerin elimden düşmesine sebep oldu.Arkamı dönüp ona saldıracaktım ama beni sımsıkı tutuyordu ve yüzünü görmeyi başardım.
“Angel sakin ol benim Erik.”
“Erik sen iyisin.” Diyip ona sarıldım ona bir şey olduğundan korkmuştum.Bana sarıldıktan sonra güçlü kollarından ayırarak
“Sen iyi misin…kan üzerinde kan var ne yaptı sana Angel çabuk söyle ne yaptı sana !!”
“Erik sakin ol bu benim kanım değil onun kanı.” Diyerek yerde yatan cesedi gösterdim.
“Sanırım ona dersini vermişsin ama konumuz bu değil ve seninle sonra görüşeceğiz sözümü dinlemedin seni hemen buradan götürmeliyim gel benimle.”
“Olmaz babamı bulmalıyım Erik.Annem…ona ne olduğunu söylemeliyim…”
“Annenin cesedini gördüm Angel çok üzgünüm.Seni babana götüreceğim.”Silahlarımı yerden aldım babamı bulmak için sarayda koşturup duruyorduk babam taht odasındaydı Lanet olsun ! göğsüne bir kılıç saplanmıştı başında da bir asker duruyordu.Erik benden önce davrandı ve yaptığı büyüyle askeri öldürdü.
“Baba !!”
“Angel…senin burada ne işin var Annen nerede?”
“Baba…annemi öldürdüler.”Babam şok olmuştu gözleri dolmuş ağlıyordu.Bir süre sonra
“Kaç Angel Erik seni buradan götürsün kaçın ve kralımızı kurtarın…sen herkes den farklısın yaşamalısın” Erik’e bakarak ”ona sahip çık hep yanında kal…Bana söz ver Erik.”
“Söz veriyorum efendim.”
“Baba…”oda sözümü tamamlamama izin vermedi.
“Sen en değerlisin ve en güçlü asla pes etme seninle gurur duyuyorum kızım…”Babam kollarımın arasında can vermişti…
“Sana söz veriyorum baba bize bunu yapanlardan intikam alacağım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İntikam Meleği(Düzenleniyor)
AléatoireAy Tarafindan güçlendirilmiş Bir prenses Ne Kadar tehlikeli Olabilir .Kralı gözleri Önünde yok Edildi ailesini kaybetti ziyaretinde o bir söz verdi ailesine ziyaretinde kralına bunu yapanlardan intikam alacak o bir intikam meleği ...
