CHAPTER THIRTEEN
Curt's POV
Ugh!
Hawak ko pa pala kamay niya.
Sabay namin binitawan!
Grabe!
First time ko silang makasama pero ang dami ko ng kasalanan.
Walk-out si Viel.
HAHAHA.
Tawanan pa sila.
Then?
Nagpaalam yung girls na magluluto daw ng breakfast!
Inaya muna ako nina Chad sa Sala.
"Ikaw ah!" -- Sila.
Nahiya naman ako dun!
Kainis naman.
Upakan ko kaya mga to.
O kaya ipasalvage ko?
Joke lang! Friends ko sila.
*Evillaugh*
=.=
"Sige pa!"
Naasar na ako! XD
"Uy! Parang si Viel lang. Bagay talaga kayo." -- Sila.
Ay? Nang-asar pa.
"Guys? Food is ready!" -- Rein.
Ayan! Natahimik na! Basta pagkain talaga.
We went in the kitchen.
"Oh? Curt tawagin mo muna si Viel." -- Pakiusap ni Rein.
"Okay. :) " -- Ako
Tawagin lang naman dba?
"Yieee! Good Luck. HAHAHA." -- Friends.
Sabay dapat?
Para ganun lang!
"Mga sira! Tumahimik kayo!" -- Ako
And lumabas na ako para tawagin si Viel.
*knock*
*knock*
"Viel?" -- Ako
Wala yata siya?
"Bakit?" -- Ako
Ayun! Kinabahan ulit ako.
Baka kinidnap na siya o kaya hostage!
Hala. OA na. OA!
"Breakfast is ready. Baba na daw."
"Okay." -- Viel.
Then?
Lumabas na siya and sabay na kaming pumunta sa dining room.
*tingin lahat sa'min*
AWKWAAAAAAAAAARD!
May 2 seats.
So? Tabi kami.
*Smirk*
Inurong ko yung chair for her to seat.
Tahimik pa din sila at nakatingin sa amin.
Problema nila?
"Thanks." -- Viel.
BINABASA MO ANG
The SWEETEST Accident
Teen FictionLove. Love. Love. Love is like a rosary, full of mysteries. Love is happiness. Love is everything. Naku! Ang daming kahulugan. Pero sa tutuusin Love is really undefined. Love is easier to spell than to explain. Sa totoo lang, maraming nababaliw dy...
