CHAPTER THIRTY-EIGHT!
"Viel? Okay ka lang?"
"Okay lang." -- Kung alam mo lang kung gaano kasakit to. T.T
"Namimiss mo si Curt no?"
Ayan na naman ang mga traydor na luha.
"Bakit kailangan niyang umalis matapos niyang sabihin yun? Bakit ganun? Bakit di ko maiwasang isipin siya? Tanga naman oh!"
"Viel? Bakit? Di kita maintindihan."
"Ewan ko. Di ko din maintindihan. All this time iniiwasan ko to. Pinipigilan ko kase alam ko masakit. Pero eto. Nangyari din."
"?"
"Hindi pa ba halata Rein? Iniwasan ko to. Iniwasan kong mahulog. Pero lintik na puso! Nahulog pa din ako Rein." *Hug* *Sobbing* "Alam mo pa kung ano ang masakit? Nagkakaganito ako knowing na wala naman dapat ikaganito. Na wala naman akong karapatang magkaganito dahil kahit ilang ILOVEYOU pa ang sabihin niya hindi pa din mababago ang katotohanang walang namamagitan sa aming dalawa, na sa mata ng lahat magkaibigan lang kami."
ThirdPerson'sPOV.
Habang lumilipas ang mga araw, lalong narerealize ni Viel na talagang nahulog na siya kay Curt ng hindi sinasadya. Ito ang pinakainiiwasan niya.
Ang mahulog.
Dahil..
#Flashback..
May isang babae na sobrang friendly.Halos lahat yata kaibigan niya. Mahilig din siya sa racing. So, one time sa panunuod nila ng racing may nakilala siyang boy. Si Patrick, na naging idol niya. One time, nilapitan siya nito na kinagulat niya. Tinanong niya ang pangalan nito at naging malapit sila sa isa't isa. Nagtapat ito sa kanya at nanligaw. Pero naaksidente ito at nagkaamnesia. At nang araw na sasagutin siya ni Viel ito nangyari. Na halos lamunin nang lupa si Viel. Ikaw ba naman na inalagaan niya ito ng ilang araw sa hospital at pagkagising ni Patrick ibang saya at halos yakapin siya sa tuwa ni Viel ngunit wala itong expression at tanging "MISS? SINO KA?" ang tatambad at ipapamukha sayo. Labis itong dinamdam ni Viel. Halos hindi na siya makakain at makatulog. Simula noon, halos layuan na niya ang mga lalake.
#EndofFlashback.
Viel'sPOV..
Kainis. Iniiwasan ko to! Nangyayari na naman.
Iniwan na naman ako.
Sa huli, ako pa din ang talo.
Tinry kong maging manhid.
Ginawa ko lahat para malayo sa kanya.
Pero nangyari pa din, at eto ako.
Iniwan na naman. T.T
--------------------------------
"Viel? Labas tayo."
"Kayo na muna Guys. Marami pa akong gagawin."
"Sige na Viel." -- Shin.
"Okay lang. Kayo na muna."
"Sasama na yan! Sasama na yan." -- ALL.
"Hindi niyo ba naiintindihan? Marami akong gagawin. Pabayaan niyo muna ako."
"Viel? Bakit ka ba nagkakaganyan?"
"Dahil sa kanya, dahil kay Curt?"
"Curt. Curt. Puro na lang siya! Ayoko ng marinig ang salitang Curt! -.-" *walk-out*
"Rein! Hayaan muna natin siya."
"Nahihirapan siya Reick."
"Alam ko, masakit din sa'tin to. Pero may tiwala ako kay Curt."
"What do you mean?"
"Kase..."
-------------------------------
"Megaaan! Tara lunch. :)" -- Shin.
Pagkakita kay Stalker.
"Babe? Tara na." XD
"Hindi ka na talaga tinigilan no?" Bulong ni Shin.
"Ayan na siya! Sa likod mo."
Hindi naman makatingin sa likod si Megan.
Napayakap na lang siya kay Shin.
"HAHAHA. PDA ka Babe."
"Shiiiiiiiiiiiiiin!" --Megan.
BINABASA MO ANG
The SWEETEST Accident
Novela JuvenilLove. Love. Love. Love is like a rosary, full of mysteries. Love is happiness. Love is everything. Naku! Ang daming kahulugan. Pero sa tutuusin Love is really undefined. Love is easier to spell than to explain. Sa totoo lang, maraming nababaliw dy...