The SWEETEST Accident

CHAPTER FORTY-EIGHT

CHAPTER FORTY-EIGHT!

Viel'sPOV..

"Viel? Tara kain?"

"Sige! Wala akong gana."

"Osige. Baba ka na lang if gugutumin ka."

--

Wala akong gana. Ewan, bakit! -.- Hayy. I just rested my head with my hands on my desk.

After a couple of minutes. May yabag akong naririnig.

O.o??

Multoooo?

Then parang may malamig sa kamay ko and parang may naglagay ng something sa desk ko.

"Bakit wala kang gana?"

Curt?

Pagkataas ko ng ulo ko, nakaupo na siya sa harap ko and may sandwich and water sa harap ko. Kaya pala malamig. -.-

"Ahm. Wala, ewan."

"SAY IT."

"What?"

"Na gusto mo lang akong makita. And makita mo lang ako, masaya ka na."

"Wooh! Ang hangin dito. Grabee."

"HAHA. Just wanna make you smile."

"*sigh* ThankYou dito."

"Basta ikaw. Wag ka na magpapalipas, mangangayayat ka. XD Joke! Aalagaan kita hanggat kaya ko."

"O.o? Gutom ka no?"

"Namiss kita Viel. Namiss ko to. :) Sana bumalik pa yung dati."

He held my hands.

"Ayoko ng malayo sayo. Wag na ha. Hanggang ngayon di pa din talaga kita matiis! I can't stand not minding you."

"Kumain ka nga! I also just wanna say SORRY kung di man lang kita pinakinggan. Totoo ba talaga yun na pumunta ka dun para kausapin ang parents niya at hindi para magpaksal?"

“Yes, do you want a proof?”

Kinuha niya yung phone niya and called someone.

“Hi Kim! I’m with her, can you talk to her? Ayaw niya maniwala sa’kin.”

Sabay pout and napangiti naman ako dun.

Kaso, ipapakausap niya sa’kin yung girl?

Inabot niya yung phone niya.

“H-hello?”

“Hi Viel Darling!” Wew? Kilala ako? Parang ang bait nito? “Before anything else I just wanna say na hindi kami kinasal. Baliw ba naman yan! Puro ikaw bukambibig, paano ako magkakagaanang pakasalan siya? HAHAHA. Pero may boyfriend ako and friends lang talaga kami niyan. Tapos lahat ng balak niyan at mga moments niyo sinabi pa sa’kin. Nanghingi pa nga ng advice e. Naiinis da kay Shin. Selos yun! HAHAHA.”

Natawa naman ako dun.

“Ganun ba Kim?”

“Oo naman girl. Walang araw na lumipas na di ka niya sinasabi sa’kin. Kakarating pa nga lang e gusto ng umuwi. Kung di lang niya kinailangan kausapin sina Daddy e. Halos masuntok siya pero di niya ininda. Pinaglaban ka pa din niya. Wag mo na pakawalan yan. HE REALLY LOVES YOU VIEL.”

I’m flattered, I love the last sentence. <333

“ThankYou dito Kim.”

“Welcome. Baliw na baliw yan sayo Viel. XD BYEEEEEEEEE.”

“HAHAHA. Mukha siyang mabait.”

“Yep, she really is kind.”

“And bubbly.”

“OO, sobra. Madaldal pa.”

“And beautiful.”

“Definitely!”

Aww. Curt. L

“Don’t be sad. She’s kind, which I did also saw to you. She’s bubbly pero mas gusto ko yung pagkamasungit mo. She’s beautiful but you’re gorgeous. And ikaw lang ang mahalaga because you Viel, made me felt this way. You are the one I love and will be with till my last breath.”

Kinilig ako dun. Promise! Do he really need to make me feel this way? <3

Mas lalo akong nafafall. CURRRRT!

*hug*

--

This day. <3 Ang ewan. Corny niya. XD Seriously, pero kahit papaano effort niya ah! And may sinabi siya na di ko alam ang irereact ko. XD

"Viel? Importante ka sa'kin. Ayaw na kita mawala. And whether you like it or not liligawan kita. *smirk*"

Naku? Ano bang dapat ko ireact dun? Kainis. Seryoso ba siya? -.-

One time hinatid niya ako sa bahay, naglalakad lang kami.

Under this hundred year old trees. Ang saya ko ngayon. Di ko na talaga maikakailang nagmamahal na ako. Hindi ko siya natiis.

Hindi ko natiis na di siya pansinin, kahit anong gawin kong pagkukunwaring wala akong nararamdaman for him. Lumalabas pa din ang totoo! Pag-ibig na nga ba ito?! Oo, Inaamin ko.

May nakita kaming mga girls. Ang gaganda, no doubt.

"Ganda nila no Curt!"

"Tss. Mas ikaw."

"Ows? Di nga! Tignan mo sila oh."

"Ayaw. Sayo lang ako Viel. :p"

"Yh? Baliw. Tss."

"Tsaka! Don't worry Viel. Maganda man sila meron ka namang pag-aari na wala sila."

"Bola Curt. Eh? Ano naman yun?"

"Tinatanong pa ba yan? Edi.. AKO! *wink*"

Natawa na lang ako. Ewan. From serious to corny. XD

He held my hands until I'm home.

Curt'sPOV..

Everytime I see her, I'm happy. The smile. The face. Her voice. Makes my day. <33333

I’m thankful na God let me pass all those struggles. And di ako nagsisising ginawa ko yun kasi worth it ang kapalit.

Masaktan man ako, malaman ko lang na mahal niya ako! Worth it na lalo. <3