Let's Pretend

2. Angel's Special Request

"Three fucking weeks. It's almost been a month," ang panimula ng ranting ko. "Ganun na ako katagal 'di kinakausap ni Boss ABC."

Napabuntung-hininga ako. Napailing naman si Angel.

Sa loob ng Starbucks, kitang-kita ang ulo ko. I was the only person there who sported green highlights on my light brown hair. Either I looked like Amanda Bynes on her depressed and unstable state or an ADHD guy screaming for everyone's notice.

I prefer the latter. Because I was always trying to get Boss ABC's attention. For days ago.

"What have you done ba?" tanong ng mahal kong pinsan. "By the way, you look like Glitch with that green highlights."

I made the duckface. "Glitch? Of Dance Central?"

"Exactly," wika ni Angel. Lumingon siya sa may counter. "Holy bitchness, tagal naman ng order natin..." Tumaas ang kanyang kilay. Kapag nagtataray si couzy, nagiging mala-Donya Santibañez ang kanyang persona. True fact.

Mukhang narinig ng Starbucks crew ang ranting ng equally insane kong pinsan. Ora mismo ay dumating ang aming order.

"One mocha java chip for Miss Angel and one dark mocha for Sir Yandao..."

Napa-tsk tsk tsk ako. "Really broadcasting my name huh?" asar kong hirit sa kanya. I just hate my name. "You should just say Yellow. Or Y."

"Y? Why?" nakangiting tanong ni Angel sabay pakawala ng girly giggle. "Speaking of why, oh why na nga ba kasi kayo nag-away ni Your Highness?" tanong niya.

Ini-explain ko ang napag-usapan namin ni Boss ABC sa kanyang 'confession room' weeks ago. After kong lumabas sa kwartong iyon na humiliated and defeated, nagsimula na akong deadmahin ng mysterious head ng detective agency.

"E kasi naman e, you're being a dickhead," casual na wika ni couzy. Sip ng iniinom. "Para kang si Agent D."

Sumimangot ako. Dickhead talaga? Nag-sorry na nga ako e.

Walang ibinigay na mission sa akin, contrary sa sinabi niyang 'in due time' na yan. Maybe 'in due time' for him is after ten years. Damn. Halatang umiiwas si boss sa akin. Noong minsang magpatawag siya ng meeting, itinaon niyang wala ako (I was outside, buying a yogurt 'coz goddamn it, I was craving for yogurt at that time). And hindi na ako nakarinig ng anumang pangungumusta sa kanya.

So I tried to get his attention. I dyed my hair fuschia pink... back in college kasi ay ayaw na niyang ginagawa kong katatawanan ang buhok ko, so I bet na he would call me on his office after that stunt I pulled out. It didn't happened. Deadma lang siya sa stunt ko.

I need a better one so minsan, pumasok ako in disguise... as taong grasa. The fuck. Muntik na akong patayin ng co-agents ko dahil hindi sila makapaniwalang nakapasok ang isang outsider sa well-guarded agency namin. For the second time, deadma lang si Boss ABC sa palabas ko. At naging laughing stock lang ako buong araw. Ako na ang pinakaguwapong taong grasa, bow.

Hindi na ako agent. Para na akong clown. Attention-seeking motherfucking clown.

Uminom ako ng kaunting dark mocha. "This is bullcrap, sobrang hirap i-please ni boss! Paano ko ba huhulihin ang loob niya..." inis kong wika sa aking cousin. "Ang hirap-hirap-hirap-hirap-hirap..."

"Repeat ‘till fade. That sucks," comment ni Angel at muli itong humigop sa kanyang frappe.

May ilang fans niya ang lumapit sa aming table at nagpa-autograph. She attended their requests.

"Boss really wanted you to feel very guilty, couzy..." pagpapatuloy niya, habang ang mga mata niya ay naka-focus sa pinipirmahang pictures  at magazine pages. "I pity you..."