I miss our hugs

This is him

Niall
Geschrokken knijp ik in Kevin's handje. Er knallen allerlei dingen tegen de lift aan, en er komen ook deuken in. ,,Don't be afraid Kevin, I'll safe you.'' mompel ik tegen de nog slapende Kevin. Ik heb hem nog steeds knuffelend vast, en zit inmiddels in het midden van de lift. Ik voel dat er veel gebeurd met de lift, en de omgeving. Avery. Waar zou zij zitten? Zal ze al dood zijn, of rennen voor haar leven? Ik voel dat we met een grote snelheid door de lucht heen vliegen. Met een harde, oorverdovende knal komen we terecht op een stuk grond. De rechthoekige lift kan je nu eerder 20 hoekig noemen, de deur staat op een kiertje door de knal en overal is het donker. Nu begin ik pas te realiseren dat ik in een ruimte zit, waar de deur misschien niet meer open kan gaan. Door mijn gedachte begin ik te hyperventileren. Adem in... Adem uit... Adem in... Adem uit... Het werkt voor geen ene meter.

Kevin wordt langzaam wakker. Wanneer hij mij hoort hyperventileren voel ik zijn klamme handjes om mijn nek heen. ,,Don't be afraid Uncle Niall.'' zegt hij. ,,Nothing can hapen, we're safe. And I'll safe you if something goes wrong!'' glimlacht hij en hij geeft me een knuffel. Een traan rolt over mijn wang. ,,Are you crying?'' ,,Yes, I am.'' glimlach ik. Ik weet niet of het komt door hoe beschermend Kevin deed, of om mijn stomme angst. ,,Are you okay now?'' Kevin pakt mijn hand vast. ,,Yeah, thanks big boy.'' antwoord ik. ,,I'm not a big boy. I'm a child. But daddy said that I'm a big boy when I'm smart enough to handle life.'' Het valt me wel op, hoe slim Kevin wel niet is. ,,Then you are a big boy.'' Glimlach ik, ondanks dat het donker is. ,,Really?'' zonder Kevin te zien, weet ik dat hij zijn grote puppy ogen opzet. Zonder te antwoorden neem ik hem in een knuffel. ,,I'm happy I met you, otherwhise I would be dead.'' mompelt Kevin. ,,Same to me.''

[ 1 DAG LATER ]

,,Uncle Niall! Uncle Niall!'' hoor ik Kevin roepen. Gapend open ik mijn ogen, door de kier in de lift valt een straaltje licht. We hebben gisteren met al onze kracht geprobeerd de deur te openen, maar niks helpt. ,,What's up little pigeon?'' vraag ik glimlachend. ,,Listen! There are people trying to find us!'' roept Kevin enthousiast. Ik luister aandachtig en hoor scheppen rommel opruimen. ,,Should we scream for help?'' vraagt Kevin. Ik knik en samen beginnen we te schreeuwen. ,,Help! We're stuck in an elevator! Help us! We're here!'' schreeuwen we zo hard als we kunnen. Zwijgend wachten we op een antwoord. ,,We'll find you! Stay calm!'' schreeuwen de mensen terug.

Zwijgend kijk ik Kevin aan. Zijn buik rommelt wat, en verbaast kijk hij ernaar. ,,Never had hungry?'' vraag ik grinnikend. ,,No.'' glimlacht hij. Ik schuif de reep naar hem toe. ,,Eat it.'' mompel ik terwijl ik weg kijken. Zelf heb ik zo'n honger, maar Kevin gaat dit keer voor. ,,You want it too!'' grinnikt Kevin. ,,Yeah, but you're still growing.'' ,,So? You also need food!'' Hij breekt een stukje af een geeft het aan mij. Dankbaar neem ik het aan. ,,I'm thirsty.'' mompelen ik en Kevin tegelijkertijd.



Liam
Niall is nu ongeveer anderhalve dag weg, waarheen weten we niet. Hij zocht dat ene meisje, maar het kan goed dat Niall nu op straat, onder een hoop rommel ligt te bloeden. We zijn allemaal bezorgd, alle optredes hebben we afgezegd, en zelfs met fans gaan we nu niet op de foto. Louis heeft zich sinds dat Niall weg is, op zijn kamer opgesloten. We mogen wel binnenkomen, maar Louis wil er niet uit komen. Harry en Zayn zijn nu al zeker 5 uur weg om Niall te zoeken en ik zit op Internet research te doen.

Niall leek echt wanhopig toen hij in de auto zat, hij moest dat meisje zoeken. Ik kon dan wel niet uit zijn ogen halen, of hij haar leuk vond, maar er was iets speciaals aan haar.

Harry
Zayn en ik scheppen de laatste stukken rommel weg. Met een zucht wrijf ik mijn voorhoofd schoon. ,,Are you in here?" roept Zayn en hij schuift zijn hand door de lift gleuf. ,,Yeah, we're here! C'mon Uncle Niall! Wake up." zegt een kinder stemmetje. ,,Niall?" ik kijk Zayn vragend aan, maar die haalt ook zijn schouders op. ,,Give me Nando's." mompelt Niall in zijn slaap. ,,Yeah, that's Niall." grinnikt Zayn en we proberen met onze scheppen de deur open te krijgen.

Na zeker 3 kwartier gaat de deur met een harde knal open. Niall komt er als eerste uit gerend. Niall trekt ons in een knuffel. Zo staan we zeker 3 minuten en dan voel ik dat nog iemand zich bij ons voegt. Ik kijk op en zie dat een 6 jarig jongentje met bruine haren ook zijn armpjes om ons heeft geslagen.

,,Let's go home." Hoor ik Zayn na een minuutje glimlachen.

Niall
Glimlachend til ik Kevin op mijn schoot. Zayn zet de radio aan en rijdt de parkeerplaats van het hotel op. ,,We're here." Mompelt hij en hij zet de auto uit. Ik haal Kevin uit de auto en hand in hand lopen we naar onze kamers toe.

Zayn, Harry en Louis slapen op één kamer, ik en Liam op een andere. Vandaar dat Kevin ook bij mij mag slapen. ,,Are you nervous?" Vraagt Kevin fluisterend. Ik besef dat ik lichtjes zit te trillen. ,,A bit." Glimlach ik. ,,Why? You're friends already like you." Grinnikt Kevin en we lopen verder.

We blijven met Harry en Zayn voor de goede kamer staan. ,,Oh, Louis locked himself up in his room." Mompelt Zayn nog voordat we naar binnen gaan. Wanneer we binnenkomen kijkt Liam op van de computer. Zijn ogen scrollen over Zayn en Harry heen en stoppen bij mij. Ik ren op Liam af en geef hem een grote knuffel. ,,I thought you died!" Glimlacht Liam in de knuffel. Ik laat hem los, pak Kevin's handje en loop richting Louis' kamer. ,,Listen Kevin. I want you to go inside, and introduce yourself to Louis. After that you can say you found me, understand?" Leg ik Kevin uit. Hij glimlacht en knikt, laat mijn hand los en verdwijnt in de kamer.

Louis
Mijn tranen kleven verschrikkelijk aan mijn wangen, ik lig nu dan wel pas 2 dagen te huilen, maar het voelt als 10. Ik hoor een klink omlaag gaan, en wat voetstappen dichterbij komen. Mijn hoofd komt onder het dikke laken vandaan. Ik glimlach zwakjes wanneer ik een klein kindje zie. ,,Hello Louis!" Glimlacht het jongentje. ,,Hey, little boy." Ik ga overeind zitten en kijk aandschtig naar het jongentje dat mijn naam weet. ,,I am Kevin, I am 6 years old and I lost my parents in the tsunami." Vertelt hij. Een steek van medelijden komt in me op. ,,Don't worry..." Mompel ik. ,,When the tornado came, someone came to me and we locked us up in an elevator for the safety." Legt hij uit. Ik besluit maar gewoon te luisteren naar zijn verhaal. ,,A day later, your friends found us and now I want you to meet my life safer." Glimlacht het jongentje. ,,Go ahead." Grinnik ik. Hij is de enige die me in 2 dagen heeft laten lachen. Kevin loopt naar de deur en trekt hem open. Een persoon loopt naar binnen. Ik wrijf in mijn ogen en zie dan iemand, waarvoor ik heb zitten huilen.

Niall
Kevin trekt de deur open en wenkt me om in te komen. Louis zit op bed, hij wrijft in zijn ogen en kijkt me dan vragend aan. Wanneer hij goed ziet wie ik ben, schieten zijn ogen open en komt hij op me af gerend. Grinnikend neem hem ik in een knuffel, terwijl ik hem zachtjes hoor snikken. ,,Thanks for surviving." Grinnikt hij en klopt me op mijn rug. We ontbreken de knuffel en dan kijkt Louis van mij, naar Kevin. ,,LET'S GET SOME DINNER!" Roept Louis vrolijk en trekt ons mee naar de 'woonkamer'. ,,Where do you guys want to eat?" Vraagt Liam en hij kijkt iedereen vragend aan. ,,Nando's?" Vragen Harry, Zayn en Louis tegelijkertijd. Ik schud mijn hoofd, dat is misschien een beetje te pittig voor Kevin. ,,Where do you want to eat Kev?" Vraag ik. Zijn ogen beginnen te glinsteren wanneer ik 'Kev' zeg. ,,I want something nice." Het zet zijn ene handje in zijn zij, en de andere wrijft hij over zijn buik. ,,Maybe we could change first?" Stel ik voor. De jongens knikken en ik neem Kevin mee naar mijn kamer. Terwijl ik andere kleding aantrek begin ik na te denken over Avery. Het is oneerlijk, dat zij waarschijnlijk dood is, en wij gewoon gaan feesten. ,,Uncle Ni, are you frozen?" Vraagt Kevin. Ik glimlach en schud mijn hoofd. Terwijl ik een vest aantrek vraag ik:,,Since when do you call me Ni?" ,,Since you call me Kev." Grinnikt Kevin.

,,Okay, let's see..." Mompel ik terwijl ik door mijn shirts heen ga. Ik haal het smalste shirt eruit en geef hem aan Kevin. ,,It's probably too big." Grinnik ik terwijl Kevin het shirt onhandig aan doet. Kevin draait rondjes en glimlacht tevreden, ,,I like it." Glimlacht hij. Hij past zeker 3x in het shirt, maar dat maakt ons niks uit. ,,C'mon." Ik pak zijn hand en samen lopen we naar de jongens toe.

Avery
Glimlachend neem ik nog een slokje thee. Alfred, de lieve man, woont in een krakerig, simpel pand. Hij is echt een lieve man, verteld maar al te graag over zijn leven en volgensmij heeft hij gedaan wat hij wilde doen in zijn leven.

Ook heeft hij voorzichtig mijn wond verzorgd, het ziet er al een stuk beter uit zonder al dat bloed.

,,So you never had a wife?" vraag ik terwijl ik een stukje koek afbijt. ,,No, most of the women are creapy. They only want your money but hey, I don't have it." grinnikt Alfred. ,,But, you said most. Don't you think there is someone out there for you?" Vraag ik. Alfred kijkt me even aan, maar wend dan zijn blik af. ,,Once, I met a girl. Oh, it was like 40 years ago. Her name was Elisabeth and she had beautiful blond hairs. We were in love, but when she said she didn't want children, we broke up." Vertelt Alfred.

Wanneer de thee op is, zet ik het kopje op de salon tafel. ,,Thanks for having me, I think I've to go." glinlach ik zwakjes. ,,Yeah, it's okay. Please visit me again soon." glimlacht Alfred. Ik knik, pak Niall's t-shirt en zwaai nog een keertje. Vervolgens loop ik naar mijn hotel toe. Hopend op een blije Grace. Maar nee, niemand was er.

^.^

Voor mijn studie ben ik na Los Angeles, in Londen gaan wonen. Het bevalt me verschrikkelijk goed. Tenminste, de volledige tijd dat ik hier ben. Dus dat is nu een dag. Aan Grace denk ik nog wel elke dag, Niall probeer ik te vergeten. Ondanks dat hij elke dag 10x op de radio en TV komt, lukt het aardig goed.

Ik heb besloten on Alfred elke vakantie een keertje te bezoeken. Dat kan gemakkelijk, met het geld van mijn rijke ouders. Die vonden het trouwens geen probleem dat ik niet meer thuis kwam, ze waren allang blij dat ik nog leefde.

Mijn dagen zijn tegenwoordig saai, langdurig en absoluut niet levendig. But hey, life is shit.

De deurbel ringt, ik sta brommend op en open de deur. ,,Hi, I'm Megin and I'm your neighbour!" schreeuwt een blond meisje en steekt haar hand uit. Glimlachend neem ik hem aan. ,,Avery." glimlach ik. Zonder het te vragen loopt ze langs me heen. Ze neemt plaats op de bank en klopt naast haar. ,,Tell me something about yourself." Beveelt ze me vrolijk. ,,Fine, I'm Avery, 16 years old, I study art and lost my friend in Florida after a tsunami." leg ik haar uit. Haar ogen vergroten zich wanneer ik vertel over Grace. ,,Tell me more, I'm so sorry for you." mompelt ze. ,,Well, she loved 5SOS, so we went to their concert. Just before we wanted to go, the tsunami came. I lost her and met a boy, Niall. From One Direction, but I also lost him later." Ik bijt zachtjes op mijn lip. Het is een ongelovig verhaal. ,,Freaking story." mompelt ze en ze geeft me een ongemakkelijke knuffel. ,,Now, tell me about you." glimlach ik. Ze knikt en begint met haar verhaal.

,,Megin, 17 years, I like make-up and friends. I study nothing, I work at Starbucks... Oh, and I come from the Netherlands." glimlacht ze. Mijn mond valt open, ,,Dus je kunt me verstaan?" mompel ik grinnikend. Ze knikt lachend. ,,Cool." mompel ik zachtjes.

Het blijft even stil. ,,Hey, ik heb 2 kaartjes voor One Direction, misschien wil je mee, omdat je Niall kent?" vraagt ze. Ze weet niks over het gedoe dat Niall me liet stikken, dus nee zeggen gaat moeilijk. ,,Graag." glimlach ik. We zeggen elkaar gedag en dan gaat Megin weg. Niall herkent me toch niet, de zaal is zo groot.

Niall
Ik houd Kevin's handje vast. Eergisteren, na het avondeten ben ik meteen met hem naar het hotel gegaan. Hij is moe, en vaak verdrietig. Ik probeer hem dan op te peppen, wat soms aardig lukt. Louis en Kevin lijken langzaam een band op te bouwen, hoe kan het ook, wanneer er een lief jongentje Kevin heet.

,,Uncle Ni, did you find your friend already?" Ik kijk op en schud mijn hoofd. Ze is dood, er zijn 200 lichamen gevonden, het kan niet anders. Waarschijnlijk wil ze me niet eens meer zien, ik heb haar kei hard laten stikken. Morgen is weer het eerste optreden sinds de tsunami. Ik hoop dat Kevin goed kan omgaan met alle druk. Ook heb ik al een twitter account van Kevin aangemaakt. Gewoon, voor als hij beroemd wordt.

Kevin is ineens verdwenen. ,,HELP!" hoor ik zijn bekende stem ineens schreeuwen. Ik ren naar de voorkant van het vliegtuig en mijn ogen springen open wanneer ik zie wat ik daar aantref.

[A/N]
Words: 2416

Vote? Comment? Read? Follow?

BELANGRIJK BELANGRIJK
WEDSTRIJD VOOR EEN ROL IN DIT BOEK

Vul in:

Naam:
Leeftijd:
Looks:
Nationaliteit:
Rol:
Karakter:

JE WINT EEN SHOUT OUT EN EEN ROL IN DIT BOEK DAT MAAR DOOR 1 IEMAND WORDT GELEZEN WHOOOHHOOOO!