Chapter 8: Torn
---
Sometimes you have to accept that people's part in your story is over.---
Chen's Point of View
"Di nga?" Di ko makapaniwalang tanong kay Chanyeol. Andito siya ngayon para ipagmagaling na lagi na niyang makakasama si Tiffany.
Sus. Itatali ko nalang si Hyoyeon sa akin. Edi tapos ang usapan. Eh asa naman ako diba?
"Ha! Ang gwapo ko kasi kaya ganoon." Sabi pa niya. Nakakarindi naman yung sinasabi niya. Pero kahit ganoon ay ang swerte niya dahil nga nakasama niya si Tiffany.
Lumabas nalang ako ng LR namin. Shit. Namiss ko yung LR namin dati! Putcha naman kasi eh. Buti nalang at may class yung halos lahat para walang hahabol sa amin na mga babae. Nagsuot naman ako ng cap, facemask at shades para naman may disguise kuno ako. Lakas kong makasuperstar.
"Nakakapagod." Sabi ko sa sarili ko. Pumunta nalang ako sa dance studio or dance club nila Kai na ayaw kaming tanggapin. Sus, kami kaya ang dancing machines ng EXO.
Pinihit ko yung doorknob at napangiti ako ng makita ko na di ito nakalock. Today, I will be the Chensing Machine. Panindigan ko na ang kakapalan ng mukha ko!
Pumili naman ako ng isa sa kanta namin. Nagfreestyle nalang ako, bahala na. Basta mailabas ko lang yung stress ko sa buhay.
Naramdaman ko naman na may nanonood sa akin kaya napatigil ako. "S-sorry! Maling room yung pinasukan ko."
I looked at her. "It's fine." Mahinang sabi ko. "Y-you can stay if you want."
Alam kong hindi niya gagawin yun. "Kuya naman! Englishero ka! Dudugo ilong ko sayo. Sige papanuorin nalang kitang magsayaw."
Napangiti naman ako sa sinabi niya. "I'm Hyoyeon." She said. Sus. Malamang, alam na alam ko yang pangalan niya, kahit nga account niya sa social media !
Tumango lang ako sa kanya. "Can you dance?" Tanong ko sa kanya. Pinandigan ko naman ang pagiging englishero ko dito.
Umiling naman siya. "Well dati. Nawala yung passion ko. Focus muna ako sa studies ko at sa mga kaibigan ko." She said with a smile.
I sat across her. Kahit na halos 6 meters lang ang pagitan namin ay masaya na ako na nakita ko siya. "Why?" Curious kong tanong sa kanya.
"Hmmm. Ganon talaga siguro." She said with a smile. "Student ka ba dito?"
Natigilan naman ako sa sinabi niya. Hinubad ko yung cap na suot ko at shades. Napatingin naman siya sa akin. "Hyoyeon.."
Hindi siya umalis sa kinatatayuan niya. Wala akong makita na kahit anong expression sa mukha niya. "Kim Jongdae."
Putcha. I felt goosebumps suddenly. "B-bakit?" Tsk. Pagdating sa kanya ay nagkakautal-utal ako.
She walks towards me. Huminto siya sa harap ko. The next thing I know is that she hugs me. Totoo ba? Yinakap ako?
Ilang seconds din yun kaya naman yung puso ko ay nagwawala na. Tumawa naman siya sa akin. "Well, I hope hindi na tayo ulit magkita." She said.
Ano daw?
"Eto nga pala yung isang suntok, downpayment sa pang-iwan mo sa akin sa ere."
At sinuntok na niya ako sa mukha. The next I know, I'm kissing the floor.
Putcha. Love hurts.
---
Hyoyeon's Point of View
BINABASA MO ANG
We were Liars || ExoShidae
Fanfiction| ReaLies Series: Second Installment | Completed as of April 28, 2018 "Walking away is not the best thing you can do." They are Girls Generation. They are Exo. This is the second part of their story. Her side: Taeyeon: Everybody has a chapter they...