Logan rende met mij naar huis, hij hield me stevig vast en gromde boos. Eenmaal thuis gooide hij me op de bank en staarde me hijgend en grommend aan. Ik slikte, en ik wist niet wat ik kon verwachten. Op het moment dat ik recht wilde zitten sprong Logan op me af. Zijn knieën naast mijn benen en zijn handen langs mijn hoofd.
We staarden elkaar aan voor een minuut tot ik me ongemakkelijk begon te voelen. Ik wilde net wegkijken toen Logan over mijn hoofd aaide. Ik werd er wel rustig van maar ik begon het best warm te krijgen. Logan kwam voorzichtig dichterbij en likte mijn wang. Ik lag daar maar wat geschrokken te kijken tot Logan naast me ging liggen en zijn armen om mijn middel heensloeg.
"K-kan je eigenlijk wel p-praten?" Vroeg ik fluisterend.
Logan hield me steviger vast.
Toen bedacht ik me opeens iets.
"Eh...c-can you t-talk?"
Misschien dat engels zou lukken. Logan liet zijn nagels voorzichtig over mijn rug glijden.
"yeah, but....not.....eh..good." Ik keek hem verrast aan en lachte.
"T-that's okay, and i can f-finally hear y-your v-voice." Ik begon te blozen. "S-sorry, that s-sounded w-weird."
Ik begroef mijn gezicht in zijn vacht en zuchtte.
Ik hoorde Logan grinniken. "...i'm....happy...that i can......talk to......eh..someone, and you...eh...understand me..so...yeah..hehe." Ik lachte en vroeg hem of ik wat vragen mocht stellen. Logan knikte.
"Eh...why do you k-kill humans?" Vroeg ik hem.
Logan keek me aan. "Because....i'm hungry...and...i need something...to eat, but i....also....eat humanfood." Hij keek me met een onschuldige lach aan waardoor we allebei in de lach schoten.
Diezelfde avond leerde ik hem om wat beter te praten, en hij leerde het best snel.
Samen keken we hoe de weerwolven door het dorp rondzwierven en we aten wat lekkers.
Ik zat met een zak paprika chips en Logan met bacon chips.
"Hey, Logan?"
"Hm?"
"Do you think the other werewolves speak english?"
Logan keek me aan en knikte.
"Yes they do, but they're to lazy to talk." Hij grinnikte en propte een hand vol chips naar binnen.
"Do you think they will talk to me, instead of killing me?"
"I don't know, maybe, what are you planning to do?"
"Nah, maybe i can teach the humans how to communicate with them."
Logan keek me aan en lachte. "Good luck with that."
Het werd steeds later en we begonnen moe te worden, dus besloten we om te gaan slapen. Logan mocht in de kamer en grote bed van mijn ouders slapen en ik ging naar mijn eigen kamer.
Die nacht werd ik wakker van de kou. Ik heb namelijk geen verwarming, dus ik liep naar Logan's kamer.
"Logan? A-are you asleep?"
Ik hoorde een zachte kreun. "No, can't sleep?"
"I'm cold."
"Come here, you can sleep with me."
Ik liep naar het bed toe en kroop erin. Ik ging tegen Logan aanliggen en kreeg het meteen warm. Zijn vacht houd veel warmte vast dus het is best handig, zo'n weerwolf als vriend.
Ik voelde hoe hij zijn armen om me heen sloeg en mij stevig tegen zich aan drukte. Niet veel later vielen we in slaap.
Ik werd de volgende ochtend wakker gemaakt door een blije Logan. "Hey, wake up, little red."
Ik keek hem verbaast aan. "L-little red?"
Logan knikte enthousiast. "Because your eyes are red, and sometimes your face too." Hij grinnikte en gooide de deken van me af. Een koude rilling liep over mijn lichaam en probeerde de dekens terug te krijgen.
"Ah ah ah, bad Jason, my blanket." Zei hij.
Hij duwde me van het bed en rende de woonkamer in. "change your clothes, you have to go to school." Riep hij.
Ik zuchtte en deed wat hij zei.
"Bye Logan, and behave, and don't burn down the house please." Riep ik toen ik de deur uit wilde lopen.
"Yeah yeah, now go, little red."
Het was vrijdag en bijna kerstvakantie. We hoefden dus niet te werken, maar wel dingen maken, zoals kerstcakjes en zo.
Er waren ook optredens van beroemde mensen, bijvoorbeeld Guus Meeuwis.
Met z'n allen zongen we mee tot ik op mijn schouder werd getikt. Ik draaide me om, en daar stonden Dipper en Mabel. "Heyyy, Mabel, Dipper."
We gaven elkaar een knuffel en zongen met z'n drieën verder.
Mabel en Dipper zijn vrienden van mij, maar omdat ik me altijd afsluit van iedereen ging ik niet zo veel met ze om. Het zijn tweelingen, en allebei weer een ander karakter.
"Hey, willen jullie straks met mij mee naar huis?" Vroeg ik ze.
Ze knikten blij en zongen vrolijk verder.
De bel ging en het was nu vakantie, met z'n drieën liepen we naar mijn huis.
"Oh ja, een ding....eh, jullie houden van mysterieuze dingen toch?" Vroeg ik ze. Ze knikten. "Eh....ik heb een weerwolf." Mabel en Dipper keken me met grote ogen aan. We liepen naar binnen, alleen om een slapende Logan te zien.
"Hij kan geen Nederlands, maar hij spreekt wel Engels." Fluisterde ik.
Ik liep naar Logan toe en maakte hem voorzichtig wakker.
"Logan, wake up, i brought some friends, maybe you want to meet them?"
Logan keek me aan en daarna naar de tweeling.
"You have friends?"
Ik lachte. "Yeah, only these two, and you ofcourse." Ik aaide zijn kop en vertelde Mabel en Dipper hoe ik hem leerde kennen.
Mabel keek naar Logan en toen naar mij. "Hey Jason, vind je hem leuk? Je weet wel, leuk leuk?" Vroeg ze nieuwsgierig.
Ik werd er even stil van en keek weg. "Oooh je vind hem leuk!" Riep ze blij.
Toen keek ze weer naar Logan. "Hey Logan, do you love Jason?" Vroeg ze weer.
Logan was ook even stil. We hoorden Mabel giechelen en Dipper zuchtte. "Meen je dit Mabel?" Mabel giechelde weer en huppelde naar de keuken.
Ik hoorde Jason achter me grinniken. "She's weird, but funny, hey Mabel!" Riep hij.
Mabel huppelde weer blij naar ons. "Yes Logan?"
Logan grinnikte. "Maybe."
Mabel hield haar handen voor haar mond en begon te piepen van enthousiasme.
"Ugh, ben stil jij rotte cavia." Zei Dipper.
Ik keek hem aan en begon te lachen. Logan keek me raar aan. "What did he say?"
"He said Shut up you rotten guinea pig, to Mabel." Logan begon te lachen.
"En jij Jason? Vind jij Logan leuk?" Vroeg Mabel weer aan mij.
Ik zuchtte. "M-misschien?" Ik keek verlegen naar de grond.
Mabel begon weer te piepen.
"Hey, shut up you rotten guinea pig!" Riep Logan opeens.
Hij lachte onschuldig, en daarna schoten we allemaal in de lach.
