Hij beet in mijn hand en rende weg.
Ik schreeuwde het uit, maar geen mens kon me horen, ik was te diep in het bos.
Mijn geschreeuw liet bij Logan opeens een belletje rinkelen.
Hij rende terug naar mij en stortte zich boven op me. Ik schrok van zijn actie en wilde weer schreeuwen toen hij zijn hand op mijn mond drukte. Hij staarde me voor een paar secondes aan en tranen vielen op mijn gezicht .
"Omg i-i'm so sorry, i didn't w-want to hurt you." Hij hield me stevig vast en drukte zijn gezicht in mijn jas.
"I'm so s-sorry." Huilde hij. Zijn stem trilde samen met zijn handen.
Hij pakte mijn hand en likte de wond schoon.
"I have no idea what will happen when a werewolf bites a human." Hij keek be verdrietig aan en stond op.
Hij hielp mij overeind en veegde het bloed en tranen met zijn duim van mijn gezicht.
Hij drukte me tegen hem aan en hield mij zo voor een minuut vast. Hij wilde zich weer terugtrekken maar ik sloeg mijn armen om zijn nek heen en hield hem stevig vast.
"Please, i..." Ik kwam niet verder.
Logan hield me weer stevig vast en legde zijn hoofd op mijn schouder.
"I missed you little red." Fluisterde hij zacht
"I missed you too, you big bad wolf." Logan grinnikte bij de bijnaam die ik hem gaf en wat later liepen we samen naar huis.
--------------------------------------------------------
"Omg hij heeft je gebeten!?" Riep Mabel.
Het was 12 uur in de ochtend en Dipper, Mabel en Bill waren langsgekomen.
Ik had ze alles verteld, en Mabel zocht snel op wat er zou kunnen gebeuren als een weerwolf je bijt.
"Oh nee." Zei ze zacht.
Ik keek haar raar aan.
Bezorgd gaf ze haar telefoon aan mij. "Lees dit."
Stilletjes las ik wat er stond en liet de telefoon bijna vallen.
Mabel pakte de telefoon uit mijn handen en keek weer naar mij.
"Dus ik word voor de helft een weerwolf...." Ik zuchtte.
Logan keek me raar aan.
"I'll become half werewolf, and half human."
Logan keek me geschrokken aan.
Ik keek weer naar Mabel. "Maar hoe word ik dan?" Vroeg ik.
Ze zocht het op haar telefoon en liet me een plaatje zien.
Ik zou dus wolvenoren krijgen, mijn zintuigen worden 10x beter, ik krijg scherpe tanden en nagels, en ik zou een staart krijgen, maar geen onderlichaam en vacht.
Wel een vacht bij mijn staart en oren, maar nergens anders.
"En hier staat ook dat je de weerwolven taal kunt begrijpen." Zei Mabel.
"Maar waneer zou dat dan gebeuren?" Vroeg ik.
"Nadat je bent gebeten zal het in 12 uur moeten gebeuren, en aangezien er al een paar uren voorbij zijn zal het niet lang meer duren, en ze zeggen ook dat het pijn kan doen, met de tanden, staart, oren en alles." Zei Mabel.
Niet veel later begon ik overal pijn te krijgen. Ik lag op de bank opgerold in een balletje en kreunend van de pijn. Logan aaide rustig over mijn rug.
Ik kreeg het warm en tranen liepen over mijn gezicht.
Mabel liep weg aangezien ik mijn broek uit moest doen voor mijn staart die zou komen. Logan legde een deken over me heen en riep Mabel terug.
Alles leek zo lang te duren, en de pijn ging maar niet weg. Ik begon nu te grommen van de pijn en voelde mijn tanden langzaam scherp worden. Ik voelde mijn mensenoren wegtrekken en de wolvenoren op mijn hoofd verschijnen.
Maar het meest pijnlijke was de staart. Die groeide langzaam en pijnlijk uit tot een dikke zachte zwarte wolvenstaart.
Het duurde allemaal een half uur en ik lag nu uitgeput op de bank.
Ik hoorde Mabel zachtjes iets aan Logan vragen, maar kon niet achterhalen wat.
Logan gromde zacht.
"How do you feel?" Zei hij in wolventaal.
Ik keek hem verrast aan en dacht na.
"I'm feeling...weird." Zei ik terug.
Mabel klapte blij in haar handen.
Logan kriebelde mijn oren waardoor ik ze liet bewegen.
"Annoying isn't it? Now you know how i feel when you touch my ears or tail."
Hij gooide de deken van me af en pakte mijn staart. Een schokkende rilling en een hittegolf gierden door mijn lichaam, en ik keek raar naar Logan. Hij stond daar maar wat te grijnzen.
"Now you know what i meant with: 'don't touch my tail', it gives you a horny feeling, doesn't it?" Hij keek me uitdagend aan en aaide over mijn hoofd. Ik knikte voorzichtig en lachte.
Mabel was naar boven gerend en kwam terug met een joggingbroek.
"Hier, doe dit aan." Zei ze zonder te kijken.
Ik lachte en trok de broek aan. Voorzichtig stopte ik mijn staart in de broek.
"This is much better than those jeans." Ik wees naar de spijkerbroek die op de grond lag.
Later die middag moesten Bill, Dipper en Mabel naar huis, terwijl Logan nu voor mij zorgde.
"So little red is a little wolfie now?" Zei hij uitdagend.
Ik gooide een kussen naar zijn hoofd en stak mijn tong uit.
Logan keek me doordringend aan en lachte.
Die middag leerde ik Logan nog wat Nederlands, en weer pikte hij het snel op.
"Eh, hallo Jason, ik ben Logan." Zei hij.
"Super, now say i love you."
Logan dach na. "Ik hou van jou?" Hij keek me vragend aan.
Ik knikte en klapte blij.
De middag ging snel voorbij en het werd al donker buiten.
Ik had Logan al veel Nederlandse dingen geleerd en sprak al bijna vloeiend Nederlands, en zonder fouten.
"Hey Logan, wanna watch a movie?" Vroeg ik hem.
Logan knikte en samen kozen we een leuke film uit.
"Hey, how about Jurassic park?" Logan hield de dvd vast en ik knikte.
We hadden wat lekkers klaargezet en we starten de film. Ik legde me naast Logan en samen zaten we rustig de film te kijken.
Vannuit mijn ooghoek zag ik hoe hij geconcentreerd naar de film zat te kijken.
Elke keer als er een mens werd verslonden door een t-rex of velociraptor likte hij zijn lippen.
Alleen bij het zien van al dat bloed merkte ik dat ik honger kreeg. Ik pakte een hand vol popcorn en at het op.
Nadat de film was afgelopen ruimden we de rommel op en gingen we naar boven.
"Psst, you need to take off your sweatpants, or you'll get sick." Fluisterde hij grijnzend.
Ik draaide me naar hem om, alleen om omvergeduwd te worden op het bed.
Daarna sloop hij als een jagende wolf over me heen en hield mijn broek vast.
In èèn beweging trok hij de broek van me af en ik kreeg het meteen weer koud.
Logan grijnsde en likte zijn lippen.
