Destino

5

Vermoeid stap ik om half 7 mijn huis binnen. In de gang trap ik mijn schoenen uit en loop door naar de keuken om de waterkoker aan te zetten. Daarna kleed ik me om in een zachte pyjama nadat ik zie dat ik toch niet hoef te bidden.  Dan hoor ik het klikje van de waterkoker en ik snel me weer naar de keuken om thee te maken.

"Papa?" Zeg ik zachtjes als ik zijn kantoor binnenloop. Aangezien hij vaak klanten aan de lijn heeft doe ik automatisch zachtjes. Dit is nu ook weer het geval. Ik leg voorzichtig zijn glas Ne3ne3 (muntthee) thee op zijn tafel en ga stilletjes op een stoel zitten tot hij klaar is. Met een zucht legt hij zijn telefoon op tafel en kijkt een beetje geïrriteerd. Dan merkt hij op dat ik er nog zit en lacht weer terwijl hij naar mijn 1e werkdag vraagt.
"Hoe mag die arrogante kwal dan heten?" Vraagt hij aan het einde van mijn betoog.
"Adam Al Bashiri." Zeg ik met een norse blik.
Hij bladert even door een paar papieren en houd dan triomfantelijk een blaadje omhoog.
"Hier heb ik het. Majid Al Bashiri."
Niet begrijpend kijk ik hem aan.
"Majid is al jarenlang een trouwe klant van mij. Goeie man MaSha Allah. Die Adam is ook een nette jongen. Hij is vaak in de moskee en komt altijd een praatje maken."
"Dat hij in de moskee komt maakt hem nog geen heilige..." Mompel ik, nog altijd boos om zijn arrogante gedrag eerder die dag.
"Benti (dochter) maak je nou maar geen zorgen om Adam. Hij veranderd nog wel. Focus je nu maar op je werk. "  Ik lachte weer en gaf hem een knuffel.
"Ik hou van je papa."
"Ik ook van jou klein muisje."

Met een grote glimlach op mijn gezicht sluit ik de deur van zijn kantoor achter me. Ik ben echt gezegend met een vader als hij.

Ik loop mijn vaders kamer in. Nog altijd staat er hetzelfde 2-persoonsbed. Mijn moeder is nu al bijna 5 jaar geleden overleden. Allahie rahma. Papa wil zich niet binden aan een andere vrouw.
"Ze mag er dan misschien niet meer zijn. Maar in mijn hart is ze nog altijd mijn koningin." Zegt hij dan. En wat valt er daarop te zeggen? Misschien is dat ook de rede waarom ik geen vertrouwen heb in mannen. Mijn vader is loyaal zelfs na mijn moeders dood. Waarom zou ik van een man anders accepteren?

Hola dames! Hoe is het met jullie? Ik weet het ik weet het. Ik schaam me dood. Ik heb de laatste tijd een groot tekort aan inspiratie. Wel heb ik ondertussen een paar hoofdstukken voor mijn andere verhaal: "There is no doubt from the heart" geschreven. Laat me weten wat jullie ervan vinden. XxNora