TABLEMATE || MYG [C]

30

"Kenapa awak tak bagitahu awak nak jumpa saya?"

Yoongi tersengih,belakang lehernya digaru malu."Nak buat surprise,tak tahu pula kena pukul dengan bunga ros kalau saya buat macam tu"

Jisun menjeling Yoongi,plaster luka bercorak kumamon yang terakhir ditampal di bahagian pipi kanan Yoongi.

Ya,bunga ros yang sepatutnya dihidu dan digilai Jisun bertukar menjadi senjata memukul Yoongi."Manalah saya tahu tu bunga ros betul.Kan dah calar muka kena duri.Lagipun awak muncul tiba-tiba,mana saya tak marah" rajuk Jisun.

"Eii,masih setia dengan saya ke?" boleh lagi lelaki itu mengangkat-angkat kening,mengejek Jisun.

"Ceh,tipulah tak setia" sengaja Jisun berkata.Itu...memang jujur

"Haha,matahari saya dah terima saya" Jisun tersenyum kecil,"awak buat apa dekat sini?Macam mana tahu saya kerja dekat sini?"

"Namjoon bagitahu.Lagipun,saya datang sini bukan je nak jadi pelawat tau"

"Then?"

"Saya dah apply kerja dekat sini.And berita baiknya,meja kerja saya sebelah awak.Bolehlah usha hari-hari" Yoongi ketawa kecil.

"O-kay" balas Jisun sebelum meneruskan perbualannya dengan Min Yoongi.

Jisun tidak berani tanya mengapa Yoongi menghilang untuk 5 tahun selepas pertemuan terakhir mereka.Biarlah,cerita orang.

Dan...

Siapa sangka?Dari sekolah menengah hingga pejabat,daripada 'tablemate' mereka menjadi 'workmate'.

END BEBEH

Love uoll yang sanggup baca cerita crap ni~
Muahhhhh ❤❤❤❤ salam sayang daripada authorrr~~thanks for 3k+ view T-T my reader+silent reader,korang sungguh hebat T-T ❤