Yağmur yağan bir gece sonu izledim sokağın başında ki lambayı.
Kısa saçlarımın duvara yansıdığı gölgesine sessiz göz yaşlarımı bırakırken gördüm.
"Gitme kal" deyip,gidişini izlediğimi fark ettim.
Yaralarıma dokunma acır dedim,şimdi sen kokuyor yaralarım.
Kırıldığım her bir yanım sen diyor ağıt ağıt.
Tek bir dokunuşuna gebe oldu hayallerim,sarıldığımız bir hayaldi benimkisi.
Beni sevdiğin bir gerçekti belkide.
Uzanmak istedim o gece yağmur kokan toprağın üzerinden ellerine,sarmak istedim avucuma yüzünü.
Okşamak istedim sakallarını.
Gözlerinin gözlerimden ayrılmayacağı bir akşam üstü.
Gözlerimden dökülen yaşları da sil isterdim parmak uçlarını tenime değdiririken.
"Bak yanındayım" de isterdim bana sarılıriken.
Gece edepsizce gürlerken,şimşekler üzerimize çakarken hiç aldırmadan bakmak isterdim gözlerine hatta.
Sen bana sarıl,ben sende kaybolayım isterdim.
Ben senin kollarında kayboldum sevgilim demek isterdim.
Ben sende kaybolup,gözlerinde yaşama sevinci buldum diyebilirdim hatta.
Ellerini ellerimde,
Gözlerin gözlerimde bulunsun isterdim.
Ben mutlulugu sende bulmak,hüzünlerimi geçmişte bırakmak isterdim.
Sevgilim,
Yağmur yağarken bir kez daha söyleyeyim.
"Seni seviyorum adamım."
Demek isterdim bir gece yarısı,benim olduğun bir sabah arifesinde.
Beyza şirin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gökyüzünden Şiirler
PoesíaBizim çiçeklerimiz papatyaydı. Ömrümüz kelebek. Hayallerimiz kuşların kanat çırpışı.