Hoofdstuk 2

59 7 0
                                    

POV DARYL

Ik loop samen met Carl door het bos opzoek naar eten, drinken en medicijnen voor de groep. Ik zie plots wat op de grond liggen en gromde zacht naar Carl dat hij bij me moest komen. Het waren allemaal lege chocoladeverpakkingen die op de grond lagen, ik zag dat er nog één niet open was gemaakt en pakte hem op. Ik wist dat Carl gek was op chocolade dus ik brak hem doormidden en gaf de helft aan Carl die de chocolade in één hap naar binnen had gewerkt. Sinds een lange tijd had hij weer een lach op zijn gezicht.
'Ik heb al zo lang geen chocolade meer gehad, dankje Daryl.' Zei hij.
'Mij moet je hier niet voor bedanken, maar voor de lapzwans die de wikkels hier op de grond laat liggen.' Gromde ik. Ik pak de wikkels op en stopte ze in mijn broekzak, die kan ik later wel gebruiken.
We hoorden achter mij wat gegrom van Walkers en wat ritselende blaadjes, ik pakte mijn kruisboog van mijn rug af en maakte hem klaar om te schieten. Ik seinde naar Carl dat hij zich van me moest opsplitsen. Ik kon hem gelukkig nog wel in de gaten houden, zodat als er iets fout ging ik hem nog kon zien.
Ik wurm mezelf door de bladeren heen en zie hier en daar wat dode Walkers liggen, er is dus iemand hier geweest en misschien is diegene nog steeds in de buurt. Dacht ik in mezelf. Ik volgde het spoor van verse voetstappen totdat ik iemand op de grond zag zitten. Ik zag dat Carl de persoon al eerder had gevonden en ik hoorde hem, haar gerust te stellen. Ik vertrouwde het niet en besloop de persoon die op de grond zat en pakte mijn kruisboog. Ik haalde de pijl eruit en sloeg de persoon tegen zijn hoofd en hij viel neer.

'Daryl, wat de hell deed je? Ze had niks bij zich en jij maait haar zo neer!' Zei Carl geschrokken.
Zonder iets te zeggen pakte ik het meisje op en bond haar polsen plus voeten vast met een touw. Ik tilde haar op mijn schouder en ik liep verder, terug naar de auto

Toen we eenmaal terug waren deed Abraham de poort open en ik zette de auto op de kleine parkeerplaats die we hadden gemaakt naast de wapenkamer en toen de poort weer werd dichtgedaan waren we weer van de buitenwereld afgesloten, geen gevaar meer.

Ik pakte het onbekende meisje en droeg haar over mijn schouder richting de kleine "gevangenis" en legde haar neer op t bed dat daar stond. Ik deed het tralies weer dicht en ik ging opzoek naar Rick. Ik vond hem in de wapenkamer, ik liep naar hem toe en vertelde hem over het meisje dat Carl en ik hadden gevonden. Hij zei dat hij Carl erop af zou sturen totdat ze wakker zou worden en dan zou hij haar spreken en kon ze hier verblijven. Voordat ik weer wegging gaf ik hem snel een kus op zijn voorhoofd en ik liep gelijk weer weg, op naar Carol om te eten!

A New World. ( The Walking Dead )Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu