cheer up ➵ jeon wonwoo

SC: Kazoku & Hikari

Mina's

Ang saya ko. Ngayon na ang kabuwanan ko. Sobrang laki ng tiyan ko dahil kambal ang magiging anak namin. Oo. Tama. After ng ilang try namin nabuntis din ako. Sobrang saya ni Mikaze nun eh. Lagi siyang nasa tabi ko kahit na pinapalayo ko siya. Naiinis ako sa pagmunuka niya eh. Nakakasuka. Tsk. Pero hindi niya ako iniwan. One time nga, nag request ako sa kanya ng kakaibang pagkain, halos tawanan ako dahil kung ano ano daw kinakain ko. Ayun sinampulan ko ng Mina's Flying Punch. Hahaha.

This fast few months sobra ang alaga sakin ni Mikaze. Ayaw niyang napapagod ako. Muntik na kasi akong mag ka miscarriage eh. That time i was so stressed to the point na hindi na ako nakakakain ng maayos. Buti nalang nandun si Mikaze nun at nadala niya agad ako sa ospital. Nung nakita niya yung dugo sa hita ko halos mawalan ng kulay ang muka niya. But, ngayon na heto, malapit na akong manganak. Ilang araw nalang.

Nasa Garden kami ngayon ni Mikaze. Nakaupo siya habang nagbabasa habang ako naman ay nakatayo at nakatingin sa mga rosas.

Napatigil ako sa pagtingin sa mga bulaklak. Napatingin ako hita ko. Shit!

"Mikaze... Mikaze!" Tawag ko sa kanya.

"Bakit Love? Gusto mo ba ng makakain?" Tanong niya sakin. Napatingin ako sa kanya. Pero nasa libro parin ang tingin niya.

"Love... I think my water just broke. Fuck love manganganak na ako!" Sigaw ko sa kanya. Biglang bumagsak ang hawak niyang libro at tumingin siya sakin.

"MIKAZE!!" Sigaw ko sa kanya at mukang natauhan siya dahil inalalayan niya ako papunta sa kotse, agad niya akong sinakay at sumakay din agad siya sa harap. Mabilis ang pagpapatakbo niya pero maingat parin. 'Hoo' lang ako ng 'hoo' hanggang sa makarating kami sa ospital. May tumulong agad samin at pinaupo ako sa wheelchair. Ito na talaga!

Mikaze's

Nandito ako ngayon sa labas ng Emergency Room. Pinapunta ko narin ang mga kaibigan namin. Wala ang mga magulang ko dahil may business sila sa ibang bansa eh.

"Pre, kalma kalang ha? magiging maayos din ang lahat." Sabi ni Saecheol sakin. Tumango nalang ako sa kanya.

Umupo sa tabi ko si Raenon. "Kayang kaya ni bunso yan. Siya paba? Kalma lang ha? malakas siya." Sabi niya sakin. Tumango nalang ulit ako. Maya maya pa narinig namin ang sigaw ni Mina.

"AHHHH! I SWEAR MIKAZE! PATAY KA SAKIN PAGLABAS KO! AHHHHH!" Dinig naming sigaw niya. Hala?! Bakit ako?! Anong ginawa ko?! Tinapik lang ni Raenon ang balikat ko. Maya maya pa ay nakarinig kami ng iyak.

Lumabas ang doctor. Napatayo ako agad. "Congratulations Mr. Jeon, You have a handsome son and a beautiful daughter. " Nakangiting balita sakin ng Doctor. Napangiti nalang din ako. I have my prince and princess. thank god!

NILIPAT na si Mina sa isang private room at hanggang ngayon ay hindi pa siya nagiging. Napagod siguro siya. I held her hands.

"Love, wake up, we have our prince and princess now." Nakangiti kong sabi sa kanya. Maya maya pa ay dahang dahang dumilat ang mga mata niya. Agad ko siyang hinalikan sa labi ng mabilisan. Magsasalita na sana siya pero bumukas ang pinto at may dalawang nurse na pumasok kasama ang baby namin. Nakita ko sa muka ni Mina ang sobrang saya.

"Here's your twins mam and sir. Pwede po ba naming malaman kung ano po ang pangalan nila?" Tanong samin nung nurse. Nagkatinginan kami ni Mina. Kinarga ni Mina ang prinsipe naming mapula pula ang labi.

"I'll name him, Kazoku Kaze Jeon." Nakangiting sabi niya. Kinarga ko naman ang prinsesa namin.

"And i'll name her Hikari Mika Jeon. " Sabi ko. Habang nakatitig sa aming prinsesa.

"And together, they're our light. Our Family Light. " Sabay naming sabi ni Mina. Sinulat nung nurse ang mga pangalan na sinabi namin.

I have my queen, my princess and of course my prince  now. My wife, and my twins. They're my life. They're my universe. I love them. I leaned down and kissed Mina's forehead.

"I love you." Sabi ko sa kanya. Ngumiti siya sakin.

"I Love you too." Sagot niya. I am the most happiest person in the whole wide world.

---
Omg! Twins ang baby nila! Kyaaaaah!

Kazoku & Hikari kyaaah! Buo na ang Jeon Family. Hahaha!